Krstaške vojske su bile izuzetno raznovrsnog genetskog porekla, navodi se u nedavnoj studiji koju citira „Gardijan“. Uprkos opšteprihvaćenom imidžu o krstaškim ratovima kao borbi „zapadnjaka“ protiv „istočnjaka“, naučnici sugerišu da su ratnici koji su krenuli u borbu za Jerusalim i hrišćansko nasleđe imali različito genetsko poreklo i da su vitezovi gradili čudna savezništva na putu do Svete zemlje.
Prema jednoj studiji objavljenoj u Američkom časopisu za ljudsku genetiku, međunarodni tim istraživača iz Velike Britanije, Libana i Belgije proučavao je DNK posmrtnih ostataka za koje se veruje da pripadaju krstašima iz 13. veka, pronađenim u masovnoj grobnici kod bivšeg krstaškog hrama u Libanu.
Uporedili su ih sa uzorcima današnjih i drevnih nacija, kao i sa posmrtnim ostacima Rimljana. Ispostavilo se da su samo trojica od devet pokopanih muškaraca u toj grobnici bila poreklom iz Zapadne Evrope. DNK četvorice bila je bliža današnjim Libancima, dok su posmrtni ostaci preostale dvojice pokazali da su bili mešavina Evropljana i drugih „rasa“. Jedan od njih imao je libansko i evropsko poreklo, dok je drugi imao beduinsko ili saudijsko sa jedne, a špansko ili baskijsko poreklo sa druge strane.
Iako jedna od teorija sugeriše da su neprijatelji bili sahranjivani u zajedničke grobnice, istraživači daju prednost drugoj koja tvrdi da se lokalno stanovništvo priključilo krstašima.
„Mislimo da se lokalno stanovništvo borilo sa krstašima, a ne protiv njih, pošto iz istorije znamo da su Arapi koji su se borili protiv krstaša došli iz područja Sirije, Turske, Iraka ili Egipta, gde su ljudi drugačije genetske strukture od ’istočnjaka‘ koje smo pronašli u ovoj grobnici“, izjavio je jedan od autora studije dr Mark Haber sa „Velkom Sanger instituta“ u Kembridžu.
