Više od toga, većina zapadnih lidera koji su godinama za 9. maj boravili u Moskvi na paradi povodom Dana pobede, ove godine su mahom otkazali svoju posetu.
Istoričar Čedomir Antić za Sputnjik kaže da je Zapad oduvek bio istorijski pobednik, imajući u vidu da su i Prvi i Drugi svetski rat bili nametnuti posebno Engleskoj i Americi. Prirodna tendencija tih ratova je, prema rečima Antića, bila zapravo okrenuta prema Istoku, odnosno, Rusiji.
„Izvesno je da su snage Crvene armije odnele pobedu na istočnom frontu pre iskrcavanja u Normandiji. Crvena armija bi taj triumf mnogo teže odnela da nije dobijala pomoć od zapadnih saveznika, tačnije SAD i Velike Britanije. Činjenica je i da je ključne bitke Crvena armija izvojevala pre dolaska te pomoći. Sovjetska vojska je, uprkos ogromnim gubicima i diletanstkom vođenju od strane Staljina i njegovih generala, uspela da preživi 1941. godinu i sačuva industrijsku proizvodnju oružja kako bi kasnije parirala Trećem rajhu“, kaže on.
Antić objašnjava da je iskrcavanje u Normandiji došlo u vreme kada su sovjetske trupe već ušle u stare nemačke zemlje i već je bilo izvesno da je rat na istoku izgubljen.
Poslednji veliki otpor nemačkoj vojsci je pružen kod Kurska u najvećoj dosadašnjoj tenkovskoj bici i to je ujedno bio poslednji pokušaj vojske Trećeg rajha da preokrene stvari na istočnom frontu.
„Sovjetski Savez je taj koji je pobedio nacizam i to je činjenica. Da li bi zapadni saveznici pobedili da je Sovjetski Savez ostao po strani, to je pitanje za spekulaciju. U istoriji je već bio jedan primer, a to je rat sa Napoleonom, gde je ruska vojska opet bila ta koja je konačno pobedila Napoleona, protiv kojeg je ratovala cela Evropa, kao i taj da je upravo ruska vojska bila ta koja je ušla u Pariz“, napominje Antić.
Istoričar Momčilo Pavlović, s druge strane, smatra da do tendencije prepisivanja istorije dolazi zbog današnjih geostrateških i političkih razloga, međutim niko ne može da porekne da su ključne bitke bile na istočnom frontu.
Pavlović za Sputnjik kaže da su upravo na istočnom frontu krvarili i Crvena armija i nemačke trupe, ali da su saveznici tehnikom pomogli slamanju Hitlerovih snaga.
„Sve je to danas u vezi sa odnosom Zapada prema predsedniku Rusije Vladimiru Putinu i to je deo zapadne propagande. Takav pogled na Drugi svetski rat traje još od njegovog završetka. Naime, pobeda Crvene armije umanjivana je i time što se smatra da je silovano na milione Nemica. S druge strane, nova istraživanja pokazuju da u tim brutalnostima nisu zaostajale ni trupe zapadnih saveznika u Italiji, Francuskoj, kao i u samoj Nemačkoj. Ali nekako je u tom ideološkom sukobu silovanje od strane Crvene armije bilo u žiži interesovanja javnosti“, kaže Pavlović.
Današnji pogled na istorijske događaje, smatra Pavlović, ne može promeniti činjenice ali politički gledano može biti koristan, jer se zapadno javno mnjenje i definiše i informiše iz medija.
Međutim, pre samo jednu deceniju, na proslavi 60 godina od pobede nad nacističkom Nemačkom, ruski predsednik je bio okružen mnogim svetskim liderima zapadnih zemalja kao što su Velika Britanija, SAD, Nemačka, Francuska, Poljska, Češka, Slovačka. Sada su to samo neke od država koje su odbile da posete rusku prestonicu povodom godišnjice pobede nad fašizmom imajući u vidu da je do sada svoje prisustvo potvrdilo svega 25 šefova država od 68 upućenih poziva.
Ostaje da zaključimo da li je uzrok tome otvorena podrška Rusije samoproglašenim republikama na istoku Ukrajine kao i događaji na Krimu, ili pak tendencija smanjivanja uloge Sovjetskog Saveza u oslobođenju zapadne Evrope od nacista.
