Legende — Duško Radović i Đoko Vještica
Iz garsonjere u zgradi Borbe, tačno u 13 časova, 1. aprila 1970. godine, Studio B prvi put je bio u etru.
Od početka zamišljen kao gradski radio, program se orjentisao na informacije koje su značajne za građane Beograda, ali čak i najvažniji gosti, poput gradonačelnika, nisu mogli govoriti u programu duže od tri minuta jer je semafor u studiju upozoravao da je vreme za muzičku numeru.
Recept za slušanost i inovativnost na tadašnjoj medijskoj sceni kasnije su preuzele i ostale radio-stanice.
Tokom osamdesetih godina znak prepoznavanja Studija B postaju legendarni Duško Radović i Đoko Vještica, a slušaoci jasno prepoznaju Studio B kao simbol Beograda.
Nezavisnost i pritisci vlasti
Nova era u istoriji jugoslovenske radio-difuzije počinje 1990. godine, kada je tridesetak zaposlenih osnivalo Nezavisni TV Studio B. Iako su Beograđani pozdravili početak rada nove televizije, nezavisna uređivačka politika od početka je smetala režimu koji je opstruisao njen rad ometanjem signala i gašenjem predajnika.
Brojna politička zbivanja od devetomartovskih demonstracija do studentskih protesta, od NTV STB stvorila su stub nezavisnog medija, jedinog na kome su se mogla čuti opoziciona mišljenja.
Sledeća etapa u istoriji Studija B počinje 1996. godine, kada Gradska skupština odlučuje da preuzme Studio B tvrdeći da poseduje više od 30 odsto deonica kompanije.
Uprkos političkom prelamanju, smeni vlasti koja se odrazila i na uređivačku politiku i izbor rukovodećih kadrova, Studio B uspeo je da zadrži status liberalnije stanice i ključnog izvora informacija koje su značajne građanima glavnog grada.
Nasilno preuzimanje
Svoju presudnu ulogu Studio B još jednom je dokazao tokom bombardovanja NATO-a 1999. godine, a koliku je smetnju Studio B predstavljao tadašnjem režimu govori i činjenica da se vlast 17. maja 2000. godine odlučila da ga noćnim upadom u prostorije nasilnim putem preuzme.
Od 5. oktobra 2000. godine do danas uređivačka politika i rukovodeći kadrovi birani su proporcionalno osvojenim glasovima u gradskom parlamentu, ali je i pored čestih političkih previranja koja su se prelamala kroz Studio B, uloga gradskog javnog servisa ipak ostala dominantna.
Iako je Beograd administrativni i kulturni centar u kome živi polovina građana Srbije, Zakonom o javnom informisanju predviđeno je da Studio B mora biti privatizovan.
Upravo na sutrašnjoj sednici Skupštine grada, u istom zdanju u kome danas gradski čelnici primaju rođendanske čestitke, najverovatnije će biti doneta odluka o modelu privatizacije Studija B, čime će prodaja simbola Beograda, medijske kuće koja je iznela borbu za demokratske promene u Srbiji, ući u završnu fazu.
