Albanska alternativa, koja se u proteklih godinu dana, prema riječima Đeljošaja, ujedinila sa još tri albanska subjekta, nastaviće da ujedinjuje albanske partije u Crnoj Gori ne bi li se na taj način našao model za „jedinstveno djelovanje“ albanskog faktora.
Alternativa će se, kako kaže njen lider u intervjuu za portal RTCG, ubuduće zalagati za „veće prisustvo Albanaca u institucijama sistema“, ravnopravnost albanskog jezika „na svim nivoima“, što podrazumijeva i da internet prezentacije Skupštine, Vlade i predsjednika Crne Gore budu i na albanskom jeziku, te što „veću decentralizaciju vlasti“ u Crnoj Gori koja se odnosi i na „obrazovanje i kulturu“.
Pored zalaganja za što veću atomizaciju Crne Gore koja podrazumijeva veliku autonomiju u opštinama sa većinskim albanskim stanovništvom poput Ulcinja, Plava i Gusinja, Albanska alternativa najavila je i sigurnu pobjedu u novoj opštini Tuzi, koja je donedavno bila u sklopu Podgorice, nakon čega slijedi „razgraničenje“ sa glavnim gradom Crne Gore.
Lider Albanske alternative smatra da razgraničenje između nove opštine Tuzi, koju Đeljošaj, kao i ostale kolege albanski političari, najčešće naziva Malesija, po geografskom području koje većim dijelom pripada sjeverozapadnoj Albaniji, a manjim Crnoj Gori (crnogorski dio Malesije nalazi se uz granicu sa Albanijom, između srednjeg toka rijeke Cijevne i Skadarskog jezera), treba da se obavi na temelju „poštovanja zakona i kulturno-istorijskih činjenica“.
„Malesiji su država (Crna Gora) i Podgorica prve komšije, Podgorica kao opština, a država kroz Podgoricu kao glavni grad Crne Gore. Očekujemo odnos kako smo našim odnosom kroz vjekove mi propagirali kada smo se određivali prema komšijama. Korektan, investicioni, dijeljenje iskustava i najbolje prakse, zajednički rad u svim projektima“, poručio je predsjednik Albanske alternative.
Ipak, mnogim analitičarima je upao u oko detalj da bi granice nove opštine Tuzi, odnosno razgraničenje sa Podgoricom po „katastarskim“ i „istorijskim parametrima“, prema ovoj zamisli trebalo doslovce da razgraniči Malesiju kao oblast tradicionalno većinski naseljenu etnički albanskim stanovništvom i ostatak Crne Gore, što suštinski predstavlja granice „prirodne Albanije“.
Komentarišući tu „čudnu“ koincidenciju, kao i tvrdnju trenutno vodećeg predstavnika albanske manjine u Crnoj Gori da „kao koncept i teza ’velika Albanija‘ ne postoji“, te da je ona albanskom faktoru podmetnuta usled „nemogućnosti formiranja ’velike Srbije‘“, za šta su krivi Milošević i SANU, novinar Matija Nikolić primjećuje da to nije ništa novo, te da je ponašanje albanskih predstavnika na Balkanu decenijama unazad istovjetno kada su u pitanju glavni pravci njihovog djelovanja.
Tako je i na Kosovu, kako Nikolić podsjeća, „sve počelo navodnim ugrožavanjem osnovnih ljudskih prava, a završilo se protjerivanjem domicilnog srpskog naroda, kao i nealbanskog stanovništva, da bi na kraju Albanci proglasili njihovu državu na teritoriji Srbije“. To je, prema Nikoliću, najbolji dokaz da planovi o stvaranju „velike Albanije“ ipak postoje. Međutim, sagovornik Sputnjika dodaje da nije slučajno da predsjednik Albanske alternative Nik Đeljošaj nije i neće pomenuti ništa od toga.
„Neće još pomenuti ukidanje granica između ’velike Albanije‘ i Kosova na kojem rade Edi Rama i Hašim Tači. Ali ako se to ostvari, naravno da će to prikazati kao veliku pobjedu svoga naroda. Tako se i za ’veliku Albaniju‘ Đeljošaj malo ’izgubio u prevodu‘ , pa kaže da ona ne postoji. Možda bi on taj projekat, ukoliko bi Albanci uspjeli da ga ostvare, sjutra nazvao samo Albanijom ili ’prirodnom Albanijom‘, kako god, suština je ista, kao i teritorija na koju su bacili oko“, kaže Nikolić za Sputnjik.
Taj novinar nije previše ubijeđen da davanje samostalne opštine Tuzi nije korak u pravcu realizacije „velikoalbanskog“ projekta i u Crnoj Gori.
„Šta Đeljošaj zaista misli govori njegov odnos prema srpskom narodu i njegovim predstavnicima. Iako je Kosovo danas problem na svetskom nivou, on i dalje za to optužuje pokojnog predsjednika Srbije i SRJ Slobodana Miloševića, dok o SANU govori sa nipodaštavanjem, kao i o mitropolitu Amfilohiju. Iz svega toga je jasno šta Đeljošaj misli i, da ne bi neko pogrešno razumio, treba još jednom ponoviti njegove riječi: ’Malesiji su Podgorica i Crna Gora prve komšije‘“, jasan je Nikolić.
