Talas opšte antiruske histerije koju Zapad propagira na globalnom planu, po svemu sudeći, u određenoj mjeri prelio se i na najmlađu NATO članicu — Crnu Goru. Tako se predhodnih dana o veličini i razmjerama ruskog uticaja na Balkanu govorilo i u crnogorskim medijima, i to prevashodno onim atlantističkog predznaka.
U namjeri da slikovito crnogorskom auditorijumu prikaže istinske razmjere ruskog uticaja u zemlji, lider političke organizacije „Otpor beznađu“ Marko Milačić nedavno je uživo na televiziji prikazao fotografije ambasadora Rusije i Amerike, Sergeja Nikolajeviča Gricaja i Margaret En Ujehare, pri čemu je konstatovao da je uticaj Rusije i SAD u Crnoj Gori direktno srazmjeran prepoznatljivosti njihovih ambasadora, odnosno, da je taj uticaj „neuporedivo u korist SAD“.
„Ruskog ambasadora Sergeja Gricaja skoro da niko ne zna, čovjek ga ne bi prepoznao ni da ga sretne na ulici, dok Margaret Ujeharu znaju i domaćice, imajući u vidu koliko se bavi unutrašnjim crnogorskim temama, koliko je ima u medijima na dnevnoj bazi“, tvrdi Milačić za Sputnjik.
Milačić istovremeno upozorava i na posve paradoksalnu situaciju u kojoj mnogi prepoznaju navodni „destruktivni“ uticaj Rusije u zemlji, dok je on u stvarnosti gotovo nevidljiv.
„Gotovo svi mediji, sve velike televizije, većina nevladinih organizacija, da i ne govorim o zvaničnoj crnogorskoj politici, govore o ruskom uticaju i upozoravaju na njega. Riječ je, jasno je, o ehou globalne propagande, direktivi po kojoj se moraju, po svaku cijenu, demonizovati Rusija i Putin, a u namjeri da Amerikanci zadrže svoje snažno prisustvo u Evropi, i ne samo u njoj“, naglašava Milačić.
Prema njegovom mišljenju, ono što je naročito važno istaći konkretno u slučaju Crne Gore, jeste da američki i ruski uticaji „nisu istog nivoa legitimiteta“ u zemlji.
„Prema internim podacima Vlade Crne Gore, koje sam prije dvije godine dostavio javnosti, poznatim kao afera ’Depeša‘, a koji se sistematski prećutkuju, najveći procenat građana Crne Gore ima povoljno mišljenje o Srbiji — 82 odsto, a na drugom mjestu je Rusija, 64 odsto (sa trendom rasta!). Kada je riječ o SAD, taj procenat je skoro dvostruko manji — 36 odsto, a u odnosu na NATO još manji, 35 odsto. Tu, dakle, egzaktno vidimo koji uticaj je legitiman i dobrodošao. Nije, stoga, netačno kazati da je ovoliki upliv i uticaj SAD nelegitiman u Crnoj Gori“, napominje Milačić.
Imajući u vidu ove brojke, sagovornik Sputnjika takođe podsjeća da je ruski uticaj očigledno „daleko manji nego što bi to narod želio“, a kako dodaje, veći uticaj Rusije u crnogorskom primjeru bi bio i blagotvoran, zbog „kontrateže američkom uticaju koji je ogroman i nepristojan“.
„Koliko se u stvaranju strašila od Rusije otišlo daleko, govori i to da se doticaji dvije pravoslavne crkve — u Moskvi i Crnoj Gori — prezentuju i pakuju kao nešto neprirodno, loše, zavjereničko, necivilizovano i anticrnogorsko. Zamislite samo da neko, recimo u Zagrebu, dovodi u pitanje odnos hrvatske crkve, pa i države, sa Vatikanom, ili recimo u Sarajevu odnos islamske zajednice sa Ankarom, a da i ne govorim da se takvim adresama uvode sankcije. Vjerujem da bi to bilo na nivou naučne fantastike“, jasan je Milačić.
