Danas smo zajedno sa NATO saveznicima u Briselu iznijeli stav povodom upotrebe nervnog agensa na teritoriji Ujedinjenog kraljevstva 4. marta. Crna Gora je u ovom trenutku uz Veliku Britaniju i podržava njene napore da odbrani svoj suverenitet i sigurnost svojih građana, stoji na na nalogu Vlade Crne Gore na Tviteru u znak podrške svom novom savezniku — Londonu.
Danas smo zajedno sa #NATO saveznicima u Briselu iznijeli stav povodom upotrebe nervnog agensa na teritoriji #UK 4. marta.#CrnaGora je i u ovom trenutku uz Veliku Britaniju i podržava njene napore da odbrani svoj suverenitet i sigurnost svojih građana.
— Vlada Crne Gore (@VladaCG) 14. mart 2018.
Crnogorsku javnost juče je takođe obišla vijest da se njen ministar spoljnih poslova Srđan Darmanović sprema da tokom posjete Vašingtonu naredne nedelje uruči državna odlikovanja Bajdenu, senatoru iz redova „jastrebova“ Džonu Mekejnu i kongresmenu Majku Tarneru za „doprinos promociji crnogorskih interesa i međunarodnom ugledu i položaju Crne Gore“.
Odlikovanja za američke zvaničnike, očigledno kao znak zahvalnosti za pomoć prilikom nasilnog uvlačenja Crne Gore u NATO, naišla su na negodovanje najvećeg dijela javnosti koja članstvo Crne Gore u NATO sve više percipira kao jednu od najvećih nepravdi u novijoj crnogorskoj istoriji.
Takođe, mnogi u Crnoj Gori nisu zaboravili da je Bajden svojevremeno bio jedan od najvećih zagovornika agresije na SR Jugoslaviju, kao i njegove izjave da „sve Srbe treba smjestiti u koncentracione logore“.
„Da je Džordž Orvel živ — u načinu na koji aktuelna Vlada Crne Gore vodi spoljnu politiku, pronašao bi snažnu inspiraciju za nastavak ’Životinjske farme‘“, ocjenjuje za Sputnjik analitičar Igor Damjanović, koji dodaje da svaki novi istup Vlade u Podgorici po nekom nepisanom pravilu predstavlja „poniženje i nipodaštavanje crnogorske istorije“.
„Uvijek kada pomislimo da je veće samoponiženje nemoguće, kreatori naše spoljne politike nas iznenade. Juče su to uspjeli dvostruko. Prvo su dali suludo saopštenje o spremnosti Crne Gore da brani teritorijalni integritet Velike Britanije, a potom su najavili da će Džozefu Bajdenu i Džonu Mekejnu dodijeliti visoka državna odlikovanja. Dok pojedine članice NATO-a, koje su sa Rusijom imale kompleksne odnose tokom istorije poput Mađarske, Češke, Slovačke, Turske ili Slovenije, vode neuporedivo uzdržaniju politiku od političkih struktura Alijanse, crnogorska spoljna politika svodi se na princip: ’Hoću da budem veći katolik od pape‘“, kaže Damjanović.
On dodaje da se u maju prošle godine najbolje vidjelo koliko se „bizarna snishodljivost ovdašnjeg režima cijeni na Zapadu“, kada je, podsjeća, Tramp pred kamerama grubo odgurnuo premijera Markovića.
Damjanović se takođe osvrnuo i na svojevrsni presedan u crnogorskoj istoriji, jer je Vlada Crne Gore upravo ovih dana, protivno zdravoj logici i istoriji, prvi put stala uz Veliku Britaniju, a protiv Rusije, iako su „britanske optužbe protiv Rusije potpuno apsurdne“.
„Primjeri ruske podrške Crnoj Gori tokom istorije dobro su poznati svakom Crnogorcu, bez obzira na aktuelne pokušaje relativizacije koje preduzimaju dvorski istoričari aktuelnog režima i drugi javno angažovani pojedinci. Sa druge strane, interesantno je što bi kao crnogorsko-britanske odnose mogli da navedemo opstrukcije britanskog ministra inostranih poslova Edvarda Greja 1912. godine koje su spriječile Crnu Goru da zadrži Skadar, ’savezničko‘ bombardovanje crnogorskih gradova 1944, kada su ubijene hiljade civila, ili NATO agresiju 1999. kada su crnogorsku teritoriju bombardovali ’herijeri‘ RAF-a. Četvrti primjer iz istorije britansko-crnogorskih odnosa zaista ne bih umio da navedem“, zaključuje Damjanović.