Sudbine oba srpska naučnika, koji su svoje pronalaske realizovali u Americi, podsećaju na životne priče ruskih kolega — fizičara-elektrotehničara Vladimira Kozmiča Zvorikina, kao i avio-konstruktora Igora Sikorskog, rekao je na otvaranju izložbe Igor Domnjin, zamenik direktora Doma Solženjicina. Posle revolucije, veliki broj Rusa je bio prinuđen da napusti svoju domovinu. Time je Rusija ostala bez svojih velikih umova, dodao je Domnjin, izrazivši želju da se i Rusija i Srbija ubuduće što je moguće ređe rastaju od svojih genijalnih, velikih umova.
Pozdravljajući okupljene, srpski ambasador u Ruskoj Federaciji Slavenko Terzić je podsetio i na Pupinova dostignuća u ulozi počasnog konzula, s obzirom na doprinos srpskog naučnika uspostavljanju međudržavnih i širih društvenih odnosa Kraljevine Srbije, a kasnije Kraljevine Jugoslavije. Naime, dodao je ambasadr, u vrlo teškoj situaciji na pregovorima koji su se ticali granica Jugoslavije, Pupin je uz podršku tadašnjeg predsednika SAD Vudroa Vilsona uspeo da očuva Dalmaciju, Banat i deo Slovenije u okvirima granica Jugoslavije.
Aleksandar Vlajković, izvršni predsednik Odbora za obeležavanje Pupinovih jubileja, izrazio je zadovoljstvo razgovorom sa rektorom Moskovskog državnog univerziteta „Lomonosov“ (MGU) Vikotrom Sadovničjim, koji se preliminarno složio da naredne godine, na 160. godišnjicu od rođenja Nikole Tesle, na teritoriji ove nadaleko poznate visokoobrazovne institucije budu postavljene biste ili spomenici Tesle i Pupina.
Iako je imao i američko državljanstvo, Pupin je ostao srpski patriota. Voleo je pravoslavlje i sve pravoslavne narode. „Voleo je Srpsku pravoslavnu crkvu, a dok je nisu imali u Njujorku, gde je živeo, odlazio je u Rusku pravoslavnu crkvu“, naglasio je Vlajković.
Za raziliku od Nikole Tesle, Pupin je, nažalost, nedovoljno poznat u Rusiji, i zato je odlučeno da deo izložbe bude posvećen Tesli. Deo izložbe o Pupinu sadrži oko 50 eksponata, od čega su tridesetak panoi kolažnog tipa, koji oslikavaju njegov život. Na panioima se mogu videti fotografije Pupinovog rodnog Idvora, školovanje i odlazak u Ameriku. Tu su i fotografije koje oslikavaju godine provedene na Kolumbija univerzitetu, na kome je Pupin bio najuspešniji profesor. Izložba govori o naučnim priznanjima, ali i o Pulicerovoj nagradi koju je Pupin dobio za književnost, odnosno za autobiografsko delo „Od imigranta do izumitelja“.
