Crkva je podignuta 1903. godine, a ikona „Srpske majke“ osveštana je 1924. godine. Oslikao ju je akademski slikar i vajar Mihailo Milanović. On je prvi akademski slikar užičkog kraja, predstavnik minhenske škole, ratni slikar Vrhovne komande srpske vojske.
Ikona je 2015. godine na Ilindan obnovljena u tehnici mozaika. Te radove izvela je Marija Gajić sa svojim saradnicima, a uz pomoć donacije ktitora Radmila Jevtovića.
Na crkvi se nalaze četiri spomen ploče sa uklesanim imenima postradalih u ratovima 1912—1918.
„Srpska majka“ je prikazana u narodnoj nošnji, na čijim grudima blista krst. Na jeleku je prikazan nar, simvol stradanja. Cela kompozicija je oivičena narodnom šarom, takozvanim kornjačama, koje predstavljaju život.
Prikazana je kao svetiteljka sa oreolom, iza tela je prikazan dvoglavi orao sa krilima koji predstavlja jedinstvo Crkve i države.
U rukama „Srpska majka“ drži lovorove vence koji simbolišu večnost, besmrtnost i pobedu, a na kojima su ispisane godine rata 1912-1918.
Na središnjem delu kompozicije su smeštene maslinove grančice koje su simbol mira i Božije brige za ljude i hrastove grančice koje simbolizuju snagu i moć. Ispred svetiteljke je štit, na čijoj se crvenoj pozadini nalazi krst sa ocilima, a iza štita se vijore dve srpske zastave.
Pored crkve Svetog Georgija nalazi se i crkva brvnara iz 1812. godine, posvećena istom svetitelju, koja se ubraja u spomenike kulture od velikog značaja. Kraj crkve brvnare su spomenici-krajputaši podignuti u periodu 1912—1918. ratnicima izginulim u Balkanskim i Prvom svetskom ratu.
Crkva je podignuta na mestu hrama koji su Turci zapalili 1805. ili 1806. godine. Pretpostavlja se da je nakon paljenja crkva već 1809. godine obnavljana, a da je 1812. dobila današnji izgled.
Pročitajte još:
