Ovaj bombarder iz Drugog svetskog rata, sa serijskim brojem 44-6630, dominirao je nebom iznad ratom zahvaćene Evrope, a trenutno počiva 200 metara ispod površine Jadranskog mora.
Bio je poznat po odbrambenim mogućnostima. Na repu su bili postavljeni mitraljezi. Mogao je da nosi bombe do 3.600 kg u na kraćim misijama.
Avion je proizvela kompanija „Boing“. Stigao u svoju bazu u Amendoli u Italiji samo tri dana pre nego što je oboren.
B-17 je učestvovao u bombaškoj misiji na Beč kao deo savezničkog napora da oslobode Evropu od nacista kada je izvršio svoje konačno, sudbonosno putovanje 6. novembra 1944.
Pod jakom protivavionskom vatrom nemačkih snaga koje su dejstvovale iz Slovenije, pilot je skrenuo prema ostrvu Vis koje je bilo najbliža saveznička vazduhoplovna baza i sleteo u Jadransko more – na 50 kilometara od hrvatske obale u blizini sela Rukavac. Kopilot poručnika vazduhoplovstva američke vojske Ernesta Vineaua preminuo je na licu mesta jer posada nije mogla da ga na vreme izvuče, a letelica se napunila vodom i potonula.
Trup aviona je zgnječen jer je verovatno pao u more prednjom stranom, ali pilotska kabina je vidljiva iako se vetrobransko staklo razbilo.
Olupinu je pronašao podvodni fotograf i ronilac Martin Strmiska iz slovačkog grada Vijetnamska, koji je krenuo je 2020. godine na ostrvo Vis u Hrvatskoj s ciljem da napravi podvodne snimke čuvenog potonulog B-17, prenosi Sputnjik mundo.
Točkovi „leteće tvrđave“ polako tonu u morsko dno - ostavljajući otvoreno pitanje koliko će dugo olupina opstati pre nego što se raspadne. Motori i krila prekriveni su algama, peskom i mrtvim rakovima.
Snažni četvoromotorni avioni napravljeni su za Američki korpus vazduhoplovne armije tokom perioda kada su dvostruki motori bili norma.
Ostaci B-17 na dnu Jadranskog mora jedan su od najbolje očuvanih olupina aviona iz Drugog svetskog rata, a pošto leži na dubini od preko 60 metara, otežava roniocima pristup.
Pročitajte i: