U slučaju potrebe odgovora na nuklearni napad, Jedinstveni integrisani operativni plan iz 1964. godine predviđao je uništenje industrijske moći američkih protivnika. Između ostalog, za to je bilo potrebno uništiti 70 odsto industrijskog potencijala SSSR-a, uz moguću likvidaciju 71 odsto gradskog stanovništva.
U septembru je Ministarstvo odbrane Rusije objavilo dokumenta prema kojima je u periodu Karipske krize početkom šezdesetih godina na Kubi poginulo šezdesetak stanovnika SSSR-a.
Komitet načelnika štabova SAD je razmatrao opcije prema kojima je pogibija stanovništva bila glavni kriterijum pobede nad SSSR-om.
„Tačan broj stradalih sovjetskih vojnika tokom operacije nije bio zvanično objavljen. Prema podacima Ministarstva odbrane Rusije od 1. avgusta 1962. godine do 16. avgusta 1964. godine na Kubi su poginula 64 sovjetska građana“, navodi se u saopštenju resora.
U oktobru 2015. godine list „Bulletin of the Atomic Scientists“ je objavio da je tokom Karipske krize Amerika greškom izdala naređenje o nuklearnom napadu. Događaj se desio 28. oktobra 1962. godine u četiri tajne raketne baze SAD na japanskom ostrvu Okinavi. Kapetan Vilijam Baset, koji je bio odgovoran za lansiranje raketa, dobio je putem radio-veze naređenje da lansira četiri krstareće rakete sa nuklearnim punjenjem.
