Zahtev za patent ruska državna korporacija podnela je 2017. godine. U njemu se navodi da komanda za samouništavanje treba da se daje sa Zemlje u slučaju da je operacija letelice završena ili da se satelit pokvario.
Satelit bi trebalo da „ispari“ pod uticajem faktora svemira, uglavnom zagrevanja. U tu svrhu autori, projekta predlažu da se elementi takvih uređaja izrade od materijala koji imaju svojstvo sublimacije, odnosno da prilikom zagrevanja prelaze iz čvrstog u gasovito stanje, zaobilazeći tečnu fazu.
Među načinima za samouništenje predlaže se da se razgradivi materijal satelita prekrije posebnim zaštitnim slojem sa njegovim naknadnim uklanjanjem ili da se vrši samozagrevanje satelita do temperature topljenja njegovih elemenata.
Ovaj pronalazak ima za cilj ograničavanje životnog veka uređaja u Zemljinoj orbiti.
Svemirski otpad
Problem svemirskog otpada odavno muči naučnike i inženjere. Stručnjaci „Roskosmosa“ su 2016. godine došli su do zaključka da bi se, ukoliko se ne budu bavili ovim problemom, za 100-200 godina razvoj svemirske aktivnosti mogao prekinuti, jer će cela Zemljina orbita biti preplavljena komadima opreme.
Prema podacima kancelarije za svemirski otpad agencije NASA od 1. aprila 2019, u Zemljinoj orbiti nalazila su se 19.404 veštačka objekta. Ministarstvo odbrane Rusije je sa svoje strane saopštilo da se, prema podacima od 1. januara 2019. godine, u orbiti nalazilo više od 16.180 svemirskih objekata. Od toga je 13 odsto aktivnih satelita, a ostatak svemirski otpad. Prema podacima „Roskosmosa“, trenutno oko Zemlje orbitira između 600 i 700 hiljada objekata svemirskog otpada čiji je prečnik veći od centimetra.
U zavisnosti od visine Zemljine orbite, sateliti tamo mogu da se nalaze od jednog dana do hiljadu godina. Orbite veće od 36 hiljada kilometara nazivaju se „orbitama za sahranjivanje“, pošto se, nakon završetka rada, svemirske letelice tamo prebacuju na večni počinak.
Druga metoda koja se koristi je da se svemirske letelice spuste sa niskih orbita u Zemljinu atmosferu, gde bi izgorele. Osim toga, različite države razvijaju nove načine uklanjanja svemirskog otpada iz orbite, pa postoje harpuni, mreže i prerada u orbiti.
Kako je ranije saopšteno, ruski naučnici zajedno sa stranim kolegama razmišljaju o ideji instaliranja lasera na Međunarodnu svemirsku stanicu za uništavanje otpada koji ometa njen let.
