Ovaj ugovor, kojim se predviđa izručenje državljana bez obzira na nacionalnost, važiće retroaktivno u odnosu na sva krivična dela koja su u njemu pobrojana, sa jednim izuzetkom.
Naime, Član 21 precizira da će izvršni organ zamoljene države imati diskreciono pravo da odbije izručenje za krivično delo izvršeno pre 1. januara 2005. godine, što znači da SAD ili Srbija, po sopstvenoj proceni, mogu da odluče da li će traženu osobu izručiti ili neće, čak i ako su ispunjeni svi zakonski uslovi za izručenje koje utvrđuje sud.
Prema novom ugovoru, ako ga ratifikuju parlamenti obeju država, biće moguće izručiti sopstvenog državljanina za praktično sva krivična dela, među kojima su i krivična dela savremenog doba — kao što su sajber-kriminal, pranje novca, organizovani kriminal, terorizam i druga.
Međutim, Ugovor propisuje da izručenje neće biti odobreno ako je delo za koje se izručenje traži političko krivično delo.
Takođe, nadležni organi obeju država mogu da odbiju izručenje ako procene da je zahtev „politički motivisan“ ili da se delo tiče „povrede vojnih dužnosti, koje ne spadaju u krivična dela iz opšteg krivičnog prava“.
