Markovićeva je u bolnici ležala poslednjih mesec dana.
Dragan Radović iz Udruženja sloboda rekao je Tanjugu da je u kontaktu sa porodicom i da je Mirjana Marković preminula od upale pluća nakon dve operacije.
Ona je naime, pre više od mesec dana pala i slomila desnu ruku, zbog čega je morala da leži, pa je došlo do komplikacija i vode u plućima, što je izazvalo upalu i dovelo do smrti. Radović je preneo da je ona želela da bude sahranjena u Požarevcu, na grobnom mestu uz supruga, ali da će konačnu reč o tome dati porodica.
Datum i mesto sahrane zasad nisu poznati.
Rusija joj je 2010. godine dala azil, pošto je bila u bekstvu od pravosudnih organa Srbije, koji su za njom raspisali poternicu u okviru istrage za zloupotrebu sa dodelom državnih stanova 2000. godine.
Markovićeva je rođena 10. oktobra 1942. u Požarevcu.
Studirala je sociologiju na Univerzitetu u Beogradu, gde je i doktorirala.
Bila je profesorka sociologije na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu. Sociologiju je predavala i kao redovna profesorka na Američko-francuskom univerzitetu za menadžment u Beogradu i na Fakultetu za međunarodni menadžment u Beogradu. Pored toga bila je i redovna članica Ruske akademije društvenih nauka, gostujući profesor Moskovskog državnog univerziteta Lomonosov i počasni profesor tog univerziteta.
Objavila je oko 100 radova iz područja sociologije, kao i dva udžbenika sociološke tematike. Dela su joj prevedena na mnoge jezike, kao što su ruski, engleski, kineski, grčki.
Pored akademske karijere, najpoznatija je bila po političkom angažmanu.
Bila je jedan od osnivača JUL-a, koju su činile 23 levičarske i komunističke partije.
Do oktobra 2000. godine njena stranka je bila glavni koalicioni partner Miloševićevoj Socijalističkoj partiji Srbije (SPS).
Protiv Mirjane Marković je nekoliko godina nakon pada Miloševićevog režima podignuta optužnica povodom tvrdnji tužilaštva da je Živku Knežević, bivšu generalnu sekretarku Vlade Republike Srbije i članicu Komisije Vlade za stambena pitanja, podstrekavala na zloupotrebu službenog položaja, odnosno na dodelu stana dadilji njenog unuka Iloni Pešić, koja inače nije za to imala zakonom predviđene uslove.
Zbog izbegavanja suđenja, a potom i bekstva iz zemlje, srpski Interpol 2005. godine raspisao je poternicu za Markovićevom.
Predstavnici Generalnog tužilaštva Rusije 2010. godine saopštili su da Markovićeva u toj državi uživa status političke izbeglice i da nije moguće njeno hapšenje po poternici srpskog Interpola.
Zbog bekstva, Markovićeva nije prisustvovala ni sahrani supruga, koji je u martu 2005. godine preminuo u pritvoru Haškog tribunala, gde mu se sudilo za ratne zločine tokom sukoba na teritoriji bivše Jugoslavije.
Pored optužbi za podstrekavanje na zloupotrebu službenog položaja, Mirjana Marković je u medijima nezvanično pominjana kao mogući nalogodavac ubistva Ivana Stambolića i Slavka Ćuruvije, te kao organizator grupe za šverc cigareta, ali povodom tih navoda nikada nije saslušana, preneo je Tanjug.
Prošlog meseca Apelacioni sud u Beogradu ukinuo je presudu kojom je posle 19 godina osuđena na godinu dana zatvora zbog zloupotrebe službenog položaja prilikom dodele državnih stanova 2000. godine.
Tom odlukom naloženo je da joj se suđenje ponovi pred Višim sudom u Beogradu i otklone sve nelogičnosti iz presude i povrede krivičnog postupka. Pri tome je navedeno da nije jasno zbog čega prvostepeni sud nije zaključio da je krivično delo zastarelo, s obzirom na to da je Markovićeva optužena da je delo izvršila u septembru 2000. godine.
