Gradonačelnik Podgorice Ivan Vuković najavio je da će glavni grad Crne Gore podržati inicijativu o podizanju spomenika Josipu Brozu Titu u Podgorici, kao čovjeku čije je ime Podgorica nosila punih 47 godina, s ciljem da se i dalje „ponosi tom tradicijom“.
Osim vladajuće Demokratske partije socijalista (DPS), iz čijih redova dolazi aktuelni gradonačelnik Podgorice, podršku inicijativi za podizanje spomenika Josipu Brozu najavili su i iz Demokratske Crne Gore Alekse Bečića, druge po snazi partije u podgoričkom parlamentu, što je potvrdila Tanja Džankić, odbornica demokrata u skupštini glavnog grada, koja je kazala da će podrškom ovoj inicijativi demokrate još jednom iskazati svoju nepokolebljivu privrženost vrijednostima antifašizma, te da ličnost Josipa Broza svakako predstavlja jednu od personifikacija tih vrijednosti.
Slično misle i u Socijaldemokratskoj partiji (SDP) Ranka Krivokapića, čiji je portparol Mirko Stanić za lokalne medije izjavio da je za vrijeme Titove vlasti Crna Gora doživjela najveći ekonomsko-socijalni progres u svojoj istoriji.
„Skoro kompletno stanovništvo je opismenjeno, izgrađene su stotine fabrika, razvijen turizam i ekonomija koja je izvozila stotine miliona dolara godišnje. Skoro svi putevi, aerodromi, luke i druga infrastruktura koje danas koristimo su izgrađeni u tom periodu“, kazao je Stanić.
Sa druge strane, ima i mnogo onih koji Josipa Broza vide kao negativnu istorijsku ličnost, pa se Titu pripisuje odgovornost za savezničko bombardovanje Podgorice i Nikšića 1944. godine, zatim progon SPC, kada su po završetku rata 1945. od komunista smrtno stradali mitropolit Joanikije Lipovac sa još 145 sveštenika Mitropolije crnogorsko-primorske, logor Goli otok na kojem su zbog privrženosti Rusiji procentualno najviše stradali Crnogorci, činjenica da je Tito bio na čelu države koja je srušila Njegoševu kapelu na Lovćenu…
U kritici inicijative da se Josipu Brozu podigne spomenik u Podgorici od političkih aktera prednjači Nova srpska demokratija (NSD), čiji potpredsjednik Slave Radunović poručuje da se radi o potezu u kojem se ogleda svo licemjerstvo režimske politike.
„Oni koji se makar deklarativno zalažu za višepartizam, slobodu mišljenja i izbora, zabranu torture, slobode medija, pravedno suđenje, nepovredivost privatnog vlasništva i druge vrijednosti zapadne demokratije, dokazuju da Berlinski zid u Crnoj Gori još nije pao željom da podignu spomenik čovjeku koji je antipod za sve navedeno“, naveo je Radunović, dodajući da su za ispričani vic o Titu ljudi ležali godinama u zatvoru.
Upitan da za Sputnjik prokomentariše oprečna mišljenja zbog inicijative da se podigne spomenik Josipu Brozu u glavnom gradu Crne Gore, analitičar i publicista Ratimir Vujačić smatra da sadašnja vladajuća klasa u Crnoj Gori svakako ima problema sa identitetom, ali se takođe slaže sa mišljenjem da se vlast u Crnoj Gori suštinski nije promijenila od 1945. godine, te da je DPS samo logičan nastavak Komunističke partije Crne Gore (KPCG).
„Sadašnje vlasti ne znaju gdje da se (identitetski) ugnijezde: ili u Tuđemilsku bitku koja se odigrala prije više od hiljadu godina, ili kod Tite, ili da udrobe. A tu je i briga gdje onolike novce skloniti. Što se Tite tiče, to su dakako njegovi borci, pitomci i potomci. Doduše, oni su se pretežno borili u šumama koje su iznikle poslije rata, pa su i ordenje od Tite, zaključno sa ordenjem narodnog heroja, zaradili kao pregaoci popunjavanja i održavanja logora Goli otok. Njihovo lukavstvo je da kad misle „vazda ′48.“, kliču „nikad više 1918.“. Ta se borba, eto, protegla do današnjeg dana, a njena skrivena istina je juriš na državna jasla. Naličje parole poslije Tita — Tito znači da se ovoga puta ne pljačka privatna nego državna i narodna imovina“.
„Što se samog spomenika tiče, najbolje bi bilo da se on podigne na Trgu golootočkih žrtava u Podgorici, koji je vlast neoprezno ustanovila dok se još valjala u blatu posvemašnje krize titoizma, elem, lika i djela ovog istog Tite čiji spomenik sada hoće da podignu“, preporučuje Vujačić.
