Štaviše, utisak je da u opozicionim redovima osim nesloge postoji i nespremnost za istinsku političku borbu, pa se stiče utisak kao da trenutna situacija odgovara i vlasti i opoziciji. Iako je na snazi opozicioni bojkot Parlamenta, vanredne parlamentarne izbore, koji je prema opozicionim zahtjevima trebalo da budu održani sledeće godine, skoro da niko više i ne pominje, pa sve upućuje da je, izgleda, redovni termin zakazan za 2020. godinu sada svima prihvatljiv.
Ipak, prevelika pasivnost po svemu sudeći mogla bi da bude i mač sa dvije oštrice po crnogorsku opoziciju. To se naročito odnosi na predstojeće predsjedničke izbore u Crnoj Gori koji će biti održani na proljeće naredne godine, a čiji bi gubitak opozicija u postojećem formatu teško preživjela.
Bivši ministar u Vladi izbornog povjerenja Crne Gore Boris Marić u razgovoru za Sputnjik takođe primjećuje da je prisutna evidentna neaktivnost aktera na političkoj sceni, dok sa druge strane upozorava da bi eventualni gubitak na predsjedničkim izborima bio veoma „težak udarac za opoziciju“.
„Definitivno imamo političku scenu koja nema potrebnu dinamiku. To znači da ako se nastavi sa ovom praksom, mi onda možemo realno da očekujemo da imamo parlamentarne izbore 2020. godine. To sada zavisi od nekoliko bitnih momenata koji se približavaju i činjenice da se opozicioni akteri prije svega fokusiraju na taj momenat, a to su predsjednički izbori, kao primarni, kao i lokalni izbori sa akcentom na glavnom gradu, gdje po dosadašnjim parametrima i indikatorima opozicija ima realne šane da dobije te izbore“, smatra Marić.
Komentarišući situaciju u vezi sa predsjedničkim izborima, Marić kaže da ti izbori u opoziciji izazivaju „disonantne tonove i prave jednu lošu atmosferu za nešto što bi trebalo da bude kampanja koja bi mogla da ugrozi kandidata DPS-a, najveće i dominantne partije“.
„Čula su se u javnosti razna razmišljanja na tu temu, ali je definitivno činjenica da opozicija mora da ima određeni nivo saradnje koji u svojoj osnovi ima jedinstvo cilja, a to je smenjivost vlasti na izborima. Ako je to tako, bilo da je jedan kandidat ili više kandidata na predsjedničkim izborima, logično bi bilo očekivati da ako opozicija želi da napravi neki ozbiljan rezultat, a to je da pobijedite u izbornom procesu, onda mora da postoji opozicioni konsenzus oko toga da, ako i ne bude dogovora oko zajedničkog kandidata, u slučaju ulaska u drugi krug jednog od kandidata opozicije onda nesporno i svi ostali subjekti podrže tog opozicionog kandidata. Čisto matematika i politička teorija govore da se jedino na taj način možete očekivati određeni rezultat“, naglašava Marić.
Iako su sadašnji parametri prilično deprimirajući po pitanju opozicije, sa druge strane, kako Marić upozorava, politika je takva da nikada ne znamo na koji način ona može da se artikuliše i koji sve događaji mogu da izazovu određenu dinamiku.
Komentarišući na kraju potencijalni scenario poraza na predsjedničkim izborima, naš sagovornik je mišljenja da bi takav poraz bio devastirajući za opoziciju.
„Eventualni gubitak predsjedničkih izbora, posebno poraz opozicije koji bi se desio hipotetički u prvom krugu od DPS-a, bio bi zaista vrlo težak udarac za opoziciju, za sve opozicione lidere, i utvrđivanje odgovornosti za tako nešto bi moralo da uslijedi, mada ja lično ne vjerujem da politički sistem Crne Gore ima kapaciteta za preispitivanje odgovornosti, kako u vlasti, tako i u opoziciji“, zaključuje Marić.
