https://lat.sputnikportal.rs/20240311/preminuo-episkop-moravicki-antonije-1168669813.html
Preminuo episkop moravički Antonije
Preminuo episkop moravički Antonije
Sputnik Srbija
Episkop moravički Antonije, vikar patrijarha srpskog i starešina Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi preminuo je danas u Moskvi, saopštila je SPC. Datum... 11.03.2024, Sputnik Srbija
2024-03-11T16:22+0100
2024-03-11T16:22+0100
2024-03-11T16:22+0100
društvo
društvo
srbija – društvo
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e8/03/0b/1168669883_0:37:1501:881_1920x0_80_0_0_b40011a1b7851515b8013ed97a18e172.jpg
Episkop Antonije je rođen 23. jula 1970. godine, na praznik Prepodobnog Antonija Kijevo-pečerskog, u Valjevu od oca Radovana i majke Jelke (rođ. Milićević). Osnovnu školu je završio u Pričeviću kod Valjeva, posle čega upisuje Bogosloviju Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki, koju uspešno završava 1991. godine. Kao učenika bogoslovije 23. septembra 1989. godine u manastiru Krki u čin male shime zamonašio ga je Episkop žički Stefan, koji ga je i rukopolžio u čin jerođakona 10. decembra 1989. godine u manastiru Žiči, a čin jeromonaha 5. januara 1991. godine takođe u manastiru Žiči. Na predlog episkopa žičkog Stefana, a po blagoslovu Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, jeromonah Antonije je 1992. godine upisao Moskovsku duhovnu akademiju u Sveto Trojice-Sergijevoj lavri (Sergijev Posad). Diplomirao je akademske 1995/96. godine. Sa odličnim uspehom odbranio je i kandidatsku disertaciju (katedra za Istoriju pomesnih Crkava) na temu „Istoriя Serbskoй Pravoslavnoй Cerkvi s 1945 po 1995 godы“. Kao najbolji student u generaciji bio je i stipendista Moskovske duhovne akademije. Odlukom Naučnog saveta Moskovske duhovne akademije 31. maja 1996. godine jeromonahu Antoniju je dodeljeno naučno zvanje kandidata bogoslovskih nauka Moskovskog univerziteta.Po povratku iz Rusije 1996. godine, unapređen je u čin sinđela i postavljen za namesnika i blagajnika manastira Studenice, odakle je kasnije prešao u Mitropoliju dabrobosansku i primljen za sabrata manastira Dobruna. Na predlog Mitropolita dabrobosanskog Nikolaja, Sveti Arhijerejski Sinod Srpske Pravoslavne Crkve je postavio sinđela Antonija 2000. godine za profesora Bogoslovije Svetog Petra Dabrobosanskog u Foči. Iste godine predavao je i na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Istovremeno je obavljao dužnost starešine Saborne crkve u Sarajevu, gde biva unapređen u čin protosinđela na Božić 2001. godine. Na predlog Patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sinod je izabrao 2002. godine protosinđela Antonija za starešinu Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi. Na osnovu odluke Svetog Arhijerejskog Sinoda, mitropolit Nikolaj 17. marta 2002. godine u kapeli Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Foči proizveo protosinđela Antonija u čin arhimandrita. Na predlog Patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve, na svom redovnom zasedanju 2006. godine izabrao je arhimandrita Antonija za vikarnog episkopa Patrijarha srpskog sa titulom Episkop moravički. Hitortonija je obavljena 23. jula 2006. Godine u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu od strane Patrijarha srpskog Pavla i uz sasluženje osamnaest arhijereja.Stepen zvanja magistra teologije stekao je na Ruskom pravoslavnom institutu Svetog Jovana Bogoslova u Moskvi uspešno odbranivši magistarski rad na temu „Bogoslužebnыe tradicii v Serbskoй Pravoslavnoй Cerkvi“. Pred Međunarodnim akademijskim akreditacionim i atestacionim komitetom (MAAAK) uspešno brani naučnu disertaciju na temu „Bogosluženja u dohalkidonskim crkvama“, stekavši zvanje doktora teologije. Od 2003. godine, episkop Antonije je predavao na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Jovan Bogoslov“ u Moskvi, gde je do izbora u zvanje dekana 2018. godine bio i upravnik Katedre za liturgijsko bogoslovlje. Odlukom Naučnog veća Moskovskog pravoslavnog univerziteta Svetog Jovana Bogoslova 2018. godine, episkop Antonije je postavljen za dekana Filozofsko-bogoslovskog