Večna iskra junacima! Dve slavne bitke koje govore o herojstvu srpskih boraca /foto/
14:44 12.12.2025 (Osveženo: 16:39 12.12.2025)
© Sputnik / Lola Đorđević
Pratite nas
U okviru manifestacije „Dani Kolubarske bitke“ juče je u prepunoj sali Centra za kulturu Lazarevac održan svojevrsni poetsko istorijski program kojim je odata počast učesnicima bitke u kojoj je izvojevana jedna od najsjanijih pobeda srpske vojske u Prvom svetskom ratu.
Program, pod nazivom „Večna iskra junacima“, otvorio je Marko Kačarević iz „Srbskih pravoslavnih pojaca”, pesmom ispevanom u čast vojvode Živojina Mišića- vojskovođe koji je veštim manevrom povlačenje srpske vojske pretvorio u silovit protivnapad i trijumfalnu pobedu. Strateški potez koji je izveo komandant Prve armije general Živojin Mišić, i danas se izučava na vojnim akademijama širom sveta.
Kolubarska bitka, ili Suvoborska bitka, vođena je u novembru i decembru 1914. godine na frontu od preko 200 km na prostoru doline reke Kolubare, i obroncima planine Suvobor i Maljen. Okončana je uspešnom protivofanzivom srpske vojske kojom je slomljen otpor austrogarske armije i oslobođena i poslednja stopa zemlje. I dok je čitav svet očekivao kapitulaciju Srbije, od neprijatelja, ali i od strane saveznika podcenjena srpska vojska izvojevala je pobedu, koja je srpskog vojnika u gunju i opancima slavom ovenčala.
Program "Večna iskra junacima"
© Sputnik / Lola Đorđević
Pobeda u Kolubarskoj bici plaćena je velikim ljudskim žrtvama. Iz stroja je izbačeno preko 150.000 vojnika i više od 10.000 oficira i podoficira. Na bojištu je zauvek ostalo i 400 mladića, gotovo dečaka, iz đačkog bataljona „1300 kaplara“, koji su poslati na front kako bi pomogli srpskim ratnicima iznurenim višemesečnim borbama.
Upravo ti hrabri srpski ratnici, koji su se suprostavili daleko nadmoćnijem neprijatelju bili su svojevrsna zvezda vodilja nekim drugim golobradim mladićima koji su pre 26. godina krvlju natapali obronke Prokletija braneći svaki pedalj otadžbine od šiptarskih terorista potpomugnutim NATO snagama.
Jedan od tih div junaka sa Košara je Lazarevčanin Ivan Ranković, koji se kao vojnik na odsluženju vojnog roka, sa samo 22 godine našao u paklu Košara. Poput mnogih mladića iz đačkog bataljona 1300 kaplara, i on je prekinuo studije, obukao uniform, i otišao da brani kolevku srpskog naroda.
Ivan Ranković je imao 22 godine kada je kao redovan vojnik Martovske klase 1998. godine u kasarni Petar Bojović iz Peći poslat je na Košare.
© Sputnik / Lola Đorđević
„Moja jedinica je 11 aprila izašla na karaulu Košare, gde se već nalazio 53. Granični bataljon koji je u prva dva dana bitke na Košarama zaustavio ogroman broj šiptarskih terorista i pripadnika albanske vojske i stranih plaćenika u njihovom daljem prodiranju na našu teritoriju. Žestoke borbe vođene su svakodnevno. Svaki naš pokušaj da povratimo karaulu bio je osujećen minobacačkom i artiljerijskom vatrom sa teritorije Albanije i bombardovanjem od strane aviona NATO alijanse“, opisao je početak bitke jedan od onih koji je na Košarama bio i ranjen.
„Bio sam u bolnici nekih deset, dvanaest dana, i čim sam ugrabio priliku, ponovo sam otišao na prvu borbenu liniju, među drugove “, rekao je Ranković govoreći o svom ranjavanju. Prisutni, u prepunoj sali Centra za kulturu, koji su u tišini slušali priču ovog odlikovenog heroja, njegove reči su nagradili velikim aplauzom.
Bitka na Košarama, vođena u perodu od 9. aprila do 10. juna 1999. godine bila je pravi pakao za naše vojnike i oficire. Na mrtvoj straži zauvek je ostalo 108. pripadnika Vojske Jugoslavije i jednog ruskog dobrovoljca
© Sputnik / Lola Đorđević
Govoreći o herojstvu svojih saboraca na Košarama, Ranković je podsetio prisutne na junaštvo spskog vojnika ispoljenog u Kolubarskoj bici, posebno ukazavši na jednu paralelu između bitke na obroncima
Suvobora i borbama na vrhovima Prokletija. Naime, pitomci vojnih škola, đaci i studenti, koji se pred polazak na front dobili čin kaplara, jurišali su na austrougarske rovove vođeni krilaticom „Ni koraka nazad“, a na Košarama se isto tako ni za pedalj nije odstupalo, dok je moto vojnika bio „Nema nazada, iza je Srbija“.
„Znali smo koliku svetinju branimo“, naglasio je Ranković, u isto vreme podsetivši sve prisutne, a posebno osnovce koji su u velikom broju prisustvovali ovoj poetsko- istorijskoj manifestaciji, da Srbina krase tri velike osobine: čvrstina u veri, čestitost i ljubav prema otadžbini, i da su upravo te tri osobine kroz vekove bile zvezda vodilja srpskog ratnika, od Kosovskog boja, preko slavnih pobeda na Ceru, Kolubari, do bitke na Košarama, poručivši na kraju da “volimo svoju zemlju, jer drugu Srbiju nemamo“.
Narodni guslar Boško Vujačić
© Sputnik / Lola Đorđević
Bitka na Košarama, vođena u perodu od 9. aprila do 10. juna 1999. godine bila je pravi pakao za naše vojnike i oficire. U teškim i paklenim danima, na obroncima Prokletija zauvek je na mrtvoj straži ostalo 108. pripadnika Vojske Jugoslavije i jednog ruskog dobrovoljca. Prosečna starost hrabrih momaka koji su dali svoje živote u odbrani otadžbine, bila je svega 25 godina.
Pored ratnih priča heroja sa Košara, u programu je nastupio i pesnik Danilo Vasojević, brat poginulog heroja sa Košara Ivana Vasojevića Jaguara, koji je sa posebnim emocijom i nadahnućem recitovao stihove u kojima opevao i slavom ovenčao herojstvo naših predaka. Program su dodatno ulepšali zvuci gusala narodnih guslara Boška Vujačića I Miloša Tanaskovića.
U programu je nastupio i pesnik Danilo Vasojević, brat poginulog heroja sa Košara vodnika Ivana Vasojevića Jaguara, koji je poginuo 11. aprila 1999. spašavajući ranjenog vojnika u rejonu Maja Glava
© Sputnik / Lola Đorđević
Program u Centru za kulturu Lazarevac organizovalo je udruženje „Vitezovi sa Košara“, kao deo tradicionalne manifestacije „Dani Kolubarske bitke“, koju organizuju Gradska opština Lazarevac i Turistička organizacija GO Lazarevac.
Pogledajte i:
