Hram Garni nalazi se u dubokom kanjonu reke Azat u centralnoj Jermeniji. Potiče iz prvog veka nove ere, i najstariji je postojeći paganski hram jermenskih kraljeva. Sazidao ga je kralj Trdat 76. godine.
Maču Pikču je sveti grad Inka koji se nalazi na najvišem delu istočnih Anda u Peruu, na visini od 2.350 metara nadmorske visine. Izgrađen je najverovatnije oko 1300. godine, ali je ostao sakriven do 1911. godine kada ga je otkrio Amerikanac Hajram Bingam. Ostaci Maču Pikčua odaju carski stil Inka kakav se može naći i na drugim mestima nekad najveće države američkog kontinenta pre dolaska Evropljana.
Petra je istorijski i arheološki grad u južnom Jordanu. U antičko doba bila je glavni grad Nabatejaca. Poznata je po svojim helenističkim građevinama uklesanim u stene, kao i vodovodnom sistemu koji su otkriveni zapadu tek 1812. godine. 1985. godine svrstana je na UNESKO-vu listu svetske baštine kao jedno od najvrednijih kulturnih dobara čovečanstva.
Terakotna vojska je kolekcija hiljada vojnika u stvarnoj veličini, konja i kočija koje oslikavaju vojsku prvog kineskog cara Ćin Ši Huanga iz dinastije Ćin. Ova vojska datira iz 3. veka pre Hrista, a otkrivena je 1974. godine kada su lokalni farmeri pokušali da iskopaju bunar istočno od grobnice cara. Nalazi se u blizini grada Sjen, u provinciji Šansi u Kini.
Hava Mahal („Palata vetrova“) je palata u Džajpuru u Indiji, izrađena od crvenog i ružičastog peščanog kamena. Izgrađena je 1799. godine po nalogu Savajskog maharadže Pratapa Singa, unuka Savajskog maharadže Džej Singa, koji je bio osnivač Džajpura. Prvobitna namena rešetkastog dizajna bila je da kraljevskim damama omogući da posmatraju svakodnevni život i festivale koji se slave na ulici ispod, bez da budu viđene, jer su morale da poštuju stroga pravila „purdaha“, koja su im zabranjivala da se pojavljuju u javnosti bez pokrivača lica.
Narin-Kala je drevna predarapska tvrđava na teritoriji Ruske Federacije, deo tvrđave Derbent, povezana sa Kaspijskim morem dvostrukim zidovima dizajniranim da blokiraju takozvana kaspijska vrata ka persijskoj državi.
Manastir Sanahin je manastir Jermenske apostolske Crkve iz 10. veka u današnjoj jermenskoj pokrajini Lori. „Sanahin“ na jermenskom doslovno znači „ovaj je stariji od onog“, verovatno aludirajući kako je stariji od obližnjeg manastira u selu Haghpatu. Ova dva manastira od 1996. godine deo su UNESKO-ve liste svetske baštine kao „remek delo verske arhitekture i važno obrazovno središte u srednjem veku“.
Minaret Džem visok 65 metara u Avganistanu je elegantna struktura izgrađena u 12. veku. Poznat je po složenoj dekoraciji ispisanoj stihovima iz Kurana.
Hram Borobudur nalazi se usred ostrva Java u Indoneziji. Najveći je budistički spomenik na svetu i centar hodočašća i obrazovanja u Mahajana Budizmu.
Teotivakan bio je jedan od dva najveća grada pretkolumbovske Amerike. Nalazi se 40 kilometara severoistočno od grada Meksika. Ime Teotivakan su dali Asteci vekovima nakon pada grada, a na jeziku Asteka znači „gde čovek postaje bog“, ili „grad bogova“. Gradnja Teotivakana počela je oko 300. godine pre nove ere, a piramida Sunca izgrađena je oko 100. godine.
Manastiri Meteori je skupina pravoslavnih manastira u blizini grčkog grada Kalambake, u zapadnoj Tesaliji. Manastiri su poznati po svom nesvakidašnjem položaju na stenama-stubovima i smatraju se najvrednijom skupinom manastira u Grčkoj posle Svete gore. Meteori su i na spisku kulturne baštine UNESKO.
Đene je istorijski gradić u centralnom Maliju. Poznat je po svojoj drevnoj arhitekturi, odnosno građevinama od cigle i blata, od kojih je najpoznatija Velika džamija rekonstruisana 1907. godine.
Ajutaja je bila istorijski glavni grad istoimene tajlandske kraljevine. U 18. veku je predstavljala metropolu Jugoistočne Azije. Burmanska vojska je uništila ovaj grad 1767. Istorijski park Ajutaje je na UNESKO listi Svetske baštine.
Libanski paviljon nalazi se u Tripoliju. Projektovao ga je brazilski arhitekta Oskar Nimajer koji se smatra jednim od najznačajnijih imena moderne arhitekture.
