Povodom 27 godišnjice akcije hrvatske vojske „Medački džep”, u kojoj je na zaštićenu zonu OUN, u selima Divoselo, Čitluk i Počitelj, 9. septembra 1993. godine, ubijeno 36 srpskih civila, od kojih 17 žena, kao i 52 srpska vojnika, uglavnom nakon zarobljavanja i u kojoj su zapaljene i uništene sve kuće i privredni objekti, Koordinacija srpskih udruženja porodica nestalih, ubijenih i poginulih lica sa prostora bivše Jugoslavije (Srpska koordinacija) izdala je saopštenje za javnost.
Oni navode da je hrvatski Sud, kome je Haški sud ustupio suđenje utvrdio da su žrtve žive zapaljene, klane, vešane i gađane noževima, vezane za automobile i vučene do smrti. Podsećaju da je za navedene zločine glavnokomandujući Rahim Ademi oslobođen, a zločinac koji je predvodio akciju na terenu Mirko Norac, osuđen na kaznu zatvora od 6 godina. Jedan neposredni izvršilac ovog zločina je kažnjen na 5, a dvojica na po 3 godine zatvora.
„Nakon ovih sramnih presuda porodice ubijenih u Medačkom džepu podnele su opsežnu krivičnu prijavu protiv admirala Davora Domazeta Loše, na koga je Sud, prilikom oslobađajuće presude Rahimu Ademiju, ukazao kao glavnog osumnjičenog i onoga ko je imao stvarnu komandu nad navedenom zločinačkom akcijom, kao i protiv glavnokomandujućih specijalnom policijom – penzionisanog generala Mladena Markača i Željka Sačića, sada ’uglednog‘ građanina Hrvatske i zastupnika Hrvatskog sabora. Do današnjeg dana ništa nije po prijavi preduzeto, niti su porodice dobile bilo kakakav odgovor“, navodi se u saopštenju.
Iz Srpske koordinacije kažu da Hrvatska koristi svaku priliku da svečano obeleži ovu akciju, uz prusustvo najviših predstavnika vlasti.
Srpska koordinacija, u ime porodica žrtava ovim saopštenjem izražava ogorčenje i pita: dokle će zvanična Hrvatska slaviti zločine i zašto Hrvatska ne nastavi sa procesuiranjem odgovornih za zločinačku akciju u Medačkom džepu?
Srpska koordinacija poziva vlasti u Srbiji i Hrvatskoj da pitanja procesuiranja počinioca ratnih zločina, pronalska nestalih lica, suočenja sa prošlošću i satisfakcije svim žrtvama – budu pitanja koja se hitno moraju staviti na dnevni red i prioritetno rešavati.
