https://lat.sputnikportal.rs/20230412/kakav-je-to-drevni-sloj-kod-sredista-zemlje-seizmickim-ispitivanjima-naucnici-na-tragu-novog-otkrica-1154006731.html
Kakav je to drevni sloj kod središta Zemlje: Seizmičkim ispitivanjima naučnici na tragu novog otkrića
Kakav je to drevni sloj kod središta Zemlje: Seizmičkim ispitivanjima naučnici na tragu novog otkrića
Sputnik Srbija
Naučnici su pronašli drevno dno okeana koje bi moglo da se obavija oko Zemljinog jezgra. Reč je o tankom, ali gustom sloju koji se nalazi oko 2.900 kilometara... 12.04.2023, Sputnik Srbija
2023-04-12T13:02+0200
2023-04-12T13:02+0200
2023-04-12T13:05+0200
nauka i tehnologija
nauka i tehnologija
zemlja
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/07e6/01/13/1133443370_0:235:2049:1387_1920x0_80_0_0_6b6580813df39f1b666998c1ede579c4.jpg
Razumevanje onoga šta se tačno nalazi ispod naših nogu sa što je moguće više detalja ključno je za proučavanje svega, od vulkanskih erupcija do varijacija u magnetnom polju Zemlje koje nas štiti od Sunčevog zračenja.„Seizmička istraživanja, poput našeg, daju sliku unutrašnje strukture naše planete u najvišoj rezoluciji, a mi smo otkrili da je ta struktura mnogo komplikovanija nego što se ranije mislilo“, ističe Samanta Hansen, geolog sa Univerziteta u Alabami.Hansen i njene kolege koristili su 15 nadzornih stanica zakopanih u ledu Antarktika za mapiranje seizmičkih talasa uzrokovanih zemljotresima tokom tri godine, a njihovo istraživanje objavljeno je u časopisu „Sajens Advensis“ (Science Advances).Način na koji se ti talasi kreću i odbijaju otkriva sastav materijala unutar Zemlje. Budući da se zvučni talasi kreću sporije u tim područjima, ta područja se zovu zone ultraniske brzine (ULVZ).Naučnici tvrde da te zone ultra niske brzine najverovatnije predstavljaju okeansku koru zakopanu milionima godina.Iako potopljena kora nije blizu poznatih subdukcionih zona na površini, odnosno zona u kojima pomeranje tektonskih ploča gura stene u unutrašnjost Zemlje, simulacije objavljene u istraživanju pokazuju kako su konvekcione struje mogle da pomere drevno okeansko dno na mesto gde naučnici tvrde da se sad nalazi, duboko ispod površine Zemlje.S druge strane, teško je stvarati pretpostavke o vrstama stena i njihovom kretanju na temelju kretanja seizmičkih talasa, pa naučnici stoga ne isključuju i druge opcije. Međutim, hipoteza o okeanskom dnu trenutno se čini najverovatnijim objašnjenjem za te ULVZ-ove.Postoji i pretpostavka da bi ta drevna okeanska kora mogla biti obmotana oko čitavog zemljinog jezgra, iako je to teško znati sa sigurnošću pošto je toliko tanka. Buduća seizmička istraživanja trebalo bi da otkriju čitavu sliku.Jedan od načina na koji ovo otkriće može pomoći geolozima sastoji se u otkrivanju kako toplota iz toplijeg i gušćeg jezgra prelazi u omotač. Razlike u sastavu između ta dva sloja veće su nego između čvrste površinske stene i vazduha iznad nje, odnosno u prostoru na kojem živi čitavo čovečanstvo.Naše istraživanje pruža važne veze između plitke i duboke strukture Zemlje i ukupnih procesa koji pokreću našu planetu, naglašava Hansen, prenosi „Sajens Alert“.
