Borci i pjesnici u Crnoj Gori obilježavaju 24 godine od početka NATO bombardovanja SRJ, država ćuti
13:51 24.03.2023 (Osveženo: 14:09 24.03.2023)
© Foto : Ustupljeno Sputnjiku
Pratite nas
U Nikšiću, Mojkovcu, u Beranama, Andrijevici i u Tivtu obilježavaju se 24 četiri godine od napada NATO alijanse na SRJ. U Nikšiću su položeni vijenci i cvijeće na spomen-obilježje poginulim u ratovima ‘90-ih godina, to je urađeno kao i drugim crnogorskim gradovima, u organizaciji Udruženja boraca ratova od 1990. godine.
Vladika Metodije je jutros u manastiru Miholjska prevalaka obavio pomen dvojici poginulih vojnika tokom NATO bombardovanja na poluostrvu Prevlaka.
Predsjednik Udruženja boraca ratova od 1990. Radan Nikolić saopštio je Sputnjiku da im i ove godine povodom obeležavanja agresije NATO na SRJ nije omogućeno da polože vijence u kasarnama u Danilovgradu i Maslinama u Podgorici.
„Iz kasarne u Danilovgradu su dozvolili da otac vojnika poginulog u toj kasarni – mladić Saša Stajić je bio prva žrtva NATO bombardovanja u Crnoj Gori – i predsjednik Opštine Danilovgrad, mogu ući u prostor kasarne i položiti vijenac na mjesto pogibije tog mladića. Nama iz Udruženja to nijesu dozvolili, kao što nijesmo dobili dozvolu ni da položimo cvijeća u kasarni Marko Miljanov u Maslinama u Podgorici”, kaže Nikolić za Sputnjik.
Predsjednik Udruženja boraca od 1990. godine ističe da nijedan crnogorski državnik nije 24 godine prisustvovao obolježavanjhu NATO agresije na SRJ.
„Nije nikada još nijedan državnik nije izašao na ova obilježja, ni kada smo 2005. godine podigli spomenik u Nikšiću. Ni kada smo u Nikšiću dočekivali posmrtne ostatke vojnika iz nikšićko šavničke grupe, nijedan državnik nije tada bio. Aktuleni predsjednik Crne Gore nikada nije podržao nijednu našu manifestaciju, sa te strane smo samo ćutanje imali”, kazao je Nikolić za Sputnjik.
Najavio je da Udruženje ima namjeru da podigne spomen-obilježja u svim opštinama.
Pjesnici obilježili početak NATO agresije
Povodom 24 godine od NATO bombardovanja Srbije i Crne Gore i 19 godina od pogroma na Kosovu i Metohiji, Tribina „Riječ“ Udruženja književnika Crne Gore (UKCG), organizovalo je sinoć u Srpskoj kući u Podgorici tematsko veče pod nazivom „Nepobjedivi duh roda mog“.
Podsećajući se tragičnog 24. marta 1999. godine i nemilosrdnog bombardovanja „Milosrdnog anđela“, podsetivši se egzodusa našeg naroda sa Kosova i Metohije, 17. marta 2004. godine, opljačkanih, spaljenih i uništenih pravoslavnih svetinja, sećajući se izolovanog, masakriranog, prognanog i bombardovanog naroda, pjesnici se angažovanim stihom odupiru svakom nasilju i zlu, bilježeći i pamteći stradalne žrtve.
Srpska pjesnikinja Milica Kralj je istakla da je vrijeme da se još jednom podsjetimo stradanja srpskog naroda i sve žrtve koje su pale na Kosovu i Metohiji od NATO pakta, ali i sjećanje na sve srpske žrtve u Hrvatskoj, BiH tih zlokobnih ‘90-tih godina.
Bio je to pokušaj satiranja i zatiranja jednog naroda od strane 19 zemalja zapadne civilizacije.
„Primjer Kosova i Metohije je danas primjer najusamljenije zemlje na svijetu, primjer geta, logora i strašnog stanja koje je danas prisutno na toj srpskoj zemlji”, istakla je Milica Kralj.
Od NATO bombi poginulo 10 ljudi u Crnoj Gori
Od NATO bombi u Crnoj Gori je stradalo 10 osoba, među kojima i troje djece.
Prvog dana napada pala je i prva žrtva devetnaestogodišnji Saša Stajić iz Beograda, poginuo je na ratnoj straži u krugu kasarne „Milovan Šaranović” u Danilovgradu.
U napadima koji su uslijedili 6. aprila 1999. godine NATO je bacio bombe na aerodrom u Golubovcima. Dan kasnije bombardovana je farma u Podgorici, kada su stradala tri radnika zaposlena na njoj. Tokom 16. aprila više projektila i bombi pogodilo je područje Podgorice i Danilovgrada, a 30. april ostaće upamćen kao jedan od najkrvavijih datuma u novijoj istoriji Crne Gore.
Tada je bombardovano Murino, kada je stradalo najviše civila tokom te agresije. Stradalo je šest nevinih građana.
Živote su izgubila djeca: četrnaestogodišnji Miroslav Knežević (1985), trinaestogodišnja Olivera Maksimović (1986) i desetogodišnja Julija Brudar (1989).
U napadu su stradali i Vukić Vuletić (1953), Milka Kočanović (1930) i Manojlo Komatina (1927).
Ne zatvarati oči pred istinom
Poslanica DF u Skupštini Crne gore Jelena Božović kaže da je 24. mart 1999. godine dan koji pamtimo i ne zaboravljamo.
„Prije 24 godine na današnji dan NATO je bombardovao suverenu Saveznu Republiku Jugoslaviju suprotno međunarodnom pravu. Rušena je zemlja, stradao je narod, ginula su djeca. Poginulo je više od 2.500 civila, među kojima je 79 stradale djece, oko 1000 vojnika i policajaca, uništavana je civilna infrastruktura, zdravstvene ustanove, škole, mostovi, spomenici kulture. Uništavana je tadašnja SR Jugoslavija uzduž i poprijeko a iz Nato alijanse ovu akciju uništavanja jedne zemlje nazvali su ,,kolateralnom štetom" i opravdanom akcijom", rekla je Božović za Sputnjik.
Ona podsjeća da nakon 24 godine i dalje na našem tlu trpimo posledice bombardovanja projektilima sa osiromašenim uranijumom.
„Njega i danas ima u svim biljkama i životinjama, pronađen je i u ljudima, sve to tek danas utiče na zdravlje i kvalitet života. Za očigledan zločin, za stradale žrtve do danas niko nije odgovarao. Iz Nato alijanse i danas negiraju svoju krivicu i odgovornost za zločine koje je ovaj savez počinio. Pred istinom i činjenicama ne možemo zatvarati oči i ponašati se kao da se ništa nije desilo“, zaključila je ona.
Anketa
Treba li Srbija, kao žrtva agresije 1999. godine, ikada da uđe u NATO?
