Glavni konsultanti angažovani na projektu biće moskovski stručnjaci — profesor Nikolaj Muhin i umetnik i akademik Nikolaj Šumakov, piše srpski portal „Gradnja“.
Kako je navedeno na sajtu, kompozicija spomenika je veoma kompleksna i konceptualno višeslojna.
Na prvi pogled se uočava da statua nema uobičajeni postament.
U ovom slučaju on je zamišljen kao napukli vizantijski šlem, koji se putem svojevrsnih krakova oslanja na tlo, a iz kojeg se, kao iz izlomljene ljuske jajeta pomalja vladarsko žezlo, koje takođe počiva na tlu. Ovim se naglašava kontinuitet naše kulture, koja se kao feniks rađa iz vizantijske, na koju se najpre Stefan Nemanja, a zatim i njegovi potomci u najvećoj meri oslanjaju tokom trajanja srednjovekovne srpske države.
Nisu nam sačuvani podaci kako su izgledala žezla naših vladara, pa je njegov izgled u ovom slučaju proizvod slobodne zamisli samog skulptora.
Prostor ispod vizantijskog šlema, to jest oko žezla, zamišljen je kao saborni prostor srpskog naroda, a sa njegove unutrašnje strane su ugravirane scene iz Nemanjinog života. Sa spoljne strane su prikazane njegove dve najznačajnije zadužbine — crkva Manastira Studenice i Manastir Hilandar.
Sama figura Stefana Nemanje, kako tvrde njeni idejni tvorci, bila je poseban izazov.
„Za početak, nigde nisu sačuvani portreti Stefana Nemanje iz njegovog zrelog perioda, već isključivo iz monaškog života, kada se predstavlja kao monah Simeon. Skulptor je po svom nahođenju, ali i crtama lica Nemanjinih potomaka, vladaru podario odgovarajući lik. Njegova odeća je profana vladarska, o boku mu je opasan mač, jer je pre svega njime izborena samostalnost prve srpske države, dok mu se u rukama nalaze Hilandarski tipik i visoko podignuti pravoslavni krst, kao simbol vere i crkve kojoj je bio duboko posvećen i na koju se najviše oslanjao tokom svoje vladavine. Možda se nekome ne dopada ova poruka, ali spomenik iskazuje simbiozu profane i sakralne vlasti, kakva je inače postojala u srednjem veku.“
Što se tiče urbanističkog rešenja Trga, ono je u potpunosti podređeno spomeniku i zgradi železničke stanice u njegovoj pozadini.
Najpre se oko spomenika prostiru koncentrični krugovi u vidu svetlosti, koji simbolizuju stvaralačku energiju koju je odaslao naš veliki župan. Ovi krugovi se dalje pretvaraju u poluradijalnu parkovsku kompoziciju, koju čine travnate površine i pešačke staze. Spomenik okružuju fontane, a više rastinje i drveće su pomaknuti u najdalje zone poluradijalnog prostora, kako ne bi zaklanjali skulptoralnu kompoziciju i kako bi poslužili kao zvučna izolacija od okolnog saobraćaja.
Kružni oblik Trga svojim zakrivljenim fasadama već prate okolne zgrade, koje su izgrađene u međuratnom periodu i koje su još tada planirane da gledaju na polukružni Vilsonov trg.
Kako ističu na portalu, da bi se ovo rešenje izvelo, potrebno je u potpunosti izmestiti železničku stanicu na novu lokaciju Prokopa, ali i izvršiti celokupnu rekonstrukciju sadašnjeg Trga, po kojoj je planirano kružno trasiranje drumskog saobraćaja i moguće istovetno trasiranje tramvaja.
Gradnja