https://lat.sputnikportal.rs/20230409/nasa-nevidljivo-cudoviste-juri-svemirom-ogromnom-brzinom-video-foto-1153852927.html
zemlja
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Vesti
sr_RS
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
nauka i tehnologija, zemlja
nauka i tehnologija, zemlja
Kakav je to drevni sloj kod središta Zemlje: Seizmičkim ispitivanjima naučnici na tragu novog otkrića
13:02 12.04.2023 (Osveženo: 13:05 12.04.2023) Naučnici su pronašli drevno dno okeana koje bi moglo da se obavija oko Zemljinog jezgra. Reč je o tankom, ali gustom sloju koji se nalazi oko 2.900 kilometara ispod površine Zemlje, odnosno na granici između zemljinog jezgra i omotača.
Razumevanje onoga šta se tačno nalazi ispod naših nogu sa što je moguće više detalja ključno je za proučavanje svega, od vulkanskih erupcija do varijacija u magnetnom polju Zemlje koje nas štiti od Sunčevog zračenja.
„Seizmička istraživanja, poput našeg, daju sliku unutrašnje strukture naše planete u najvišoj rezoluciji, a mi smo otkrili da je ta struktura mnogo komplikovanija nego što se ranije mislilo“, ističe Samanta Hansen, geolog sa Univerziteta u Alabami.
Hansen i njene kolege koristili su 15 nadzornih stanica zakopanih u ledu Antarktika za mapiranje seizmičkih talasa uzrokovanih zemljotresima tokom tri godine, a njihovo istraživanje objavljeno je u časopisu „Sajens Advensis“ (Science Advances).
Način na koji se ti talasi kreću i odbijaju otkriva sastav materijala unutar Zemlje. Budući da se zvučni talasi kreću sporije u tim područjima, ta područja se zovu zone ultraniske brzine (ULVZ).
„Analizom hiljada seizmičkih snimaka sa Antarktika, naša metoda snimanja slike visoke rezolucije pronašla je tanke anomalne zone materijala u CMB-u svuda gde smo istraživali. Debljina materijala varira od nekoliko kilometara do na desetine kilometara. To sugeriše da vidimo planine u jezgru, na nekim mestima do pet puta više od Maunt Everesta“, rekao je Edvard Garnero, geofizičar sa Univerziteta u Arizoni.
Naučnici tvrde da te zone ultra niske brzine najverovatnije predstavljaju okeansku koru zakopanu milionima godina.
Iako potopljena kora nije blizu poznatih subdukcionih zona na površini, odnosno zona u kojima pomeranje tektonskih ploča gura stene u unutrašnjost Zemlje, simulacije objavljene u istraživanju pokazuju kako su konvekcione struje mogle da pomere drevno okeansko dno na mesto gde naučnici tvrde da se sad nalazi, duboko ispod površine Zemlje.
S druge strane, teško je stvarati pretpostavke o vrstama stena i njihovom kretanju na temelju kretanja seizmičkih talasa, pa naučnici stoga ne isključuju i druge opcije. Međutim, hipoteza o okeanskom dnu trenutno se čini najverovatnijim objašnjenjem za te ULVZ-ove.
Postoji i pretpostavka da bi ta drevna okeanska kora mogla biti obmotana oko čitavog zemljinog jezgra, iako je to teško znati sa sigurnošću pošto je toliko tanka. Buduća seizmička istraživanja trebalo bi da otkriju čitavu sliku.
Jedan od načina na koji ovo otkriće može pomoći geolozima sastoji se u otkrivanju kako toplota iz toplijeg i gušćeg jezgra prelazi u omotač. Razlike u sastavu između ta dva sloja veće su nego između čvrste površinske stene i vazduha iznad nje, odnosno u prostoru na kojem živi čitavo čovečanstvo.
Naše istraživanje pruža važne veze između plitke i duboke strukture Zemlje i ukupnih procesa koji pokreću našu planetu, naglašava Hansen,
prenosi „Sajens Alert“.
