Tada su se već, bar na prostoru današnje severne Poljske, bogati hranili znatno bolje nego siromašni, zaključuje se u studiji koju su na temelju istraživanja iskopina napisali naučnici s tog švedskog univerziteta.
Na tom su groblju u Poljskoj, koje je staro 6.600 godina pronašli pokojnike s bakrenim ogrlicama, privescima i drugim nakitom. Međutim, to još nije bio dovoljan dokaz da je imovinski jaz među tim ljudima postojao i kada su oni bili živi. Jer, moglo se, naprosto raditi o darivanju pokojnika "na putu u drugi svet".
Moguće je i da se radilo o cenjenim članovima zajednice koje su onda bogato nagradili nakon smrti, ali ni to ne mora naznačavati da su i za života bili bitno bogatiji od drugih. Dokaze tvrdnje o jazu između bogatijih i siromašnijih trebalo je pronaći negde drugde. A to je bilo tlo u koje su pokojnici pokopani, jer u njemu bi se nakon raspadanja morali zadržati određeni elementi koji bi upućivali na to kako su živeli.
„U početku smo tražili ostatke hrane koju su jeli kako bismo bolje razumeli i njihove mogućnosti u uzgoju hrane“, rekla je Čelsi Bad, glavna naučnica te studije.
Međutim, istraživanje tla pokazalo je da su oni koji su na onaj svet ispraćeni bogato zaista i bili bogatiji, odnosno, bogatije živeli nego kao svi ostali. Na primer, analiza izotopa u tlu u kojem su ležali pokazala je kako su vrlo verovatno imali pristup govedima uzgajanim na obližnjim velikim pašnjacima.
Takođe, kako se već i u to vreme zemlja često nasleđivala, sasvim je moguće da se imovinski jaz s generacijama povećavao. Prilično je sigurno, tvrdi se u toj studiji, kako su te najbogatije kaste čiji članovi leže na groblju, potomci prvih ljudi koji su naselili prostor nekadašnjega grada Oslonkija i oni su zauzeli najbolju zemlju.
„Otkrili smo neke od najranijih dokaza direktne povezanosti društvenog statusa i ishrane tokom dužeg vremena u praistorijskoj Evropi. Svedočimo pojavi društvene i ekonomske nejednakosti u ranim praistorijskim zajednicama, onih koji imaju i onih koji nemaju, u znatno ranijem periodu nego što smo do sada mislili“, navela je Badova.
Dobra zemlja i njeno kvalitetnije obrađivanje verovatno su doveli i do boljih prilika za trgovinu pa tako i dolaska do većeg materijalnog bogatstva. Da je zaista i bilo tako, svedoči upravo bakar pronađen u grobovima koji je morao doći negde s prostora južnog dela srednje Evrope.
Mesto Oslonki trajalo je relativno kratak vremenski period, oko 200 godina i tada je napušteno kao i mnoge druge zajednice koje su postojale u tom regionu. Moguće je da je svemu bio razlog neki konflikt čemu svedoče i pronađeni ostaci zida i iskopina. Oslonki i danas funkcioniše kao manje naselje, a i dalje je predmet arheoloških i antropoloških istraživanja jer je utvrđeno da su tu živeli neki od najranijih zemljoradnika tog dela Evrope.
U okolini tog mesta udaljenog oko 120 kilometara od Varšave istraživanja su počela još 1976. godine. Pretpostavlja se da su prvi zemljoradnici na to područje stigli iz regiona južno od Karpata i da su se prilično brzo privikli na drugačije tlo koje su pronašli, između ostalog, i u Oslonkiju i ostalim naseljima tog kraja, prenosi „Večernji“.
