Naime, u njemu niko nije umro već punih 69 godina, jer je umiranje zakonom zabranjeno.
Čak i ako ste ceo život proveli u njemu, ako vam se dogodi da obolite i bolest je u terminalnoj fazi, moraćete da odete sa ostrva i da smrt dočekate na nekom drugom mestu. Ako se, ipak, nekako dogodi da iznenada umrete, vaše telo će biti hitno spremljeno i nećete biti sahranjeni na ostrvu, prenosi „IFL sajens“
Ako mislite da je ovo zaista bizaran zakon, u pravu ste, ali iza njega stoji veoma bitan razlog — zaštita ostalih stanovnika.
Davne 1950. godine otkriveno je da se tela koja su sahranjena na gradskom groblju ne raspadaju, zbog toga što je tlo stalno smrznuto, a kao rezultat toga — virusi u leševima mogu da prežive i postoji rizik od budućih zaraza.
Iako ovo zvuči kao scenario za horor film, nešto slično se dogodilo na severu Sibira, gde je došlo do epidemije antraksa 2016. godine. Tom prilikom su se uzrokom zaraze smatrala tela divljih životinja koja su se nalazila u smrznutom tlu, koje se prilikom naglog porasta temperature otopilo. Tada je jedna osoba umrla, a još 90 je završilo u bolnici.
Takođe, otkriveno je da se virus španskog gripa još uvek nalazi u telima ljudi koji su umrli početkom veka, a poslednja osoba zaražena tom bolešću u ovom norveškom gardu umrla je 1917. godine.
Naselje je na popisu stanovništva iz 2015. godine imalo 2144 stanovnika, a na ostrvu vlada arktička klima sa letnjim temperaturama od tri do sedam stepeni Celzijusa, a zimi temperatura pada do minus 13 stepeni Celzijusa, prenosi „Indeks“.
Polarna noć traje 111 dana — od kraja oktobra pa sve do marta vlada potpuni mrak.
