Drina nije granica! Podići u Beogradu spomenik deci stradaloj u NDH
Pratite nas
Glavni srpski zadatak je formiranje kolektivne kulture pamćenja na sva srpska stradanja, a posebno na stradanja dece, jer je upravo njihovo stradanje glavni dokaz da su postojale genocidne namere prema našem narodu. Onaj je ko ubija decu, on uništava biološku osnovu jednog naroda i nesumnjivo ima u planu da ga izbriše iz postojanja na određenom prostoru.
Ovako direktor Instituta istorijskih nauka Univerziteta u Istočnom Sarajevu Draga Mastilović komentariše predlog da se u Beogradu podigne spomenik deci nastradaloj u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj.
U NDH je, prema nepotpunim podacima, na zverski način mučeno i ubijeno 74.642 srpske, romske i jevrejske dece, od novorođenčadi do četrnaestogodišnjaka. Utvrđeno je da je samo u Jasenovcu stradalo 19.432 dece, a ona su ubijana još i u Staroj Gradiški, u Jablancu i Mlaki, u Novskoj, u Prijedoru i u drugim logorima, kao i na mnogim drugim mestima gde su živeli Srbi.
Drina nije granica!
Profesor Mastilović objašnjava za Sputnjik da je iz više razloga ključno na dostojan način obeležiti stradanje dece u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj u periodu od 1941. do 1945. godine. Na prvom mestu bitno je uspostaviti kolektivnu kulturu pamćenja kod srpskog naroda kao celine, jer su i stradanje u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj kao i druga stradanja zapravo samo deo jednog istog plana uništenja, odnosno svođenja srpskog naroda na prostor i meru koja drugima odgovara.
Stradanje srpske dece u NDH ali i u Prvom svetskom ratu kada je Austrougarska formirala koncentracione logore u kojima su takođe bila srpska deca predstavlja deo istog genocidnog plana koji je podrazumevao, a ne treba zaboraviti da i dan-danas podrazumeva, uništenje srpske nacije zapadno od reke Drine. Taj plan predviđa da reka Drina konačno postane granica dva sveta, istočnog pravoslavnog i zapadnog rimokatoličkog. Nažalost, ti procesi i dalje nisu završeni pa i danas svedočimo istim nastojanjima, rekao je Mastilović za Sputnjik.
U Nezavisnoj Državi Hrvatskoj je zverski mučeno i ubijeno 74.642 srpske, romske i jevrejske dece.
© Sputnik / Marija Jakovljević
Kada je reč o spomeniku za stradalu srpsku decu, naš sagovornik dodaje da je on neophodan i da je već odavno trebalo da bude završen i to baš u Beogradu. Ta lokacija, dodaje profesor Mastilović, ključna je upravo zbog pomenute kolektivne kulture pamćenja srpskog naroda.
Ni odgovornosti, ni kajanja
Što se tiče Nezavisne Države Hrvatske i njihove odgovornosti za logore za srpsku decu, to je, kaže naš sagovornik, otvoreno pitanje. Hrvatska se nikada nije suočila sa svojom prošlošću i njenim genocidnim planovima da prostor od Drine do Jadranskog mora očisti od Srba. Posledica toga jeste da danas imamo ne samo pokušaje falsifikovanja istorije i potpunog izvrtanja istorijskih činjenica, već i pokušaje da se sam srpski narod, koji je preživeo genocid u 20. veku, proglasi za genocidan.
Nesuočavanje Hrvata sa genocidom iz Drugog svetskog rata i sa njihovom vlastitom prošlošću dovelo je, uz neke međunarodne faktore, pre svega uz Nemačku, do ponovnog vaskrsavanja neofašizma i neonacizma na prostoru Hrvatske i Bosne i Hercegovine devedesetih godina prošlog veka. Ako malo bolje pogledamo sa ove istorijske distance kako izgleda mapa Balkana koju su nam skrojile zapadne države devedesetih godina, onda ćemo videti da to neodoljivo podseća na Hitlerov poredak na ovom prostoru.
Samo je u Jasenovcu stradalo 19.432 dece, a ona su ubijana još i u Staroj Gradiški, u Jablancu i Mlaki, u Novskoj, u Prijedoru i u drugim logorima, kao i na mnogim drugim mestima gde su živeli Srbi.
© Sputnik / Marija Jakovljević
Srbi moraju biti svesni činjenice da je sve pomenuto samo deo jednog istorijskog procesa koji, nažalost, ni dan danas nije završen. Da bi mu se suprotstavili, moramo čuvati sećanje na srpske stradalnike, posebno na stradalu decu.
Srpski narod u današnje vreme, posebno kada govorimo o omladini i deci školskog uzrasta, mora imati u svojim školskim programima, ali i vanškolskim aktivnostima, stalno podsećanje na genocid kako bismo uvek znali na koji način da koračamo u budućnost, zaključuje Mastilović.
Pogledajte i:
