Pismo koje je Sputnjiku poslao brat vladike Joanikija, prenosimo vam u celosti:
„Te su vrednosti s najvišom koncentracijom bile prisutne u duhovnim poglavarima, to jest vladikama Crne Gore. Ime vladika u Crnoj Gori je i simbolički i stvarno utkano u ono što je esencija naše ljudskosti, narodnog karaktera, duhovnog i kulturnog prosvjećenja, državotvornosti, časti i imena Crne Gore.
Ovih dana, tačnije na dan Svetog Vasilija Ostroškog, slave ovog grada, i duhovnog stuba Crne Gore, bez ikakve najave, brutalno je uhapšen vladika Joanikije i sedam sveštenika Saborne Crkve u Nikšiću.
Kao što se zna, litija za dan svetog Vasilija nije planirana od Eparhije, otvoreno se najavljivalo da je ove godine neće biti, mada su je neovlašćeno najavljivali neki lideri političkih parija.
Dan svetog Vasilija bio je veliki dan u Nikšiću i u Crnoj Gori. Duhovni magnet zaštitnika ovog grada privukao je oko 15 hiljada naroda, koji su čekali, da u slavu sveca, sa svojim vladikama prođu ovim gradom, što se i desilo.
Iako su tim prekršene neke formalne mjere građanske discipline, ali ako ćemo dublje da pogledamo, što smo obavezni u ovom slučaju, vladika je izvršio Božiju i narodnu volju, dozvolivši da se samo prođe gradom, bez ikavih govora ili besjeda.
Besjede naših vladika okupljenom narodu, čule su se samo u Crkvi, što pripada suverenom pravu duhovnih predvodnika naroda, posebno u ovako smutnim vremenima. Valjda državna vlast ne očekuje da se ljubav prema Bogu i narodu, može ograničiti komunalnim i sanitarnim propisima. Ili, autoritet priče o koroni, da bude iznad autoriteta Boga i sveca u svom narodu.
Još odranije je srpska crkva u Crnoj Gori javno, od strane čelnika režima obilježena kao „neprijatelj“ svoje države. A to znači da je srpski državotvorni narod tvorac Crne Gore obilježen kao njen neprijatelj, što je nevjerovatan apusrd.
Došli smo do smisla početka ovog teksta — na djelu je najdrastičniji obrt u kulturnom i duhovnom životu Crne Gore. Nova „državna“ strategija Crne Gore ima zadatak da razori narodne, kulturne i duhovne konstituente istorijske čojske Crne Gore, da bi se stvarala neka nova Crna Gora, bez duha i bez slobodnih ljudi. Bez vladika i bez obraza.
Dakle, da ne bi Crna Gora samu sebe potrla, u ime naroda, istorije, pamćenja, pravde, časti i obraza zahtijevamo od državnih vlasti da hitno puste iz zatvora vladiku Joanikija i sveštenike i da prestanu sa razaranjem nosećih vrijednosti na kojima stoji istorijska Crna Gora.“
Osim Mićovića, ovaj tekst potpisalo je više značajnih ličnosti iz kulturnog i duhovnog života, među kojima su:
- akademici: Matija Bećković, Ljubomir Simović, Milovan Danojlić, Miro Vuksanović, Rajko Petrov Nogo, Jovan Delić, Ranko Popović i Siniša Jelušić;
- književnici: Petar Sarić, Zoran Kostić, Đorđo Sladoje, Gojko Đogo, Blagoje Baković;
- profesori: Radmilo Marojević, Ivan Negrišorac (pred. Matice srpske), Duško Pevulja;
- književnici iz Crne Gore: Ilija Lakušić, Novica Đurić, Radomir Uljarević, Andrija Radulović, Bećir Vuković...
