https://lat.sputnikportal.rs/20230830/ko-vuce-konce-u-crnoj-gori---tri-godine-posle--1160590871.html
Ko vuče konce u Crnoj Gori - tri godine posle
Ko vuče konce u Crnoj Gori - tri godine posle
Sputnik Srbija
Prošle su tri godine od kad je na parlamentarnim izborima 30. avgusta 2020. godine, nakon tri decenije s vlasti smijenjena Demokratska partija socijalista, a... 30.08.2023, Sputnik Srbija
2023-08-30T17:59+0200
2023-08-30T17:59+0200
2023-08-31T08:14+0200
region
region
region – politika
crna gora
milo đukanović
dps (demokratska partija socijalsta, crna gora)
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/112185/93/1121859398_0:334:2730:1870_1920x0_80_0_0_9927f8dae7bcc37b95bd54fba02e1eb9.jpg
Profesor Savo Marković kaže da se nakon 30. avgusta 2020. godine i pada režima DPS dogodilo nekoliko pozitivnih stvari, ali da je ipak više onih negativnih i da još nije demontiran stari sistem vladavine.“Najveća tekovina tog 30. avgusta 2020. godine je silazak sa vlasti DPS-a nakon preko tri decenije vladavine, koja je donijela pogubne posledice za Crnu Goru. Druga dobra stvar je što se krenulo u borbu sa organizovanim kriminalom, državnom mafijom i mafijom koja je uživala zaštitu države, te vladajuće garniture DPS-a. Nažalost, ta borba nije dovedena do kraja, tek je započeta, čini mi se, zahvaljujući ličnoj hrabrosti aktuelnog premijera Dritana Abazovića, više nego što je plod neke institucionalne borbe, a možda je uslijedila nakon nekog inostranog pritiska. Pozitivno je i to što je jedna od prethodnih vlada povećala plate zaposlenima, mada ja nijesam ekonomista, ali mi se čini da to nije urađeno na osnovu realnih ekonomskih pokazatelja, dakle u toj ocjeni zadržavam rezervu”, kaže profesor Marković za Sputnjik.Mnogo propuštenih prilika i razočaranjaNaš sagovornik ocjenjuje da je u ove tri godine bilo mnogo više razočaranja birača nego pozitivnih pomaka.“Sadašnji politički trenutak u Crnoj Gori je izuzetno složen i loš. Iako mandatar, ako ima podršku 41 poslanika, može da pozove u vladu koga želi, dakle to mu omogućava naš pravni sistem i Ustav, sporno je što će kroz formiranje nove vlade da se na političku scenu vrate one političke snage koje su predstavljale udarne pesnice DPS-a, koje su podržavale tu vlast, čak bih rekao da su bile inspiratori mnogih negativnih procesa i rigidnije u nekim rješenjima od samog DPS-a. Tu mislim na Bošnjačku stranku, Liberalnu, na SDP i SD... Te političke snage su u velikoj mjeri motivisale i predlaganje Zakona o vjeroispovijesti, što je Crnu Goru zamalo dovelo do sukoba. Mnogi koji su drugih konfesija, aktivno su se bili uključili u propagiranje tog zakona, koji je eklatantni primjer rušenja vjerskih i građanskih sloboda, i sada oni opet dobijaju šansu da vladaju”, konstatuje profesor Marković.Naša sagovornik kaže da se postavlja pitanje ko je onda stvarni pobjednik poslednjih parlamentarnih izbora, da li onih 60 odsto birača koji su glasali protiv DPS-a ili DPS.“Jer DPS će preko svojih tradicionalnih saradnika i satelita vladati i 44. vladom, preko njih će donositi zakone i ozbiljno uticati na rad vlade. Dakle, ako se formira vlada od predstavnika PES, Demokrata i manjina, pobjednik prethodnih izbora je DPS, ne fiktivni, već stvarni”, poručuje profesor Marković.Loša strana je i to što je, po profesoru Markoviću, Crna Gora potpuno predala svoj suverenitet stranim ambasadama.Da li je Đukanović isplanirao svoju „detronizaciju“Novinar Mladen Stojović za Sputnjik kaže da izbori od 30. avgusta 2020. zaslužuju epitet istorijskih jer su označili prvu smjenu vlasti u istoriji Crne Gore koja nije sprovedena na ulici.“S obzirom na sve ono što se dešavalo nakon njih do danas, stiče se utisak da je taj istorijski momenat ispisan uz pomoć spoljnog faktora koji je onemogućio prekrajanje izborne volje u formi sirove kupovine poslanika i posledične promjene strana političkih subjekata koji su učestvovali na izborima, kao što se to mnogo puta ranije dešavalo. Mislim naravno na uticaj centara moći na Zapadu koji su imali obavezu da u tom trenutku novu članicu NATO predstave kao društvo u kojem funkcioniše demokratija. U tom smislu i onaj istorijski momenat je vrlo bitan za zapadne partnere Crne Gore jer se time pokazalo da država koja je dio njihove zajednice pravi istorijske iskorake u demokratiji. To što promjena vlasti nije dovela i do promjene politike, fenomen je koji suštinski pojašnjava šta se nakon 30. avgusta 2020. do danas dešavalo”, navodi Stojović za Sputnjik.Naš sagovornik ističe da su, nažalost, prethodne tri godine pokazale da je Crna Gora iz jednog autokratskog režima, sa od mafije zarobljenim pravosudnim i bezbjednosnim institucijama, prešla u mod anarho-kolonijalnog sistema u kojem se bivša vlast održala na bar dvije trećine ključnih pozicija u sistemu, kamuflirana uglavnom u novim partijskim aranžmanima ili kroz administrativne aranžmane.Kombinacija kolonijalne uprave i Milove duboke države“U prevodu, dobili smo kombinaciju kolonijalne uprave i duboke države Mila Đukanovića čiju su harmoniju tek povremeno kvarili incidenti pokrenuti od strane slobodoljubivih i pravdoljubivih, ili članova takvog režima kojima su u jednom trenutku bili ugroženi lični interesi. Takav razvoj događaja meni ukazuje na to da je Milo Đukanović kao dvodecenijski najodaniji saradnik ključnih centara moći na Zapadu imao plan povlačenja sa funkcije formalnog šefa režima. Za realizaciju tog plana on je, naravno, imao i podršku od svojih međunarodnih partnera. Sada se otkriva, čak i projektovanog naslednika, što je, pokazuje se danas, bila i najslabija stavka u tom aranžmanu“, primjećuje Stojović.Prethodna dva premijera su, kako kaže, svojim činjenjem i nečinjenjem potvrđivala da sarađuju u realizaciji tog plana o Milovoj faznoj i bezbjednoj „detronizaciji“.„Sjetite se samo onog "oduzimanja" Majbaha bivšem predsjedniku Crne Gore koje je naredio tadašnji ministar finansija Milojko Spajić do kojeg nikada nije došlo i tihovanja nakon toga... To je nabizarniji, marginalni dokaz saučesništva glavnih ljudi 42. i 43. Vlade u realizaciji plana koji je Đukanoviću u ime zasluga za sve što je uradio za svoje zapadne partnere dok je bio na čelu Crne Gore, omogućavao bezbolan i bezbjedan odlazak u političku mirovinu. Naravno, Đukanović preko svojih ljudi i dalje vuče sve konce i naravno, nisu svi njegovi saradnici iz sistema paradržave koji je formirao zaštićeni od onoga što Dritan Abazović zove "ruka pravde" (precizniji naziv bio bi "selektivna ruka pravde"). Podrazumijeva se da neko, ipak, mora da bude odgovaran za epsku poharu države i erupciju kriminala koja se desila unazad tri decenije. Sada se stiče utisak da će "kola da se slome", i to ne u punoj mjeri, samo po onim članovima Đukanovićevog političkog i prije svega bezbjednosnog i pravosudnog kartela koje je Europol upecao sa Skaj prepiskama”, smatra Stojović.Prekinuti negativnu selekciju u kadriranjuPrema njegovom mišljenju, primičemo se trenutku kada treba da se realizuje i onaj dio plana o postđukanovićevoj Crnoj Gori koja ima savršeno poslušnu vlast i građane, gdje treba da se fuzionišu frakcije onog izvornog, radikalnog i modernizovanog DPS-a.