Nakon što je tužilaštvo zatražilo da pred sudom budu upaljeni mobilni telefoni koje su svjedok saradnik Saša Sinđelić i bivši general srpske žandarmerije Bratislav Dikić koristili tokom planirana navodnog državnog prevrata u Crnoj Gori, dogodio se svojevrstan skandal, koji je, po svemu sudeći, još više produbio ionako ogromno nepovjerenje koje vlada na relaciji između odbrane i tužilaštva.
Kako bi bile otklonjene sve sumnje da sporni telefoni nisu zloupotrebljeni, advokati odbrane su insistirali da službenici suda prvo pokušaju da upale telefone kako bi se utvrdilo da li im je prazna baterija, odnosno da li je neko njima manipulisao u međuvremenu.
Ishod ovog „eksperimenta“ u sudnici pokazao je da baterija oduzetog Sinđelićevog telefona stoji na 94 odsto popunjenosti, a istovremeno je uključen i telefon marke „Lenovo“ oduzet od Dikića koji je pokazivao napunjenost od 76 odsto.
Nakon toga je advokat odbrane Goran Petronijević odmah zatražio da se pomenuti telefoni izdvoje iz dokaznog materijala s obzirom da je nemoguće da telefoni imaju toliki postotak popunjenosti baterije nakon što su gotovo godinu dana stajali zapečaćeni u zgradi suda.
„Ne može telefon da stoji zapečaćen godinu dana u depou, a da ima 94 odsto baterije. Takva tehnologija ne postoji“, naveo je Petronijević, uz opasku da je neko očigledno „vršio manipulaciju nad telefonima“ i da se „nada da to nije tužilaštvo“.
Nakon što je objelodanjeno da su neki od glavnih dokaza u postupku kompromitovani, oglasilo se i tužilaštvo, odnosno glavni specijalni tužilac Milivoje Katnić, koji je kazao da niko iz tužilaštva nije manipulisao telefonom i da se istovremeno nada da to nije učinio niko od odbrane.
Takođe, riječ je uzeo i optuženi general Bratislav Dikić koji je saopštio da je policiji prilikom hapšenja predao šifre svojih telefona, jer, kako je rekao, „nije imao šta da krije“, ali da isto tako sumnja da je njima manipulisano, jer je u njima kasnije vidio, kako kaže, „poruke, fotografije i podatke“ koji su mu bili nepoznati i za koje je tek kasnije saznao iz optužnice.
S obzirom da su se u tom trenutku i odbrana i tužilaštvo praktično usaglasili da je došlo do ozbiljne kompromitacije dokaza, sud je bio primoran da objavi polučasovnu pauzu, da bi se tek nakon punih sat vremena suđenje ponovo nastavilo, uz prisustvo vještaka Predraga Boljevića koji je istupio sa tvrdnjom da je sasvim moguće da telefoni budu praktično puni čak i nakon više mjeseci nekorišćenja.
Ipak, advokati odbrane očigledno nisu bili impresionirani sa mišljenjem vještaka, ističući da je njegov iskaz „nepodnošljivo neprihvatljiv“, uz zahtjev sudu da naloži istragu o ovom slučaju.
Interesantno da je advokat Petronijević primijetio je da je vještak Boljević na sudu „izneo tvrdnju koja se meri sa činjenicom da na marsu postoji život“, nako čega je odbrana insistirala da i svi preostali telefoni optuženih koji su bili deponovani u sudu budu upaljeni kako bi se na licu mjesta proverio i njihov nivo popunjenosti baterije.
Rezultat novog eksperimenta je bio da velika većina tih telefona ne mogu uopšte da se uključe, pa čak i kada je riječ o najnovijim modelima „Samsunga“ i „Ajfona“, što je samo potvrdilo insinuacije da je došlo do manipulacije dokazima, i da se iskaz vještaka ne može uzeti kao validan.
Na kraju dana, ipak, ponovo je reagovao tužilac Katnić koji je pozvao da se postupak nadalje ne odugovlači, uz apel da se suđenje nastavi sa „drugim svjedocima i materijalnim dokazima i da se utvrdi li je neko kriv ili ne, a ne da se ostane na nivou basni i bajki“.
