Mitropolit tzv. CPC Miraš Dedeić je, naime, prije nekoliko mjeseci iz svoje NVO izbacio Lajovića i stavio ga pod „trajnu zabranu sveštenodejstva“, ali to kod Lajovića izgleda nije umanjilo entuzijazam da i dalje bude „sveštenik“. Naprotiv, Lajović koji se hvalio da je postao „magistar bogoslovlja“ na Protestantskom teološkom učilištu „Mihael Starin“ u Osijeku nastavio je da službuje u okviru svoje „Podgoričko-dukljanske eparhije“, iz koje su poručili da više nisu dio tzv. CPC.
Štaviše, na sastanku tzv. „klirika Podgoričko-dukljanske eparhije“ jednoglasno je odlučeno da ta organizacija prihvati omofor (arhijerejsku odeždu) Italijanske pravoslavne crkve, konkretno mitropolita Volodimira koji je član njenog sinoda, „kako bi mogli legitimno da nastave službu Bogu i Crnoj Gori“.
U gramati od 4. juna mitropolit Volodimir imenovao je oca Lava Lajovića, kako je navedeno, „Božjom milošću i voljom svetog Sinoda i Ukrajinske crkve Kijevskog patrijarhata, za svog arhiepiskopskog vikara za Crnu Goru“.
„Ovim sinodičkim pismom sa našim potpisom i pečatom potvrđujemo prečasnom prezviteru ocu Lavu Lajoviću da smo prihvatili njegovu peticiju… i odlučili smo da ga stavimo kao klira naše pravoslavne arhieparhije i da ga unaprijedimo kao predstojatelja Podgoričko-dukljanske metohije. Mi smo ga unaprijedili u rang protoprezvitera i takođe smo odlučili da isti bude naš vikar“, stoji u saopštenju.
Iz frakcije koju predvodi Lajović takođe ističu da su uvjereni da ima načina da se raskol u tzv. CPC ipak može riješiti „dijalogom, tolerancijom i bratskim oproštenjem“.
Daćemo vremena da se Crnogorska pravoslavna crkva koja se „negdje zaplela i skrenula sa puta… vrati Hristovoj spasonosnoj jevanđeoskoj misiji i da se prestane sebično baviti sobom, nekim sitnim privilegijama, diskvalifikacijama i isključivanjem novih snaga i školovanih ljudi i časnih Crnogoraca…“, navode iz tzv. eparhije Podgoričko-dukljanske, dodajući da prihvatanjem omofora tzv. visokopreosvećenog mitropolita Volodimira ne prestaju da se mole za vladiku tzv. CPC Miraša „da mu Gospod da mudrosti i snage“.
Ono što naročito treba naglasiti kada je u pitanju raskol u NVO CPC jeste da je struja tzv. Podgoričko-dukljanske eparhije koju predvodi Lajović „blagoslov“ za svoje djelovanje dobila od takođe kanonski nepriznate „Ukrajinske pravoslavne crkve Kijevskog patrijarhata“, koja je jedna od nekoliko sličnih organizacija u Ukrajini, dok je jedina kanonski poznata crkva u toj zemlji zapravo Ukrajinska pravoslavna crkva, koja je sa pravima široke autonomije pod jurisdikcijom Ruske pravoslavne crkve.
Time se, da kontroverza kada je u pitanju projekat tzv. CPC bude veća, od sada za preimućstvo u upravljanju tom organizacijom u Crnoj Gori nadmeću dvije struje, i to: nova pod vođstvom „protoprezvitera“ Lava Lajovića podržana od kanonski nepriznate UPC Kijevskog patrijarhata, kao i već godinama poznata struja pod vođstvom tkz. mitropolita Miraša Dedejića, kojem je podršku svojevremeno pružio takođe kanonski nepriznat Alternativni sinod Bugarske pravoslavne crkve.