fakulteta Moskovskog pravoslavnog univerziteta u Moskvi. Na pomenutoj fukciji se nalazio sve do 1. jula 2022. godine. Doktorsku disertaciju pod nazivom „Odnosi Srpske Pravoslavne Crkve i Ruske Pravoslavne Crkve u periodu između 1944. i 1950. godine, na osnovu materijala iz arhiva Rusije i Ruske Pravoslavne Crkve” uspešno je odbranio 2019. godine na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Prešovu (Slovačka). Nosilac je visokih crkvenih i državnoh odlikovanja. Autor je sledećih knjiga i monografija: Gospodi poseti vinograd seй, Pravoslavna Moskva (vodič kroz pravoslavne svetinje ruske prestonice), Otnošeniя Serbskoй i Russkoй Pravoslavnыh Cerkveй na osnovanii dokumentov rossiйskih arhivov, Svяtыe zemli serbskoй, U zagrljaju Bogorodičinog grada i Svidetelь istorii i živoй golos tradicii. Preveo je sledeće knjige: Pomeranje granica srca Mitropolija tverskog i kašinskog Amvrosija (Jermakova), U šta veruju pravoslavni hrišćani Mitropolita budimpeštanskog i mađarskog Ilariona (Alfejeva), Zapitajmo se o budućnosti čovečanstva Patrijarha moskovskog i sve Rusije Kirila i Tajna predivnih dela Mitropolita tverskog i kašinskog Amvrosija. Bio je autor članaka i radova objavljenih u ruskom izdanju Pravoslavne enciklopedije, kao i u radu Pokloničke agencije Put vere i Izdavačke ustanove Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi, navedeno je na sajtu SPC.Vučić uputio saučešće povodom smrti episkopa moravičkog AntonijaPredsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić uputio je danas saučešće povodom smrti episkopa moravičkog Antonija, vikara patrijarha srpskog i starešine Podvorja Srpske pravoslavne crkve u Moskvi, u kome je istakao da je Antonije pokazivao monašku skromnost i krotost, istovremeno vršeći svoju dužnost mudro, nepokolebljivo i sa posebnim ponosom na Srbiju.„Sa velikom tugom sam primio vest o iznenadnoj smrti preosvećenog episkopa moravičkog Antonija, duhovnika koji je slavu svetosavlja proneo od Žiče i Studenice do Moskve i čiji dragoceni poklon, ikonu Svetog Nikole, čuvam i danas sa posebnim pijetetom“, naveo je Vučić u saučešću.Predsednik je dodao da se Antonija seća kao čoveka koji je, uprkos visokom zvanju i odgovornim zaduženjima, u svakoj prilici pokazivao monašku skromnost i krotost, istovremeno vršeći svoju dužnost mudro, nepokolebljivo i sa posebnim ponosom na Srbiju i njeno neizmerno duhovno nasleđe koje je sa ljubavlju utkao u snažne veze sa Ruskom pravoslavnom crkvom.„Iako vrhunski erudita, nije se uznosio mudrostima ovoga sveta, svagda zahvaljujući Bogu na darovima koje nam svima daje, bez obzira na razlike koje mi, nažalost, pravimo među sobom u ovom svetu“, naveo je Vučić.On je naglasio da su mu Antonijeve besede bile britke, ali i blage i da niko od Antonija nije otišao bez očinskog saveta, jer se uvek neumorno trudio da ublaži tugu, patnju ili bol svim vernicima koji su kod njega rado dolazili.„Sledeći čvrsto i ponosno put svetoga Save, episkop Antonije je strpljivo, revnosno i samopregorno utirao širok i svetao put bratske pravoslavne ljubavi između srpskog i ruskog naroda i naših crkava“, istakao je predsednik Srbije.Vučić je dodao da je Antonije ostavio snažan trag tokom zemaljskog života, tokom kojeg je poučavao da se uvek treba radovati, verovati i nadati.„Uspraćamo ga u carstvo nebesko, rečima iz psalma Davidovog: 'I milost Tvoja pratiće me u sve dane života moga, i nastaniću se u domu Gospodnjem za duge dane.' Neka počiva u miru dobri naš episkop Antonije, a srpski rod, koji je njegovim upokojenjem dobio još jednog molitvenika u nebeskoj lavri, pamtiće ga zauvek“, naveo je Vučić.Pogledajte i:
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2024
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Vesti
sr_RS
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
društvo, srbija – društvo
društvo, srbija – društvo
Preminuo episkop moravički Antonije
Episkop moravički Antonije, vikar patrijarha srpskog i starešina Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi preminuo je danas u Moskvi, saopštila je SPC. Datum i vreme sahrane biće naknadno objavljeni.
Episkop Antonije je rođen 23. jula 1970. godine, na praznik Prepodobnog Antonija Kijevo-pečerskog, u Valjevu od oca Radovana i majke Jelke (rođ. Milićević). Osnovnu školu je završio u Pričeviću kod Valjeva, posle čega upisuje Bogosloviju Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki, koju uspešno završava 1991. godine. Kao učenika bogoslovije 23. septembra 1989. godine u manastiru Krki u čin male shime zamonašio ga je Episkop žički Stefan, koji ga je i rukopolžio u čin jerođakona 10. decembra 1989. godine u manastiru Žiči, a čin jeromonaha 5. januara 1991. godine takođe u manastiru Žiči. Na predlog episkopa žičkog Stefana, a po blagoslovu Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, jeromonah Antonije je 1992. godine upisao Moskovsku duhovnu akademiju u Sveto Trojice-Sergijevoj lavri (Sergijev Posad). Diplomirao je akademske 1995/96. godine. Sa odličnim uspehom odbranio je i kandidatsku disertaciju (katedra za Istoriju pomesnih Crkava) na temu „Istoriя Serbskoй Pravoslavnoй Cerkvi s 1945 po 1995 godы“. Kao najbolji student u generaciji bio je i stipendista Moskovske duhovne akademije. Odlukom Naučnog saveta Moskovske duhovne akademije 31. maja 1996. godine jeromonahu Antoniju je dodeljeno naučno zvanje kandidata bogoslovskih nauka Moskovskog univerziteta.
Po povratku iz Rusije 1996. godine, unapređen je u čin sinđela i postavljen za namesnika i blagajnika manastira Studenice, odakle je kasnije prešao u Mitropoliju dabrobosansku i primljen za sabrata manastira Dobruna. Na predlog Mitropolita dabrobosanskog Nikolaja, Sveti Arhijerejski Sinod Srpske Pravoslavne Crkve je postavio sinđela Antonija 2000. godine za profesora Bogoslovije Svetog Petra Dabrobosanskog u Foči. Iste godine predavao je i na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Istovremeno je obavljao dužnost starešine Saborne crkve u Sarajevu, gde biva unapređen u čin protosinđela na Božić 2001. godine. Na predlog Patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sinod je izabrao 2002. godine protosinđela Antonija za starešinu Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi. Na osnovu odluke Svetog Arhijerejskog Sinoda, mitropolit Nikolaj 17. marta 2002. godine u kapeli Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Foči proizveo protosinđela Antonija u čin arhimandrita. Na predlog Patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve, na svom redovnom zasedanju 2006. godine izabrao je arhimandrita Antonija za vikarnog episkopa Patrijarha srpskog sa titulom Episkop moravički. Hitortonija je obavljena 23. jula 2006. Godine u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu od strane Patrijarha srpskog Pavla i uz sasluženje osamnaest arhijereja.
Stepen zvanja magistra teologije stekao je na Ruskom pravoslavnom institutu Svetog Jovana Bogoslova u Moskvi uspešno odbranivši magistarski rad na temu „Bogoslužebnыe tradicii v Serbskoй Pravoslavnoй Cerkvi“. Pred Međunarodnim akademijskim akreditacionim i atestacionim komitetom (MAAAK) uspešno brani naučnu disertaciju na temu „Bogosluženja u dohalkidonskim crkvama“, stekavši zvanje doktora teologije. Od 2003. godine, episkop Antonije je predavao na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Jovan Bogoslov“ u Moskvi, gde je do izbora u zvanje dekana 2018. godine bio i upravnik Katedre za liturgijsko bogoslovlje. Odlukom Naučnog veća Moskovskog pravoslavnog univerziteta Svetog Jovana Bogoslova 2018. godine, episkop Antonije je postavljen za dekana Filozofsko-bogoslovskog fakulteta Moskovskog pravoslavnog univerziteta u Moskvi. Na pomenutoj fukciji se nalazio sve do 1. jula 2022. godine. Doktorsku disertaciju pod nazivom „Odnosi Srpske Pravoslavne Crkve i Ruske Pravoslavne Crkve u periodu između 1944. i 1950. godine, na osnovu materijala iz arhiva Rusije i Ruske Pravoslavne Crkve” uspešno je odbranio 2019. godine na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Prešovu (Slovačka). Nosilac je visokih crkvenih i državnoh odlikovanja.
Autor je sledećih knjiga i monografija: G
ospodi poseti vinograd seй,
Pravoslavna Moskva (vodič kroz pravoslavne svetinje ruske prestonice),
Otnošeniя Serbskoй i Russkoй Pravoslavnыh Cerkveй na osnovanii dokumentov rossiйskih arhivov,
Svяtыe zemli serbskoй,
U zagrljaju Bogorodičinog grada i
Svidetelь istorii i živoй golos tradicii. Preveo je sledeće knjige:
Pomeranje granica srca Mitropolija tverskog i kašinskog Amvrosija (Jermakova),
U šta veruju pravoslavni hrišćani Mitropolita budimpeštanskog i mađarskog Ilariona (Alfejeva),
Zapitajmo se o budućnosti čovečanstva Patrijarha moskovskog i sve Rusije Kirila i
Tajna predivnih dela Mitropolita tverskog i kašinskog Amvrosija. Bio je autor članaka i radova objavljenih u ruskom izdanju
Pravoslavne enciklopedije, kao i u radu Pokloničke agencije
Put vere i Izdavačke ustanove Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi,
navedeno je na sajtu SPC.
Vučić uputio saučešće povodom smrti episkopa moravičkog Antonija
Predsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić uputio je danas saučešće povodom smrti episkopa moravičkog Antonija, vikara patrijarha srpskog i starešine Podvorja Srpske pravoslavne crkve u Moskvi, u kome je istakao da je Antonije pokazivao monašku skromnost i krotost, istovremeno vršeći svoju dužnost mudro, nepokolebljivo i sa posebnim ponosom na Srbiju.
„Sa velikom tugom sam primio vest o iznenadnoj smrti preosvećenog episkopa moravičkog Antonija, duhovnika koji je slavu svetosavlja proneo od Žiče i Studenice do Moskve i čiji dragoceni poklon, ikonu Svetog Nikole, čuvam i danas sa posebnim pijetetom“, naveo je Vučić u saučešću.
Predsednik je dodao da se Antonija seća kao čoveka koji je, uprkos visokom zvanju i odgovornim zaduženjima, u svakoj prilici pokazivao monašku skromnost i krotost, istovremeno vršeći svoju dužnost mudro, nepokolebljivo i sa posebnim ponosom na Srbiju i njeno neizmerno duhovno nasleđe koje je sa ljubavlju utkao u snažne veze sa Ruskom pravoslavnom crkvom.
„Iako vrhunski erudita, nije se uznosio mudrostima ovoga sveta, svagda zahvaljujući Bogu na darovima koje nam svima daje, bez obzira na razlike koje mi, nažalost, pravimo među sobom u ovom svetu“, naveo je Vučić.
On je naglasio da su mu Antonijeve besede bile britke, ali i blage i da niko od Antonija nije otišao bez očinskog saveta, jer se uvek neumorno trudio da ublaži tugu, patnju ili bol svim vernicima koji su kod njega rado dolazili.
„Sledeći čvrsto i ponosno put svetoga Save, episkop Antonije je strpljivo, revnosno i samopregorno utirao širok i svetao put bratske pravoslavne ljubavi između srpskog i ruskog naroda i naših crkava“, istakao je predsednik Srbije.
Vučić je dodao da je Antonije ostavio snažan trag tokom zemaljskog života, tokom kojeg je poučavao da se uvek treba radovati, verovati i nadati.
„Uspraćamo ga u carstvo nebesko, rečima iz psalma Davidovog: 'I milost Tvoja pratiće me u sve dane života moga, i nastaniću se u domu Gospodnjem za duge dane.' Neka počiva u miru dobri naš episkop Antonije, a srpski rod, koji je njegovim upokojenjem dobio još jednog molitvenika u nebeskoj lavri, pamtiće ga zauvek“, naveo je Vučić.
