Četiri arheološke misterije bez odgovora /foto/
© Sputnik / Ivana Antić
Pratite nas
Brojni arheološki artefakti i otkrića ostali su misterija za arheologe koji, uprkos svim pokušajima, ne mogu da reše drevne tajne.
Kamene kugle sa Kostarike
Kamene kugle sa Kostarike, čija se veličina kreće od nekoliko centimetara do dva metra u prečniku, poznate su čitavom svetu i dugo vremena su predmet raznih pseudoteorija. One su su raštrkane širom delte Dikisa u južnoj Kostariki, potiču iz 600. godine i izrađene su od stene koja potiče od rastopljene magme. Neki veruju da su korišćene u astronomske svrhe, a drugi da su služile da ukažu na značajna mesta.
“Some of the balls are more than six feet in diameter, and were moved many miles over hill and dale from the nearest source of stone. Some were even found on mountains...”
— The Aureus Press (@Trad_West_Art) March 25, 2022
Mystery of the Prehistoric Stone Balls, Costa Rica.
From “Natural History American Museum”, 1955 pic.twitter.com/P0QbYIecG8
Nakon dolaska Španaca, kamene kugle prestaju da se proizvode i koriste. Istina je da niko ne zna njihovu namenu, a možda je neće nikada otkriti, piše portal Sve o arheologiji.
Torinski pokrov
Torinski pokrov je veliki komad lanenog platna na kome se, možda, uočava lik Isusa Hrista. Veruje se da je korišćen za umotavanje tela Isusa Hrista. Na tkanini se uočava bleda slika, za koju pojedini veruju da je lice samog Isusa iz Nazareta, zajedno sa trnovom krunom i mrljama za koje ljudi veruju da su krv.
Negative image from the Shroud of Turin below.
— 🎯Not The Girl In The Photo🎯 (@big_monkeyball) October 16, 2023
Overwhelming evidence the 1978 carbon dating is wrong!
It IS the face of Jesus Christ! pic.twitter.com/dxAyt8yBJX
Čuveni Torinski pokrov čuva se od 1578. godine u kraljevskoj kapeli katedrale San Đovani Batista u Torinu u Italiji.
Kao i kod drugih navodnih relikvija Isusa Hrista, autentičnost pokrova je bila osporavana. Ipak, pape su godinama verovale u njenu autentičnost. Pokrov se danas retko izlaže, ali je podvrgnut naučnom ispitivanju u nameri da se precizno utvrdi kada je izrađen.
Pre 50 godina urađene su C14 analize od strane tri tima naučnika. Svako od njih je radio posebno.
„Rezultati radiokarbonskog merenja u Arizoni, Oksfordu i Cirihu daju kalibrisani raspon kalendarske starosti sa najmanje 95 procenata pouzdanosti za platno Torinskog pokrova, koje se datira u rasponu od 1260.-1390. godine nove ere“, zaključili su u radu objavljenom u časopisu Nejčr. U to vreme se on i pominje u istorijskim zapisima, odnosno 1354. godine.
Adolf Hitler je bio opčinjen ovim pokrovom i nameravao je da ga ukrade za rituale crne magije.
Analiza DNK iz 2015. godine je pokazala poreklo biljaka koje su korišćene u izradi pokrova, a rezultati su pokazali da je Torinski pokrov izrađen u Indiji i da je prešao dug put do Torina.
Krv na pokrovu je bila ljudska, tip AB.
Rimski dodekaedar
Pronađeno je više od 120 dodekaedara širom Rimskog carstva. Prvi je pronađen krajem 18. veka i od tada su prava enigma. Smatra se da su nastali u 2. ili 3. veku. Uglavnom su oko 3-10 cm prečniku, a nekada se i razlikuju po obliku. Brojne teorije postoje oko njihove namene, a jedna je da su služili kao merni instrument. Većina ih je pronađena u grobovima, pa je moguće da su imali neku religijsku funkciju.
A Roman dodecahedron. Their ancient purpose remains a mystery although there are several plausible theories. Dates to the 3rd C AD and is in the archaeological museum in Jublains, France.#mystery #roman #puzzle #antique #history #french #france #spqr #archaeology #enigma #arte pic.twitter.com/7VjDCiur1Q
— Decimus Claudius (@decimusclaudius) February 23, 2022
Ono što se može pretpostaviti jeste da su bili cenjeni, budući da ih je jako malo pronađeno širom Evrope.
O rimskim dodeakaedrima ne postoji nijedan jedini zapis. Takođe, s obzirom da se javljaju u oblastima gde su bili Kelti, istraživači veruju da su možda dodekaedri njihov izum, pa se često nazivaju galo-rimskim dodekaedrima.
Nanostrukture iz Rusije
Pre 30 godina, pronađeni su artefakti u obliku navoja blizu Uralskih planina. Nakon detaljnog pregleda, utvrđeno je da su napravljeni od bakra. Istraživači su mislili da su oni ostaci probnih raketa na obližnjoj svemirskoj stanici, ali je Moskovski institut rekao da su previše stari da bi bili krhotine sa rakete. Otkriveni su tokom geoloških istraživanja, prilikom vađenja zlata u planinama Urala i navodno je njihova starost procenjena na 300.000 godina.
Ancient nanostructures found in Ural mountains are out of place and time https://t.co/Bv2h2e2lLH pic.twitter.com/FslHedzVbX
— Ancient Origins (@ancientorigins) January 31, 2023
Sastoje se od zavoja, spirala, osovine i druge neidentifikovane komponente. Prema analizi Ruske akademije nauka u Siktivkaru, najveći pronađeni komadi su uglavnom od bakra, dok su najmanji od volframa i molibdena. Najveći su oko 3 cm, a najmanji su 2,5 mikrona. Njih je napravila ljudska ruka, oni su nečiji proizvod, a ne prirodna tvorevina. Podsećaju na iste minijaturne komponente savremene nanotehologije.
Naravno, uz sve ovo možemo dodati i Naska linije, Antikitera mehanizam, Nebeski disk iz Nebre, Grobnicu prvog cara Ćina, Bagdadske baterije, Piramide u Egiptu, a možda će buduće analize dati više odgovora.
