Tatarsko naselje je osnovano u 16. veku, kada je mladi ruski car Ivan Četvrti, kasnije prozvan Grozni, osvojio Kazanj i kada je sve Tatare – muslimane proterao na obalu jezera Kaban, tada periferni deo grada. Istoričari su tu stranicu istorije nazvali „ruski period“.
Mnogo kasnije grad je počeo da se širi, a nekadašnje predgrađe našlo se gotovo u centru prestonice Tatarstana. Danas se ovde se ovde čuva istorija davnih vremena i mogu se čuti priče o tatarskim trgovcima, pesnicima, umetnicima i prosvetiteljima.
Vekovima je ovo naselje bilo verski i društveni centar kazanjskih Tatara, oblast u kojoj je bila skoncentrisana tatarska kultura, trgovina i industrija.
Arhitektonski izgled naselja čine vile, kuće i imanja tatarske buržoazije i srednjih slojeva stanovništva, džamije, hoteli, industrijska zdanja iz perioda 18, 19. i početka 20. veka. U centralnom delu naselja su živeli bogati trgovci i tu se nalazio bazar, najveća istočnjačka pijaca u evropskom delu Rusije.
Imućniji Tatari su obično zidali kuće na tri sprata. Prvi sprat su, po pravilu, gradili od kamena i tu su bili dućani, dok su viši spratovi bili od drveta. Na drugom spratu su živeli vlasnici kuća i njihove porodice, a na trećem posluga.
Svaka tatarska kuća se delila na dva dela – muški i ženski.
Ženski deo kuće je bio u istočnjačkom stilu, sa tepisima i stazama u orijentalnom stilu, vezenim prekrivačima i mnoštvom jastučićima, dok je muški deo kuće u 19. veku bio uređen strogo u evropskom stilu. I svaki muškarac – kazanjski Tatarin je u svom ormaru imao evropsko odelo u kojem je išao na poslovne sastanke.
Tatarske žene nosile su puno nakita - u toj meri da su u 19. veku govorili da se Tatarka prvo čuje, pa tek onda vidi.
Novinarka Sputnjika Olivera Ikodinović u video-blogu „Moja Rusija“ vodi vas svake druge nedelje na vama poznata, ali i skrivena mesta Moskve i Rusije. Zavirite sa nama u različite kutke Rusije i njene prestonice, upoznajte njihove lepote i tradiciju i osetite duh zemlje i dušu Rusa.
Pročitajte još:
