Njenu majku su ubili u logoru, nakon čega je malena Lidija poslata u specijalno sklonište. Devojčicu su zauvek razdvojili od porodice. U skloništu su ih terali da rade, a zarobljenici su mogli da komuniciraju samo na nemačkom jeziku. Nakon rata Lidija je čudom vraćena u otadžbinu. Mnogo godina kasnije pronašla je ime svoje majke na spisku među hiljade stradalih u jednoj od nemačkih gasnih komora.
Na mestu nekadašnjeg logora sada se nalazi crna spomen-ploča na kojoj je uklesan beskrajni spisak imena ubijenih i mučenih tokom fašističke okupacije. Reč je o 15.000 ljudi.
Mnogo godina kasnije pojavili su se novi detalji o nacističkim zločinima na poluostrvu, a na osnovu podataka sa kojih je skinuta oznaka tajnosti ponovo je pokrenut sudski postupak.
„Na primer, tokom jednog od ispitivanja svedok Vera Romanova govorila je o svom suprugu. Uhapšen je odmah nakon okupacije Sevastopolja, bio je smešten u logoru za ratne zarobljenike. Romanova je ispričala o užasima, iživljavanju nad vojnicima, o tome kako su svaki dan izvodili nekoliko ljudi iza ograde i streljali“, navela je jedan od primera glavni arhivator Odeljenja za informacije o korišćenje dokumenata arhive u Sevastopolju Marina Solovjova.
Tužilaštvo na Krimu trenutno razmatra odluku o ponovnom pokretanju krivičnog postupka, koji je započet 1969. godine. Navodi se da zločini moraju biti kažnjeni, jer oni ne zastarevaju.
Okupacija Krima započeta je u jesen 1941. godine, a fašisti su okupirali Sevastopolj u julu 1942. godine. Poluostrvo je u potpunosti oslobođeno zauzimanjem Sevastopolja 9. maja 1944. godine. Tokom okupacije na Krimu otpor neprijateljima pružali su partizanski i ilegalni pokreti.