“Na tome se već uveliko radi, taj proces ovih dana pratimo. Za takav epilog odgovorni su i iskreni politički protivnici Đukanovića koji su u minulom periodu pravili previše grešaka, imali previše loših procjena i odabrali previše pogrešnih saveznika. Neke od tih grešaka su pravljene iz neznanja i nemoći, a neke su bile i svjesne kao posledica ličnih slabosti. U ovakvoj konfiguraciji geopolitičkih odnosa i njihovom manifestovanju na Balkanu, drugačiji ishod možda i nije bio moguć. Da bi se, možda, nekad u budućnosti desila zdrava promjena, u interesu građana Crne Gore, na štetu mafije, potrebno je za početak prekinuti negativnu selekciju u kadriranju svim strukturama društva, u čemu se 42. i 43. Vlada nisu proslavile, a izvjesno je da neće ni 44. koja bi, kako sada stoje stvari, mogla da krene još jače utabanim stazama DPS-a”, upozorava Stojović.O političkoj situacija u Crnog Gori saznajte više u emisiji "Svet sa Sputnjikom":
https://lat.sputnikportal.rs/20230828/milatovic-i-spajic-razlicito-o-vladi--hoce-li-doci-do-raskola-u-evropi-sad-1160504475.html
crna gora
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
Boban Novović
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e6/0c/09/1147606133_347:0:2395:2048_100x100_80_0_0_8c22c9da32c7d4790eb765ae45c40f9a.jpg
Boban Novović
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e6/0c/09/1147606133_347:0:2395:2048_100x100_80_0_0_8c22c9da32c7d4790eb765ae45c40f9a.jpg
Vesti
sr_RS
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Boban Novović
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e6/0c/09/1147606133_347:0:2395:2048_100x100_80_0_0_8c22c9da32c7d4790eb765ae45c40f9a.jpg
region, region – politika, crna gora, milo đukanović, dps (demokratska partija socijalsta, crna gora)
region, region – politika, crna gora, milo đukanović, dps (demokratska partija socijalsta, crna gora)
Ko vuče konce u Crnoj Gori - tri godine posle
17:59 30.08.2023 (Osveženo: 08:14 31.08.2023) Prošle su tri godine od kad je na parlamentarnim izborima 30. avgusta 2020. godine, nakon tri decenije s vlasti smijenjena Demokratska partija socijalista, a različiti su komentari u Crnoj Gori šta se pozitivno dogodilo od tada, a koje su prilike propuštene.
Profesor Savo Marković kaže da se nakon 30. avgusta 2020. godine i pada režima DPS dogodilo nekoliko pozitivnih stvari, ali da je ipak više onih negativnih i da još nije demontiran stari sistem vladavine.
“Najveća tekovina tog 30. avgusta 2020. godine je silazak sa vlasti DPS-a nakon preko tri decenije vladavine, koja je donijela pogubne posledice za Crnu Goru. Druga dobra stvar je što se krenulo u borbu sa organizovanim kriminalom, državnom mafijom i mafijom koja je uživala zaštitu države, te vladajuće garniture DPS-a. Nažalost, ta borba nije dovedena do kraja, tek je započeta, čini mi se, zahvaljujući ličnoj hrabrosti aktuelnog premijera Dritana Abazovića, više nego što je plod neke institucionalne borbe, a možda je uslijedila nakon nekog inostranog pritiska. Pozitivno je i to što je jedna od prethodnih vlada povećala plate zaposlenima, mada ja nijesam ekonomista, ali mi se čini da to nije urađeno na osnovu realnih ekonomskih pokazatelja, dakle u toj ocjeni zadržavam rezervu”, kaže profesor Marković za Sputnjik.
Mnogo propuštenih prilika i razočaranja
Naš sagovornik ocjenjuje da je u ove tri godine bilo mnogo više razočaranja birača nego pozitivnih pomaka.
