Na osnovu informativnih emisija RTCG i drugih medija pod kontrolom crnogorskih vlasti, neupućeni gledalac bi mogao zaključiti da su u Moskvi toliko opsjednuti Crnom Gorom, da je doslovce prva stvar koju pomisle kada se ujutru probude u Kremlju: „Šta li nam danas rade Crnogorci?“.
Ruski nasrtaj na Crnu Goru trebalo bi da potvrde i izjave ukrajinskog ministra privremeno okupiranih teritorija Vladimira Černiša, koji je nedavno boravio u Podgorici, a koji preko državnih medija danima upozorava da su „pokušaji ruskog miješanja na Balkanu i u Crnoj Gori evidentni“.
Koliko se trenutno ne biraju sredstva da se odmetnuti biznismen i insajder režima Duško Knežević predstavi kao „ruski čovjek“, zasad najbolje potvrđuje neuspjeli medijski spin plasiran preko nacionalne radio-televizije, da se Knežević navodno nalazi u Rusiji, a ne u Londonu, kako sam tvrdi.
Knežević je to, naravno, demantovao istog dana snimcima i intervjuom za „Al Džaziru“ iz srca britanske prijestonice, ali to, čini se, neće previše uticati na namjeru režima u Podgorici da nastavi sa fabrikovanjem „ruske prijetnje“. Potvrda za to je i sinoćni udarni dnevnik RTCG na kome se uz kadrove ruske prijestonice plasira najnoviji spin da je Moskva preko Kneževića navodno „instalirala lojalnog pojedinca“.
Nije važno što se priča protivi zdravoj logici i što za nju ne postoje nikakvi dokazi. Važno je da se vrti.
Uz Rusiju, po nepisanom pravilu, u paketu uvijek ide i Srbija. Plan je otprilike jasan — da se priča sa korupcionaško-kriminalne afere prebaci na teren ideologije i politike, i sve još jednom prikaže kao najnoviji nasrtaj na crnogorsku državnost i njeno evroatlantsko opredjeljenje.
Detalj da državna „Pobjeda“ sada Duška Kneževića opisuje kao „srpskog biznismena crnogorskog porijekla“, dovoljno govori šta je narativ koji preferiraju vlasti u Podgorici. Naravno, s obzirom na to da je Knežević i rođen i odrastao u Crnoj Gori, to će biti gotovo nemoguć zadatak.
Indikativno je takođe i saopštenje izdato nakon sjednice predsjedništva vladajućeg DPS-a, sa koje je glavna poruka da „tradicionalni centri destrukcije neće uspjeti da smijene vlast“. Iz vizure zvanične Podgorice, u te centre uvijek poslovično spadaju Moskva i Beograd, a najnovija verzija za sve one koji vjeruju crnogorskom Javnom servisu glasi da u hibridnom ratu protiv Crne Gore ima udjela čak i Banjaluka.
„Opsesivna rusofobija“, koju vladajuća elita u Crnoj Gori širi kroz medije pod svojom kontrolom, prema rečima sociologa Ilije Malovića, prvenstveno ima za cilj da odigra ulogu smokvinog lista u odnosu na pravu sliku stanja sveukupnog političkog i društvenog ambijenta u Crnoj Gori.
„Pokušavajući da sebe prikaže kao branu od ruske agresije na Crnu Goru, vlast želi da opravda svoju dugogodišnju vladavinu koju karakteriše korupcija, nesposobnost i nepotizam. Da bi se obojila ovakva društvena stvarnost, ona u kojoj jedna te ista vlast opstaje tri decenije, pored gorepomenutih rezultata njene politike, regrutuje se prava vojska apologeta iz zemlje i inostranstva“. U svrhu pravdanja političkih poteza koriste se intelektualci, javni radnici i novinari, kojima je cilj da se stvori privid da je jedina budućnost Crne Gore učešće u ratovima širom planete zemlje u okviru NATO-a, kao i ustupanje resursa stranim političkim i vojnim organizacijama“, objašnjava Malović za Sputnjik.
Taj sociolog primjećuje da je i politički i medijski diskurs u Crnoj Gori namjerno „kontaminiran imperijalističkom sociolingvistikom koja različitim terminima zamagljuje stvarne društvene odnose“, te dodaje da „vlast upravo zbog straha da će narod konačno da zbaci nametnuti identitetsko-politički jaram, svjesno kreira atmosferu punu mržnje, straha, zavisti i inata“.
„Politički establišment se ponaša kao paranoik koji ima pun podrum ’vruće robe‘ i koji se boji da će svaki čas biti otkriven. Da se ovo ne bi desilo, država se samouključuje u izmišljeni rat protiv Rusije, a stalni pozivi na partnersku poziciju u NATO savezu služe da uvjere građane da je elita dobila potpunu aboliciju za sva nepočinstva tokom njene vladavine“, jasan je Malović.
Portparol Nove srpske demokratije (NSD) Marko Kovačević kaže da je afera „Koverta“ usijala atmosferu u društvu, a da su se upravo zbog jasno naglašenog prozapadnog karaktera Duška Kneževića upalili crveni alarmi režima. On za Sputnjik objašnjava da vlasti u Podgorici upravo iz tih razloga pokušavaju da dovedu u sumnju Kneževića kao nekog ko je zaštitnik prozapadnih vrijednosti, te da mu tako naknadno prišije prosrpski i proruski karakter.
„To se radi prvenstveno da bi se ova afera stavila u kontinuitet sa tzv. državnim udarom i tako se ’Koverta‘ proglasila njegovim nastavkom, a ne sasvim novom pričom u kojoj između sebe ratuju ljudi koji su do juče bili na istoj strani. To je potez koji pokazuje da je stanje među nižom garniturom u režimu haotično i da je kod svih prisutan strah od onoga što slijedi“, navodi Kovačević.
Kako ističe, vlasti pokušavaju da svoje birače i sebi bliske ljude ubijede da su opet u pitanju Rusija i Srbija i da napadi dolaze spolja a ne iz samog srca „hobotnice“, čiji je bitan šraf sve doskora bio i Duško Knežević.
