Spomenik od betona u boji bronze rad je akademskog vajara Ivana Marković.
Prikazuje seljaka, u prirodnoj veličini, u srpskoj narodnoj nošnji sa motikom u desnoj ruci naslonjenoj na rame i testijom (zemljanom posudom za vodu) u levoj ruci, i ženu, na metar iza njega, zabrađenu maramom, sa korpom hrane u desnoj i malom motikom u levoj ruci, kako idu na njivu.
„Reč je o najverovatnije jedinom spomeniku seljaku u Srbiji, imamo spomenike naučnicima, pesnicima, junacima… spomenik pčeli, kravi, kukuruzu i ko zna kome i čemu još, ali nemamo spomenik seljaku, koji hrani sve“, rekli su meštani Glavinaca Tanjugu.
Predsednik Mesne zajednice Glavinci i odbornik u Skupštini grada Zoran Gligorijević kaže da su meštani spomenik podigli u znak zahvalnosti „selu i tradiciji“.
Spomenik je 3. avgusta otkrio najstariji stanovnik Glavinaca Živko Vasiljević. On ima 93 godine i celog života se bavio poljoprivredom.
Spomenik je podignut na regionalnom putu Jagodina — Rekovac, na raskrsnici puteva koji vode ka Jagodini, Kragujevcu, Rekovcu i planini Juhor.
„Mnogi koji ovuda prolaze, kada vide spomenik, a nemoguće ga je ne videti, zastanu, neki naprave i fotografiju, pročitaju šta piše na ploči i nastave put. Ako nekoga od meštana sretnu, obično kažu: ’Alal vam vera i svaka vam čast‘, kažu meštani.