“Sadašnji politički trenutak u Crnoj Gori je izuzetno složen i loš. Iako mandatar, ako ima podršku 41 poslanika, može da pozove u vladu koga želi, dakle to mu omogućava naš pravni sistem i Ustav, sporno je što će kroz formiranje nove vlade da se na političku scenu vrate one političke snage koje su predstavljale udarne pesnice DPS-a, koje su podržavale tu vlast, čak bih rekao da su bile inspiratori mnogih negativnih procesa i rigidnije u nekim rješenjima od samog DPS-a. Tu mislim na Bošnjačku stranku, Liberalnu, na SDP i SD... Te političke snage su u velikoj mjeri motivisale i predlaganje Zakona o vjeroispovijesti, što je Crnu Goru zamalo dovelo do sukoba. Mnogi koji su drugih konfesija, aktivno su se bili uključili u propagiranje tog zakona, koji je eklatantni primjer rušenja vjerskih i građanskih sloboda, i sada oni opet dobijaju šansu da vladaju”, konstatuje profesor Marković.
Naša sagovornik kaže da se postavlja pitanje ko je onda stvarni pobjednik poslednjih parlamentarnih izbora, da li onih 60 odsto birača koji su glasali protiv DPS-a ili DPS.
“Jer DPS će preko svojih tradicionalnih saradnika i satelita vladati i 44. vladom, preko njih će donositi zakone i ozbiljno uticati na rad vlade. Dakle, ako se formira vlada od predstavnika PES, Demokrata i manjina, pobjednik prethodnih izbora je DPS, ne fiktivni, već stvarni”, poručuje profesor Marković.
Loša strana je i to što je, po profesoru Markoviću,
Crna Gora potpuno predala svoj suverenitet stranim ambasadama.
“Ja razumijem da smo članica raznih međunarodnih organizacija, ali mi smo dozvolili stranim ambasadorima da određuju ko može, a ko ne može u crnogorsku vladu. To je po meni najveći problem. Eklatantno miješanje stranih ambasada u formiranje vlade je dokaz da smo se odrekli svog suvereniteta. Ambasadori zapadnih zemalja su srušili sva diplomatska pravila ponašanja. To dovodi do pitanja da li su nama izbori uopšte potrebni, ako ambasadori sastavljaju crnogorsku vladu. Ako se i dalje tako nastavi treba predložiti da se izbori ukinu, jer ovako ne vrijede isto glasovi svih birača. Ako glasate za one koji se ne sviđaju ambasadorima, vaši glasovi ne vrijede, a nečiji manji broj glasova više vrijedi. Zato možda treba predložiti da se uštedi na tome, da se ne troše pare za izbore, možda to doprinese realizaciji ekonomskog programa Evropa sad dva”, ironično komentariše Marković za Sputnjik.
Da li je Đukanović isplanirao svoju „detronizaciju“
Novinar Mladen Stojović za Sputnjik kaže da izbori od 30. avgusta 2020. zaslužuju epitet istorijskih jer su označili prvu smjenu vlasti u istoriji Crne Gore koja nije sprovedena na ulici.
“S obzirom na sve ono što se dešavalo nakon njih do danas, stiče se utisak da je taj istorijski momenat ispisan uz pomoć spoljnog faktora koji je onemogućio prekrajanje izborne volje u formi sirove kupovine poslanika i posledične promjene strana političkih subjekata koji su učestvovali na izborima, kao što se to mnogo puta ranije dešavalo. Mislim naravno na uticaj centara moći na Zapadu koji su imali obavezu da u tom trenutku novu članicu NATO predstave kao društvo u kojem funkcioniše demokratija. U tom smislu i onaj istorijski momenat je vrlo bitan za zapadne partnere Crne Gore jer se time pokazalo da država koja je dio njihove zajednice pravi istorijske iskorake u demokratiji. To što promjena vlasti nije dovela i do promjene politike, fenomen je koji suštinski pojašnjava šta se nakon 30. avgusta 2020. do danas dešavalo”, navodi Stojović za Sputnjik.
