Istraživanje naučnika s Moskovskog državnog univerziteta na čelu s akademikom Vladimirom Skulačovom pokazalo je da se u mitohondrijama ćelija većine tkiva organizma sisara nalazi specijalni mehanizam koji ometa proizvodnju reaktivnih oblika kiseonika, što je jedan od uzroka starosnih promena u organizmu.
U određenoj fazi, ova zaštitna funkcija počinje da slabi što dovodi do povećanja količine te supstance i do starenja. Istraživači razvijaju pristupe koji bi mogli sprečiti „gašenje ovog zaštitnog programa.“
Molekularni biolozi sa Moskovskog državnog univerziteta sa kolegama iz nekoliko ruskih i stranih laboratorija otkrili su koji procesi koji se odvijaju na ćelijskom nivou sprečavaju starenje, a to je objavljeno u časopisu Nacionale akademije nauka SAD (Proceedings of the National Academy of Sciences).
Ćelijske mitohondrije, koje su odgovorne za proizvodnju energije, u tom procesu takođe stvaraju izuzetno toksične materije — reaktivne vrste kiseonika (ROS), koje oštećuju proteine, lipide, a takođe unose mutacije u DNK. Naučnici na čelu sa Vladimirom Skulačovom sa Ruske akademije nauka otkrili su u mitohondrijama specijalni mehanizam koji sprečava proizvodnju ROS. U istraživanju se navodi da ova zaštitna funkcija sa godinama slabi, što dovodi do povećanja količine proizvedenog ROS. Zbog toga dolazi do oksidacije i uništavanja ćelija u organizmu.
Mehanizam zaštite od starenja
„Prema našoj hipotezi, vremenski koordinisano povećanje proizvodnje ROS u procesu starenja trebalo bi na neki način da bude programirano u organizmu. Mehanizam koji smo otkrili je u skladu sa našim predviđanjima: gašenje zaštitnog sistema koje se javlja u „srednjem dobu“ dovodi upravo do povećanja proizvodnje reaktivnih vrsta kiseonika (ROS)“, objašnjava jedan od autora rada, šef laboratorije za molekularne mehanizme starenja Mihail Visokih.
Mehanizam zaštite od starenja deluje na elektrohemijskom nivou. Ćelija obezbeđuje mali i kontrolisan pad električnog potencijala na mitohondrijskoj membrani i suzbija proizvodnju ROS. Istraživači su istakli da takva ćelijska zaštita veoma rano slabi i gasi se kod životinja koje brzo stare.
Za istraživanje su odabrane tri vrste sisara: obični kućni miš (živi 1—2 godine), slepi miš koji dugo živi (do 30 godina) i golo slepo kuče (može da živi do 30 godina).
Naučnici su otkrili da je kod domaćih miševa suzbijanje proizvodnje ROS zaustavljeno nakon prve godine života, dok je kod životinja koje dugo žive taj mehanizam nastavio da funkcioniše i štiti mitohondrije dugo godina.
Autori rada pretpostavljaju da će pojava koju su otkrili pomoći u pronalaženju načina da se „zamrzne“ proces starenja kod ljudi. Po mišljenju Vladimira Skulačova i njegovih kolega, za to je „neophodno sprečiti gašenje zaštitnog programa u organizmu“.
