Oršićeva se spominje i u prvoj sezoni kao osoba koja „kroji kape svima u društvu Tule“ i kao „duša“ tog tajnog društva. U drugoj sezoni, ona je centralna figura koja posećuje Beograd.
Duge plave kose, koja joj je, kako je govorila, služila kao provodnik za komunikaciju sa drugim svetovima i dimenzijama, plavih očiju i prozračnog tena, Marija Oršić bila je nacistička okultna muza. Legenda kaže da ju je Hitler nazivao „kćerkom“ ili „đavoljom boginjom“. Njen život, a posebno aktivnosti, obavijeni su velom tajne, te je sve što o Mariji Oršić pišemo na nivou legende, trača ili teorije zavere.
Rođena na Noć veštica
Likova poput Oršićeve bilo je u svim vremenima, pogotovo smutnim, na prelazu iz epohe u epohu. Tako je, na primer, nekoliko prevaranata tokom osamnaestog veka vrlo uspešno eksploatisalo legendu o Jevrejinu lutalici i predstavljalo se kao on, a prelaz iz devetnaestog u dvadeseti vek bio je poznat po cvetanju tajnih okultnih društava, spiritizma, teozofskih teorija.
Beč je bio središte takvih aktivnosti i Marija Oršić se u tom krugu veoma dobro snašla. Štaviše, uspela je da poveže okultizam sa nemačkim ultranacionalizmom i nacizmom.
Rođena iz braka uglednog zagrebačkog arhitekte Tomislava i majke austrijske balerine Sabine Oršić, Marija je rođena, legenda kaže, na Noć veštica, 31. oktobra 1895, po jednoj verziji u Zagrebu, a po drugoj u Beču.
Nakon nemačkog poraza u Prvom svetskom ratu, 1919. godine, Marija se seli u Minhen, gde počinje njena okultistička karijera. Prvo se pridružuje nemačkom nacionalnom pokretu, čiji je cilj bio ujedinjenje Nemačke i Austrije. Potom, zajedno sa još jednom devojkom, poznatom pod imenom Traute A, iza koga se krila Traute Lafrenc, osniva „Svenemačko metafizičko društvo“, poznato pod imenom „Vril“. Devojke okupljene oko ovog društva nosile su duge kose, skoro do zemlje, što je za vreme početka emancipacije žena, kada je Koko Šanel lansirala kratke ženske frizure, bilo veoma neuobičajeno.
Tajno društvo „Vril“
Kao i život Marije Oršić, tako je i društvo „Vril“ obavijeno velom tajne. Pojedini autori tvrde da je ovo društvo postojalo i pre nego što mu se Oršićeva pridružila. Sa njom na čelu ono je procvetalo i privuklo pažnju nemačkih ultranacionalista, koji su svoje nade sve više počeli da ulažu u Adolfa Hitlera.
Još pre nego što je osnovala „Vril“, Marija Oršić se u jednoj kući u Berhtesgadenu, koja će kasnije postati Hitlerova alpska rezidencija, srela sa Karlom Haushoferom, predvodnikom (ordermajsterom) tajnog društva Tule. Tako je „Vril“, još i pre nego što je osnovan, postao deo unutrašnjeg kruga organizacije koja je, kako se tvrdi, imala veliki uticaj na formiranje Hitlerovog i nacističkog okultizma.
„Vril“ je termin koji se prvi put pojavio u naučnofantastičnom romanu Edvarda Bulvera Litona „Vril: Energija rase koja dolazi“ iz 1870. godine. U knjizi je „Vril“ opisan kao oblik energije kojim raspolaže moćna rasa koja živi pod zemljom. Zadatak tajnog društva sa Oršićevom na čelu, bio je da istraži poreklo ove energije i ukroti je za potrebe nemačkih ultranacionalista i, kasnije, nacista.
Sazvežđe Alfa kentauri
Oršićeva je tvrdila da „Vril“ vodi poreklo sa Aldebarana, sistema planeta koji se nalazi u sazvežđu Alfa kentauri, gde živi arijevska vanzemaljska rasa, koja se svojevremeno naselila i na Zemlji, u Sumeru. Otuda Vrilu i ime, od sumerskog „Vri-il“ — božanski. Parapsihološkim kontaktima sa rasom sa Aldebarana, Marija je dobijala „informacije“ o tome kako izgraditi antigravitacionu letelicu. Taj projekat preuzeće SS između 1933. i 1935. i njime će se baviti fizičar Vinfrid Oto Šuman.
Ova mašina je trebalo, osim da dospe do Aldebarana, da bude sposobna da leti i kroz vreme, čime bi nacisti, verovali su, mogli svoj uticaj da prošire na sve prošle istorijske epohe. Letelica VRIL 7 bila je spremna da 1944. poleti ka Aldebaranu. Međutim, let je trajao kratko, a letelica je sletela na Zemlju sa teškim oštećenjima.
Marija Oršić netragom nestaje 1945. godine. Njeno poslednje javljanje zabeleženo je u pismu svim članovima „Vrila“ od 11. marta 1945, gde u poslednjoj rečenici kaže „Niemand bleibt hier“ — Niko ne ostaje ovde.
Ne zna se gde je skončala
Jedna teorija o njenom kraju kaže da je ubijena još tridesetih godina, nakon što su nacisti zabranili sva tajna društva i preuzeli njihova okultistička saznanja. Kada je Hitler postao nemački kancelar 1933, sva tajna ezoterička društva raspuštena su i zabranjena. Njihova saznanja i teorije preuzeo je SS i upregao ih u službu stvaranja „novog svetskog poretka“ i nacističke pseudoreligije. Prema toj teoriji, Marija Oršić je skončala u nekom od nacističkih logora.
Prema drugoj nadrealnoj teoriji, Oršićeva je, zajedno sa Hitlerom, izbegla u „Četvrti rajh“, nacističku podzemnu bazu na Južnom polu, osnovanu tokom nemačke ekspedicije na ovaj kontinent 1938/1939. godine. U tu bazu su se sklonili nacistički naučnici koji su se bavili razvojem raketne tehnike i iz nje su svoje usluge nudili akterima Hladnog rata.
Treća teorija govori da je Oršićeva posle rata otišla u SAD, gde se udala i dobila kćerku.
Zadenuti velom tajne, život i smrt Marije Oršić postali su tako materijal za teorije zavere, maštarije, ali dobar materijal za pričanje filmskih priča.
