Prema predanju, ikonu je naslikao jevanđelista Luka još za života Bogorodice na dasci stola na kojoj je Hrist večerao sa majkom i pravednim Josifom.
„Ikona Presvete Bogorodice Vladimirske, čiju repliku iz Narodnog muzeja u Beogradu, Rusija traži da se vrati u tu zemlju, ima ogroman duhovni značaj pre svega zato što predstavlja i simbolizuje duhovne veze Carigradske patrijaršije i Vizantije sa Ruskom pravoslavnom crkvom i ruskim narodom“, objašnjava za Sputnjik starešina podvorja Ruske pravoslavne crkve Vitalij Tarasjev.
„Vladimirska ikona Bogorodice je bila u Carigradu i iz tog grada je 1131. godine prevezena u Rusiju kao duhovni dar Vizantije ruskom narodu i 1155. godine je vladimirska ikona našla svoje prvotrajnije mesto u Rusiji. To je bio grad Vladimir i od tog dana ona je bila duhovni čuvar ruskog naroda, jer je Vladimir bio jedan od najznačajnijih gradova u ruskoj istoriji. Tamo su stolovali kneževi, kao i knez Andrej Bogoljupski, svetac koji je 1155. godine u Uspenski sabor u Katedralnu crkvu grada Vladimira uneo ikonu Vladimirske Presvete Bogorodice.“
Ikona je bila čudotvorna još u Vizantiji. Ljudi su se molili pred njenim likom za spas pravoslavne vere i pravoslavnog naroda, za spas od stranih osvajača.
„U Rusiji je takođe bilo nekoliko istorijskih događaja kad se narod na čelu sa svojim kneževima molio pred ikonom Presvete Bogorodice Vladimirske, i u ratovima i u najezdama stranih zavojevača ruski narod je uspeo da sačuva svoju otadžbinu i svoje svetinje. Tako je bilo i u 14. veku, kada je zavojevač Tamerlan hteo da pokori Rusiju, nakon što je već je osvojio nekoliko gradova. Na obroncima reke Don vršen je veliki moleban na čelu sa mitropolitom Kiprijanom Moskovskim. Posle molebana, u odlučujućoj bici koja je usledila, ruski narod je sačuvao svoju nezavisnost i svoju otadžbinu.“
Inače, vladimirska ikona je bila uvek prisutna na velikim istorijskim događajima.
„Za vreme postavljenja svetitelja Jone, prvog predstojatelja samostalne autokefalne Ruske pravoslavne crkve, u 15. veku, 1448. godine, kao i za vreme izbora prvog patrijarha moskovskog i sve Rusije krajem 16. veka Svetitelja Jova, ova ikona je bila u hramu gde se vršio izbor patrijarha i njegovo ustoličenje.“
„Iz novije istorije, u 20. veku 1971. godine, kada je izabran njegova svetost i patrijarh moskovski i sve Rusije Timen, vršena je molitva u katedralnom hramu u Moskvi i u njoj je takođe bila vladimirska ikona Presvete Bogorodice“, kaže otac Tarasjev.
On precizira da je Vladimirska Bogorodica rasprostranjena i da ne postoji ruska pravoslavna crkva bez vladimirske ikone, koja se slavi tri puta godišnje, po novom kalendaru.
„Kopija Presvete Bogorodice, koja se nalazi u Narodnom muzeju, dospela je u Srbiju početkom 20. veka, posle tragičnih događaja u Rusiji. Posle Boljševičke revolucije, veliki broj ruskih izbeglica, među kojima je bilo i sveštenstvo, monaštvo i episkopat Ruske pravoslavne crkve, došao je na srpske zemlje, na Balkan. Samo u Beogradu je recimo između dva svetska rata bilo 11.000 ruskih izbeglica i svi su donosili ono što je najvrednije za svakog od nas, a to su svetinje. Među velikim brojem svetinja koje su u to vreme donesene, doneta je i Presveta Bogorodica Vladimirska“, objašnjava otac Tarasjev.
