Kompanija Suhoj svoje ime duguje svom prvom vodećem inženjeru — Pavelu Suhoju, koji je 1939. godine dobio zadatak da sa svojim timom konstruiše i pokrene serijsku proizvodnju prvog modela lakog bombardera Su-2. Sam Suhoj već je bio iskusan konstruktor aviona, koji je godinama radio sa najistaknutijim sovjetskim konstruktorom vazduhoplova toga vremena Andrejem Tupoljevom.
Prvo beše Su-2
Su-2 je bio prvi avion koji je Suhoj samostalno konstruisao, sa svojim timom ga je osmislio, testirao i stavio u upotrebu. Bio je to laki bombarder-dvosed, sposoban za blisku vazdušnu podršku i izviđačke misije.
Proizvedeno je oko 900 aviona tog tipa, a Crvena armija ga je aktivno koristila u prve tri godine Drugog svetskog rata. Ostali tipovi koje Suhoj osmislio u tom periodu, Su-1 i Su-3 ili su ostali na nivou prototipa, ili su proizvedeni u malim serijama.
Su-7: prvi mlaznjak
Inžinjerski tim Suhoja bio je među prvima u SSSR-u koji je eksperimentisao sa avionima na mlazni pogon. Prvi prototipovi bili su avioni mešovite snage (imali su i klipni i mlazni motor), kao što je bio Su-5, a prvi prototip na mlazni pogon bio je Su-10. Tim je raspušten 1949, a ponovo se okuplja 1953. godine.
Lovac-bombarder Su-7 bio je prvi Suhojev mlazni avion koji je ušao u serijsku proizvodnju. Sovjetska armija koristila ga je od 1960. do kasnih osamdesetih godina prošlog veka. U tom periodu proizvedeno je više od 2.000 modela i korišćen je u zemljama širom sveta. Smatra se da je u upotrebi ostao još samo u Severnoj Koreji.
Prelazak na proizvodnju lovaca
Iako je imao najviše iskustava u proizvodnji bombardera, Suhoj se u jednom trenutku preorijentisao na proizvodnju lovačkih aviona. Su-9 je proizveden krajem pedesetih godina prošlog veka, a njegova nadograđena verzija Su-11 nedugo zatim.
Za vrhunac sovjetske tehnike u proizvodnji borbenih aviona smatra se Su-15. Taj lovac-presretač, proizveden šezdesetih godina prošlog veka, postao je okosnica odbrane sovjetskog vazdušnog prostora i učestvovao je u većini incidenata kada je vazduhoplovstvo neke strane zemlje narušilo sovjetski vazdušni prostor.
Nakon ovog modela, Suhoj proizvodi ikonični Su-27 (i njegove modernizovane naslednike, Su-30 i Su-35). Taj model je i dalje u aktivnoj službi u ruskoj vojsci i širom sveta.
Avion i modeli-naslednici pokazali su se kao izuzetno pouzdani.
Verni bombarderima
Pored proizvodnje lovačkih aviona, kompanija je ostala verna svom zaštitnom znaku — bombarderskoj avijaciji. Porodica lovaca-bombardera Su-17, Su-20 i Su-22 bila je među najmasovnije proizvođenim modelima kompanije. Ti vazduhoplovi se još koriste širom sveta.
Iako je Su-24 pokazivao znake zastarelosti, taj taktički bombarder ostao je u aktivnoj službi u ruskoj vojsci i korišćen je u tekućoj antiterorističkoj operaciji u Siriji.
Njegov naslednik Su-34 već se nalazi u sastavu ruskog ratnog vazduhoplovstva i lagano zamenjuje starijeg rođaka.
Su-25 i njegove modernizovane varijante jedini su model aviona-jurišnika, koji ruska vojska koristi za blisku vazdušnu podršku kopnenim snagama. Teško naoružan i oklopljen, dokazao se u više sukoba širom sveta.
Pogled u budućnost
Suhoj je razvio jedini ruski borbeni avion 5. generacije — Su-57, tokom razvoja poznat i kao PAK FA i T-50.
Nakon opsežnog testiranja više od deset prototipova, Su-57 ušao je u serijsku proizvodnju početkom ove godine.
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
