Simpatizeri CPC pokušali su, tokom služenja svete arhijerejske liturgije, da uđu u Crkvu, da bi održali „parastos“, kako su ranije najavili.
Napomene radi, Mitropolija crnogorsko-primorska imala je ovih dana više razloga za obilježavanje važnih istorijskih datuma. Prvi se svakako odnosi na obilježavanje 220. godišnjice prenosa tri hrišćanske svetinje — desnice Svetog Jovana Krstitelja, čestice Časnog krsta, i ikone Bogorodice Filerimske, koju je po predanju uz blagoslov Presvete Bogorodice polovinom prvog vijeka naslikao sveti apostol i jevanđelista Luka.
Drugi važan događaj za obilježavanje bio je prenos i sahrana zemnih ostataka kralja Nikole, kraljice Milene i princeza Ksenije i Vjere Petrović Njegoš, koji se dogodio 1. i 2. oktobra 1989. godine na Cetinju, kada su njihovi zemni ostaci prenijeti iz ruske crkve u San Remu, u Italiji, nazad u Crnu Goru, što je po svemu sudeći i bio povod za nove tenzije.
Naime, NVO „Crnogorska pravoslavna crkva“, na čelu sa takozvanim mitropolitom Mirašem Dedeićem, prethodno je najavila služenje „parastosa“ članovima dinastije Petrović Njegoš u Crkvi na Ćipuru, što je policija onemogućila, jer je istovremeno episkop budimljansko-nikšićki gospodin Joanikije sa sveštenstvom u istoj crkvi služio svetu liturgiju.
Naravno, čitava stvar se ponovo svela na podsticanje međunacionalnih tenzija između Srba i Crnogoraca, pa je navodni mitropolit CPC Miraš Dedeić izjavio da u Crkvi na Ćipuru počivaju kralj Nikola i Ivan Crnojević, a da Crnogorci tamo navodno „ne mogu da uđu“.
Razumije se, spor se u suštini vodi zbog prava na posjedovanje i korišćenje imovine Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori koja je i jedina kanonski priznata. Ono što je nejasno, svakako jeste prilično ambiciozna namjera CPC da za sebe prisvoji cjelokupnu imovinu Mitropolije crnogorsko-primorske, koja u Crnoj Gori postoji vjekovima, dok je na drugoj strani dobro poznato da je „Crnogorska pravoslavna crkva“ u tom smislu registrovana relativno nedavno, i to u MUP-u Crne Gore kao nevladina organizacija.
Takođe, potpuno je neistinita i konstatacija da Crnogorci ne mogu da ulaze u hramove Mitropolije crnogorsko-primorske, jer su upravo Crnogorci u najvećem broju vjernici SPC, osim ako kriterijum da neko može da bude Crnogorac nije taj da mora da bude vjernik navodne CPC.
U svakom slučaju, položaj i pitanje Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori, prema planu aktuelnih vlasti, trebalo bi da uredi novi zakon, koji je u nacrtu predviđao mogućnost oduzimanja imovine SPC, što bi potencijalno značilo i otvaranje prave Pandorine kutije u zemlji.
Razlog zbog čega se crnogorske vlasti još nisu osmjelile na taj rizičan korak svakako leži u činjenici što ni u vladajućem DPS-u za takvu politiku nema ni približno dovoljno pristalica, dok na drugoj strani, prema svim relevantnim istraživanjima, Mitropolija crnogorsko-primorska godinama je institucija koja uživa najveće povjerenje naroda Crne Gore.
