Proslava je otpočela intoniranjem nekadašnje himne Crne Gore „Onamo, onamo“ u izvedbi crkvenog hora „Sveti velikomučenik Stanko“ iz Nikšića.
Prisutnima se prvo kao domaćin ispred Srpskog nacionalnog savjeta obratio dr Momčilo Vuksanović, koji je kazao da nikada do ove godine od strane vlasti nije bilo primjedbi na organizaciju obilježavanja Podgoričke skupštine.
On je istakao da je ovih dana stepen netrpeljivosti prema srpskom narodu dostigao vrhunac i da se on može mjeriti samo sa neprijateljstvom koje vlada prema srpskom narodu na Kosovu i Metohiji, čemu doprinosi i Rezolucija koju je usvojila Skupština Crne Gore.
On je pozvao prisutne da pozdrave pjesnika Matiju Bećkovića kome je zabranjen dolazak u Crnu Goru, što je propraćeno burnim aplauzom.
Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije kazao je da kao naslednik mitropolita mitrofana Bana ne vidi drugu mogućnost nego da bude prisutan ovdje u ime Mitropolije crnogorsko-primorske, a da tu obavezu ima naročito kao naslednik vladike i kasnije patrijarha srpskog Gavrila Dožića.
On je podsjetio da je „Onamo, onamo“ bila himna Crne Gore do 1918. godine, i da su životno opredjeljenje i cilj kralja Nikole bili da se vrati na Kosovo.
„Kralj Nikola je posle oslobođenja Peći i Dečana, koji su postali dio Crne Gore, predao ključeve Manastira Dečana i Pećke patrijaršije tadašnjem mitropolitu Pećke patrijaršije Gavrilu i ostavio ih u ćivotu Svetog Petra Cetinjskog. Time je potvrdio u stvari kakav je u to vrijeme bio duh Crne Gore“, kazao je mitropolit Amfilohije.
On je dodao da je nakon Brozove revolucije u Crnoj Gori pravoslavni korpus, koji je do tada bio jedinstven, podijeljen.
Mitropolit je istakao da je 1918. godine došlo do dinastičke borbe u Crnoj Gori i da ono što se dogodilo sa Božićnom pobunom nije bio sukob kakav se danas produbio u Crnoj Gori, već da je to bila borba između Petrovića i Karađorđevića.
On je posebno istakao da je u Rezoluciji koju je usvojila Skupština Crne Gore napadnuta i Crkva.
„Odluka o obnovi Pećke patrijaršije je nezavisna od Podgoričke skupštine. To nije bila politička, već crkvena odluka“, kazao je Amfilohije.
„Zapanjujuće je da Skupština Crne Gore u ovo naše vrijeme to uklapa vezujući za Podgoričku skupštinu i pitanje Mitropolije crnogorsko-primorske“, dodao je mitropolit.
On je primjetio da samo Crnogorci mogu da poništavaju odluke od prije sto godina, navodeći da on to ne razumije, zamolivši pri tom predstavnike vlasti da ne grade budućnost Crne Gore na bratoubilaštvu.
On je istakao da nasilje nad Crkvom stvara dubinske raskole, dodavši da je bolje da vlast podigne spomenik Benitu Musoliniju, nego Titu, jer je Musolini manje zaslužan za katastrofu Podgorice od Josipa Broza.
Prisutnima se potom obratio pjesnik Blagoje Baković, koji je recitovao svoje dvije pjesme, od kojih je jedna posvećena prognanom srpskom pjesniku Matiji Bećkoviću i „zabrani koju Crna Gora sprovodi nad svojim pjesnikom, nad svojim jezikom, nad velikim Matijom Bećkovićem“.
Baković je istakao da je Bećković nakon te zabrane prisutniji više nego da je i fizički u hramu.
Na Mojkovačku bitku 1916. godine uz strune gusala podsjetio je narodni guslar Boško Vujačić.
Svečanost je završena izvođenjem „Bože pravde“.
Proslavi su prisustvovali episkop budimljansko-nikšićki Joanikije, ambasador Srbije u Crnoj Gori dr Zoran Bingulac, gotovo svi poslanici Demokratskog fronta, zatim poslanici Demokrata i Socijalističke narodne partije, kao i predstavnici Ujedinjene i Prave Crne Gore i mnogobrojni građani.
