https://lat.sputnikportal.rs/20220819/progonjeni-velikan-koji-nije-nasao-mir-u-svojoj-srbiji-1141346655.html
Progonjeni velikan koji nije našao mir u svojoj Srbiji
Progonjeni velikan koji nije našao mir u svojoj Srbiji
Sputnik Srbija
U subotu se navršava se 28 godina od smrti jednog od najvećih filmskih reditelja sa ovih prostora Aleksandra Saše Petrovića čiji su filmovi bili podjednako... 19.08.2022, Sputnik Srbija
2022-08-19T16:02+0200
2022-08-19T16:02+0200
2022-08-19T16:02+0200
kultura
kultura – vesti
kultura
film i serije
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e6/08/13/1141346152_0:561:1815:1582_1920x0_80_0_0_699580157d86d92bacb0087b64e2b11a.jpg
Petrovićeva dva filma uzastopce su bila nominovana za Oskare, 1967. i 1968. godine, a ostatak njegove karijere su krasili filmovi snimani kao međunarodne koprodukcije sa velikim filmskim zvezdama poput Izabel Iper, Romi Šnajder i Ani Žirardo.Aleksandar Petrović rođen je u Parizu 1929. godine gde su njegovi roditelji studirali. Kad je napunio dve godine roditelji su se vratili u Beograd kog Petrović ponovo napušta 1947. i odlazi u Prag kao predstavnik prve generacije jugoslovenskih studenata na svetski poznatoj Praškoj akademiji za film. Sledeće godine je primoran da se vrati u Beograd zbog Rezolucije Informbiroa. Zapošljava se kao asistent režije u novootvorenom studiju „Zvezda film“, preteči „Avala filma“.Posle niza kratkih filmova iz pedesetih godina prošlog veka, snima svoj debitantski igrani film „Dvoje“ 1961. godine. Njegov treći igrani film, ratna drama „Tri“ nastao po pripovetkama Antonija Isakovića, okreće njegovu karijeru u novom smeru. „Tri“ osvaja nagradu na festivalu u Karlovim Varima, tada najznačajnijem istočnoevropskom festivalu i donosi mu prvu nominaciju za Oskara.Sledeći film „Skupljači perja“ postaje jedan od najpoznatijih, najgledanijih i najpopularnijih filmova sa ovih prostora i u zemlji i u svetu, osvojio je prestižne nagrade na festivalu u Kanu i još jednu nominaciju za Oskara. Film je gledalo 200.000 gledalaca samo u Parizu, dok je i u tadašnjoj Jugoslaviji porušio sve rekorde gledanosti.Petrović se posle tog filma okrenuo književnim adaptacijama i radio je filmove inspirisane delima Dostojevskog, Bulgakova i Crnjanskog. U Nemačkoj 1977. godine završava i svoj jedini film koji nije bio vezan za ove prostore „Grupni portret s damom“ kao nemačku i francusku koprodukciju po istoimenom književnom delu nobelovca Hajnriha Bela.Posle se vratio u Jugoslaviju vođen željom da ekranizuje „Seobe“ Miloša Crnjanskog. Ta produkcija je jako dugo trajala i naišla je na niz pravnih i finansijskih problema, pa Petrović nije uspeo da taj projekat u potpunosti privede kraju.
https://lat.sputnikportal.rs/20220817/lordan-zafranovic-pocinje-snimati-film-o-jasenovcu-1141191124.html
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2022
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Vesti
sr_RS
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
kultura – vesti, kultura, film i serije
kultura – vesti, kultura, film i serije
Progonjeni velikan koji nije našao mir u svojoj Srbiji
U subotu se navršava se 28 godina od smrti jednog od najvećih filmskih reditelja sa ovih prostora Aleksandra Saše Petrovića čiji su filmovi bili podjednako cenjeni i od publike i od kritike, prvog našeg reditelja koji je osvojio značajnu nagradu na Kanskom festivalu, saopštila je Fondacija Aleksandar Saša Petrović.
Petrovićeva dva filma uzastopce su bila nominovana za Oskare, 1967. i 1968. godine, a ostatak njegove karijere su krasili filmovi snimani kao međunarodne koprodukcije sa velikim filmskim zvezdama poput Izabel Iper, Romi Šnajder i Ani Žirardo.
Aleksandar Petrović rođen je u Parizu 1929. godine gde su njegovi roditelji studirali. Kad je napunio dve godine roditelji su se vratili u Beograd kog Petrović ponovo napušta 1947. i odlazi u Prag kao predstavnik prve generacije jugoslovenskih studenata na svetski poznatoj Praškoj akademiji za film. Sledeće godine je primoran da se vrati u Beograd zbog Rezolucije Informbiroa. Zapošljava se kao asistent režije u novootvorenom studiju „Zvezda film“, preteči „Avala filma“.
Posle niza kratkih filmova iz pedesetih godina prošlog veka, snima svoj debitantski igrani film „Dvoje“ 1961. godine. Njegov treći igrani film, ratna drama „Tri“ nastao po pripovetkama Antonija Isakovića, okreće njegovu karijeru u novom smeru. „Tri“ osvaja nagradu na festivalu u Karlovim Varima, tada najznačajnijem istočnoevropskom festivalu i donosi mu prvu nominaciju za Oskara.
Sledeći film „Skupljači perja“ postaje jedan od najpoznatijih, najgledanijih i najpopularnijih filmova sa ovih prostora i u zemlji i u svetu, osvojio je prestižne nagrade na festivalu u Kanu i još jednu nominaciju za Oskara. Film je gledalo 200.000 gledalaca samo u Parizu, dok je i u tadašnjoj Jugoslaviji porušio sve rekorde gledanosti.
„Ono što je najznačajnije, film je i označio početak jednog autentičnog umetničkog izraza u prikazivanju Balkana na ekranu, koji je dugo ostao uticajan, kopiran, ali i kontroverzan“, navodi Fondacija.
Petrović se posle tog filma okrenuo književnim adaptacijama i radio je filmove inspirisane delima Dostojevskog, Bulgakova i Crnjanskog. U Nemačkoj 1977. godine završava i svoj jedini film koji nije bio vezan za ove prostore „Grupni portret s damom“ kao nemačku i francusku koprodukciju po istoimenom književnom delu nobelovca Hajnriha Bela.
Posle se vratio u Jugoslaviju vođen željom da ekranizuje „Seobe“ Miloša Crnjanskog. Ta produkcija je jako dugo trajala i naišla je na niz pravnih i finansijskih problema, pa Petrović nije uspeo da taj projekat u potpunosti privede kraju.
„Cenjen ali i osporavan u Beogradu, sa čestim političkim problemima koji su kulminirali oko diplomskog filma 'Plastični Isus' njegovog studenta Lazara Stojanovića, Petrović nije našao mir u zemlji koju je do kraja smatrao svojom. Umro je od teške bolesti u Parizu, u 65. godini. Sahranjen je u Parizu, na groblju pesnika i umetnika Per Lašez“.
