Tu teoriju prvi je dao italijanski novinar Sekpio Frau u listu „Stampa“.
On veruje da Sardinija ima sve osobine Atlantide i odgovara Platonovom opisu Atlantide kao „zemlje bogate vodom i šumama i umerene klime, što joj omogućava da ima žetvu više puta godišnje“.
Osim toga, Platon je o stanovnicima Atlantide govorio kao o „graditeljima kula“. To se može reći i za čuvena drevna kamena utvrđenja Sardinije.
Jedan od tih spomenika pronađen je nedaleko od ostrvskog grada Barumini.
Arheolozima je bilo potrebno 14 godina da ga iskopaju ispod 12 metara debelog sloja blata.
Snimak iz vazduha pokazao je da su skoro sva drevna utvrđenja koja se nalaze tik iznad nivoa mora preplavljena blatom, dok su ona koja su bila iznad ostala netaknuta.
To je možda posledica cunamija koji je, prema legendi, uništio Atlantidu.
Međutim, ne može se u potpunosti verovati u tačnost te teorije, pošto se ona kosi sa jednom činjenicom. Platon je pisao da je Atlantida uništena pre 9.000 godina. To ne može da bude tačno, pošto bi od tada do danas prošlo 11.500 godina. Takođe, u Sredozemlju u to vreme nije postojala civilizacija.
Međutim, Platon je možda mislio 9.000 meseci, a ne godina, što je bilo tipično za to vreme.
U tom slučaju, Platon je govorio o 1200 godini pre Hrista i to bi onda mogla da bude Sardinija. U to vreme to italijansko ostrvo pogađali su jaki zemljotresi i ono se nalazio na prelazu iz Bronzanog u Gvozdeno doba.
Poznata je činjenica da se Atlantida nalazila zapadno od Herkulovih stubova, koji se, prema legendi, do 3. veka nije nalazio na Gibraltaru, već u Tuniskom moreuzu, između Sicilije i Tunisa.
Međutim, veruje se da je Eratosten iz Kirene pomerio stubove, poznate i kao „kraj sveta“, da bi Delfi učinio centrom poznatog sveta. To se desilo nakon što je Aleksandar Veliki pomerio svoje istočne granice nakon osvajanja novih teritorija.
