Severne Atlantide: Nesrećna sudbina potopljenih ruskih gradova /foto/

Mologa

Mologa je stari ruski grad, koji se nalazio na ušću reke Mologa u Volgu. Prvi put se spominje 1149. godine. On je bio centar Mološke kneževine, koja je u 15. velu ušla u sastav ruske države.

Grad nije imao sreće jer je 1935. godine počela gradnja rezervoara Ribinsk na 102 metra nadmorske visine, dok se Mologa nalazila na oko 98 metara nadmorske visine. Svi stanovnici su preseljeni 1941. godine i grad je ostao prazan. Potopljen je 1946. godine.

Ispod vode se našlo oko 700 sela, 140 crkava, tri manastira i skoro 300 ljudi koji nisu želeli da napuste grad.

Mologa je postala grad duhova koji se ponekad pojavljuje kada se smanji nivo vode. Ostaci zidova od cigle vire na mestu nekadašnjih zgrada i hramova. 

Korčeva

Stari ruski grad Korčeva nalazio se na obali reke Volge. U dokumentima se prvi put pominje sredinom 16. veka.

Međutim, zbog izgradnje kanala „Moskva-Volga“ bio je potopljen 1932. godine.

Pet godina kasnije uklonjen je iz zvaničnog registra gradova. I mada trećina grada nije potopljena, kuće su srušene, crkve minirane, a stanovnici iseljeni.

Od grada je preživelo samo groblje sa ruševinama Kazanske crkve i kamena kuća trgovaca Roždestvenskih.

Kaljazin

Kaljazin se prvi put spominje u letopisima iz 12. veka kao manastir. U 15. veku ovde je boravio ruski putopisac Afanasij Nikitin koji je u svojim beleškama „Putovanje iza tri mora“ opisao ovaj grad.

Najstariji deo grada, istorijski i arhitektonski spomenici, su u periodu 1939-1940. godine bili potopljeni zbog izgradnje Ugličke hidroelektrane. Ispod vode su se našle crkva Hristovog Rođenja i Jovana Preteče, manastir Svete Trojice i Nikoljski hram. Potopljeni su i pijaca, ulice i kuće trgovaca.

Interesantna je sudbina Nikoljskog hrama čiji je zvonik ostao da se uzdiže iznad vodenog prostranstva. Posetili su ga carevi Aleksandar Drugi i Aleksandar Treći. Pre poplave, crkva je rastavljena na cigle, koje su na baržama prebačene u Uglič za izgradnju nove hidroelektrane.

Vesjegonsk

Prvi zapisi o ovom gradu datiraju iz 16. veka. Tada je to bilo selo pod imenom Ves Jogonska. Vesjegonsk je postao grad krajem 18. veka. Gogolj ga spominje u delu „Mrtve duše“. Pisac Leonid Platov je u Vesjegonsk smestio radnju svog romana „Arhipelag nestalih ostrva“.

Vesjegonsk je bio gotovo potpuno potopljen 1930-1940-ih godina zbog punjenja rezervoara Ribinsk. Većina kuća je demontirana i preseljena na novu lokaciju dalje od zone poplave. Grad je obnovljen na višem mestu dalje od obale.

Na dnu su se našle crkve i hramovi koji nisu preneti, kao i železnička pruga. U Vesjegonsku nije ostao nijedan spomenik arhitekture. Od nekadašnjeg grada ostalo je nekoliko ulica i ruševine Kazanske crkve.

Tokom 2018. godine voda u rezervoaru se povukla za oko osam metara. Pojavili su se temelji kuća, pločnici i ostaci drveća u parku.  

Kitež

Legendarni grad Kitež nalazio se u Nižnjegoradskoj oblasti na obali jezera Svetlojar. O njemu se govori u „Kitežskom letopisu“ sa kraja 18. veka.

Po predanju, veliki knez Georgije Vladimirski, kome se svidela obala jezera Svetlojar, naredio je da se sagradi kameni grad Kitež. Prelep grad podignut je 1168. godine: crkve sa zlatnim kupolama, zidovi od belog kamena, kule, plemićke kamene palate.

Legenda kaže da je Batu Han tokom pohoda na Rusiju krenuo da zauzme Kitež. Nije mogao da ga pronađe, grad je nestao ispod jezera Svetlojar. I do danas je grad nevidljiv. Ponekad se može videti kako se manastiri i dvorci, zidovi i dvorišta odražavaju u vodi, a noću se čuju zvona.

Prema jednoj verziji, pretpostavlja se da je Kitež otišao ispod zemlje i da nije nestao pod vodom. Prema drugoj, stene su štitile grad od Batu Hana, a treći veruju da je Kitež postao grad duhova.

Pročitajte još:

• Jezero Svetlojar čuva legendu o ruskoj Atlantidi /video/
• Kakve tajne čuva drevni jermenski grad duhova sa hiljadu crkava /foto, video/