Američki analitičar Januš Bugajski iz vašingtonskog Centra za analizu evropske politike nedavno je u izjavi za „Pobjedu“ „upozorio“ da će Moskva pokušati da od svih bilateralnih sporova u zemljama jugoistočne Evrope napravi latentni sukob, dodavši, pritom, da je namjera Kremlja da „zavadi Srbiju i Crnu Goru“.
„Huškanjem komšija jedne protiv drugih, Moskva može dobro ojačati svoju poziciju i na Balkanu i u centralnoj Evropi“, kazao je Bugajski, uz konstataciju da je strategija Rusije primjer klasične carske politike „zavadi pa vladaj“.
Komentarišući ove navode za Sputnjik analitičar Aleksandar Aleksić prije svega podsjeća da se izjave Bugajskog moraju tretirati pažljivo, jer se radi o osobi koja se „ozbiljno bavi Balkanom već nekoliko decenija“, a čije procjene takođe „korespondiraju sa stavovima vojno-industrijskog kompleksa Vašingtona“, uz upozorenje našeg sagovornika, da „sve što je Bugajski saopštio vezano za aktivnosti Moskve, suštinski predstavlja aktivnosti Vašingtona“.
„Optužbama usmjerenim ka Rusiji (Bugajski) stvara alibi za planirane i izvedene operacije Amerike. Njima ne bi bilo prvi put da na osnovu lažnih pretpostavki i izvještaja donose odluke o finansijskim, oružanim i logističkim podrškama svojim igračima na periferiji imperije. Tako šire sopstvenu moć, novoosvojene teritorije kontaminiraju novčanicama sa nacrtanom glavom predsjednika Amerike, čija proizvodna cijena iznosi 12 centi, a svijetu je prodaju za 100 dolara“, objašnjava Aleksić.
Da je tako, potvrđuje i knjiga spoljnopolitičkog komentatora „Njujork tajmsa“ i naučnog saradnika Instituta za međunarodna istraživanja „Votson“ pri Univerzitetu „Braun“ Stivena Kinzera čiji naslov govori sve: „Pučevi, invazije, revolucije“, u podnaslovu: „Kako je Amerika mijenjala režime, od Havaja do Iraka“. „Amerika na politici ’zavadi pa vladaj‘ ostvaruje sopstveno vojno prisustvo u više od 150 članica Ujedinjenih nacija, pa i na Kosovu, i u tom smislu njihov zahtjev za upis u Ginisovu knjigu rekorda po tom osnovu sigurno ne bi bio odbijen“, kaže Aleksić.
Što se tiče Srbije i Crne Gore, naš sagovornik je smatra da su „sukob posijale Zapadne sile onog dana kada su odlučile da Crna Gora nestane sa političke mape svijeta“, misleći, pritom, na stvaranje Kraljevine Jugoslavije na Versajskoj konferenciji kada je Zapad podržao prisajedinjenje Crne Gore Srbiji, dok iste te Zapadne sile, kako primjećuje Aleksić, „decenijama nakon toga podstiču i njeguju intifadu između onih koji se osjećaju Srbima u Crnoj Gori i onih koji se osjećaju Crnogorcima“.
Komentarišući izvještaj koji je u Senatu SAD predstavio senator Ben Kardin, a u kojem stoji poziv da međunarodna zajednica aktivno pripomogne Crnoj Gori da ojača svoju odbranu protiv „meke moći kojom raspolaže Rusija“, kao i poziv analitičara Bugajskog da se od strane institucija razotkriju sve „partije, firme NVO i mediji koji blisko sarađuju sa Kremljom“, Aleksić smatra da je u pitanju samo „potvrda plana koji se sprovodi, a ima za cilj da kompletan Balkan dovede u okupacionu zonu NATO-a“.
Sagovornik Sputnjika dodaje da „najveći političko-bezbjednosni ’zalogaj‘ u tom smislu predstavlja Srbija“, i da „kada Amerikanci kažu da će pomagati vladama da ojačaju svoju odbranu od ’meke moći Rusije‘“ — to onda znači da će uraditi sve kako bi Zapad „dodatno bezbjednosno i politički penetrirao u sve segmente društva i promovisao politiku ulaska Srbije u NATO“.
„Bugajski se u tom smislu ponaša kao neko ko iz Vašingtona samo doliva ’ulje na vatru‘ u mjeri u kojoj mu je to posao da radi. On je čovjek koji analizira progrese, a nalazi se na izvoru informacija. Kada je formalno međunarodno priznata buduća NATO Republika Titograd, Bugajski je početkom decembra 2006. godine pozvao na potpuno preuzimanje sektora bezbjednosti od strane NATO-a, najavio penzionisanje za nepodobne u sektoru bezbjednosti kroz, kako oni vole da kažu, ’reformu obavještajno-bezbjednosne zajednice‘ i na ’intezivnu saradnju sa NATO oficirima‘. Obračun Zapada sa ’mekom moći Rusije‘ nije ništa drugo nego obračun Zapada sa ruskom akvizicijom Gaspromnjefta u NIS-u, obračun sa Srpsko-ruskim humanitarnim centrom u Nišu i pritisak da Srbija uvede Rusiji sankcije, uz želju Zapada da se Srbija trajno odrekne svog Ustava, izmijeni ga i u regionu počne da sprovodi geopolitičku agendu angloameričkih centara moći“, kaže Aleksić.
Na kraju razgovora za Sputnjik naš sagovornik se osvrnuo i na sve veću paniku koju analitičari i mediji pod kontrolom Zapada šire kada je u pitanju medijski uticaj i meka moć Rusije na Balkanu, uz konstataciju da su „lako uporedive pretpostavke o trenutnom odnosu snaga „mekih moći“ Zapada i Rusije, i podsjećanje da se više od 95 odsto NVO na Balkanu finansira direktno donacijama sa Zapada, dok je i „medijska koncentracija takođe nešto što se prostim monitoringom može lako analizirati“.
„Dok god Zapad nema prigovor na informativne uređivačke segmente najvećih medija u Srbiji, dotle oni rade posao onako kako Zapad želi. Ovo govori da je ’meka moć Rusije‘ i dalje neuporediva sa brutalnom moći Zapada na Balkanu“, zaključuje Aleksić.
