Američki ambasador kaže kako je u SAD nezamislivo da neko ko je osuđen za ratni zločin kasnije predaje na vojnoj akademiji, pa je ambasador Kajl Skot spomenuo kako je Amerika osudila poručnika Vilijama Kelija za zločin počinjen u vijetnamskom selu Mi Laj.
Da li ambasador misli kako niko u Srbiji ne poznaje činjenice o tome šta se dogodilo u Mi Laju i kasnije, ili ambasador smatra da su u Srbiji svi oboleli od amnezije, tek stvari stoje ovako. U vijetnamsko selo Mi Laj 16. marta 1968. godine ušla je četa „Čarli“ iz sastava 1. bataljona 20. pešadijskog puka 11. brigade 23. pešadijske divizije armije SAD. I poubijala što bombama, što bajonetima više od 500 civila, među kojima i žene i decu. Komandir čete, poručnik Vilijam Keli, naredio je taj masakr, pa je čak i lično ubijao civile.
Posle akcije u Mi Laju, četa „Čarli“ i poručnik Keli dobili su od više komande pohvale za „sjajno obavljen zadatak“. I niko ni da zucne o masakru civila.
Veteran iz vijetnamskog rata Rod Rajdenour saznao je o događaju u Mi Laju od trojice pripadnika čete „Čarli“, koji su se malo opustili i raspričali po povratku u SAD. Počeo je da o svojim saznanjima piše članovima Kongresa, službenicima Stejt departmenta i ljudima u Pentagonu. I nikom ništa — opšte ćutanje i odbijanje da se pokrene istraga. Onda je u novembru 1969. godine Rod Rajdenour sreo čuvenog novinara Simora Herša i sve mu ispričao. Herš je to objavio, i Pentagon je bio prisiljen da pokrene istragu o zločinu u Mi Laju. Poručnik Keli je optužen, kao i 14 oficira iz komande njegove brigade, upravo po komandnoj odgovornosti. Na kraju sudskog procesa poručnik Keli je osuđen na doživotni zatvor, a 14 preostalih oficira oslobođeno je svake odgovornosti za zločin u Mi Laju. Predsednik SAD, Ričard Nikson je poručnika Kelija pomilovao, i kazna je pretvorena u tri godine kućnog pritvora. Tri godine kućnog pritvora za 500 ubijenih civila, žena i dece? Glavni komandant američkih snaga u Vijetnamu, general Vilijam Vestmorlend nije pozvan na komandnu odgovornost?
General Vladimir Lazarević je za svaki slučaj zločina na Kosovu odmah tražio procesiranje odgovornih lica, svi pripadnici Treće armije vojske SR Jugoslavije imali su kod sebe štampani primerak Ženevskih konvencija o postupanju u ratu. To je utvrdilo i tužilaštvo Haškog tribunala, i to nije sporno.
Porediti generala Lazarevića sa poručnikom Kelijem, koji je lično ubijao civile, sukob je s istinom. Nema niti jednog naređenja generala Lazarevića da se čine ratni zločini, i to je utvrdio čak i Hag. Pa ipak, on je osuđen za „udruženi zločinački poduhvat“. Zašto?
Zato što je to tražila zvanična politika SAD. Da bi se time legalizovao zločin NATO-a prema SRJ i Srbiji 1999. I zato sada ekselencija Kajl Skot govori to što govori…