Naš sagovornik ističe da su, nažalost, prethodne tri godine pokazale da je Crna Gora iz jednog autokratskog režima, sa od mafije zarobljenim pravosudnim i bezbjednosnim institucijama, prešla u mod anarho-kolonijalnog sistema u kojem se bivša vlast održala na bar dvije trećine ključnih pozicija u sistemu, kamuflirana uglavnom u novim partijskim aranžmanima ili kroz administrativne aranžmane.
Kombinacija kolonijalne uprave i Milove duboke države
“U prevodu, dobili smo kombinaciju kolonijalne uprave i duboke države Mila Đukanovića čiju su harmoniju tek povremeno kvarili incidenti pokrenuti od strane slobodoljubivih i pravdoljubivih, ili članova takvog režima kojima su u jednom trenutku bili ugroženi lični interesi. Takav razvoj događaja meni ukazuje na to da je Milo Đukanović kao dvodecenijski najodaniji saradnik ključnih centara moći na Zapadu imao plan povlačenja sa funkcije formalnog šefa režima. Za realizaciju tog plana on je, naravno, imao i podršku od svojih međunarodnih partnera. Sada se otkriva, čak i projektovanog naslednika, što je, pokazuje se danas, bila i najslabija stavka u tom aranžmanu“, primjećuje Stojović.
Prethodna dva premijera su, kako kaže, svojim činjenjem i nečinjenjem potvrđivala da sarađuju u realizaciji tog plana o Milovoj faznoj i bezbjednoj „detronizaciji“.
„Sjetite se samo onog "oduzimanja" Majbaha bivšem predsjedniku Crne Gore koje je naredio tadašnji ministar finansija Milojko Spajić do kojeg nikada nije došlo i tihovanja nakon toga... To je nabizarniji, marginalni dokaz saučesništva glavnih ljudi 42. i 43. Vlade u realizaciji plana koji je Đukanoviću u ime zasluga za sve što je uradio za svoje zapadne partnere dok je bio na čelu Crne Gore, omogućavao bezbolan i bezbjedan odlazak u političku mirovinu. Naravno, Đukanović preko svojih ljudi i dalje vuče sve konce i naravno, nisu svi njegovi saradnici iz sistema paradržave koji je formirao zaštićeni od onoga što Dritan Abazović zove "ruka pravde" (precizniji naziv bio bi "selektivna ruka pravde"). Podrazumijeva se da neko, ipak, mora da bude odgovaran za epsku poharu države i erupciju kriminala koja se desila unazad tri decenije. Sada se stiče utisak da će "kola da se slome", i to ne u punoj mjeri, samo po onim članovima Đukanovićevog političkog i prije svega bezbjednosnog i pravosudnog kartela koje je Europol upecao sa Skaj prepiskama”, smatra Stojović.
Prekinuti negativnu selekciju u kadriranju
Prema njegovom mišljenju, primičemo se trenutku kada treba da se realizuje i onaj dio plana o postđukanovićevoj Crnoj Gori koja ima savršeno poslušnu vlast i građane, gdje treba da se fuzionišu frakcije onog izvornog, radikalnog i modernizovanog DPS-a.
“Na tome se već uveliko radi, taj proces ovih dana pratimo. Za takav epilog odgovorni su i iskreni politički protivnici Đukanovića koji su u minulom periodu pravili previše grešaka, imali previše loših procjena i odabrali previše pogrešnih saveznika. Neke od tih grešaka su pravljene iz neznanja i nemoći, a neke su bile i svjesne kao posledica ličnih slabosti. U ovakvoj konfiguraciji geopolitičkih odnosa i njihovom manifestovanju na Balkanu, drugačiji ishod možda i nije bio moguć. Da bi se, možda, nekad u budućnosti desila zdrava promjena, u interesu građana Crne Gore, na štetu mafije, potrebno je za početak prekinuti negativnu selekciju u kadriranju svim strukturama društva, u čemu se 42. i 43. Vlada nisu proslavile, a izvjesno je da neće ni 44. koja bi, kako sada stoje stvari, mogla da krene još jače utabanim stazama DPS-a”, upozorava Stojović.
O političkoj situacija u Crnog Gori saznajte više u emisiji "Svet sa Sputnjikom":
