Bolničara Huberta Cafkea (96), koji je danas u invalidskim kolicima, optužnica je teretila za saučesništvo u ubistvu 3.681 zatvorenika u koncentracionom logoru u okupiranoj Poljskoj.
Odluka o okončanju postupka protiv Cafkea bila je očekivana nakon što su tužioci prošlog meseca saopštili da je optuženi nesposoban za suđenje i da od sudskog procesa, koji je počeo u februaru 2016. godine na severu Nemačke, treba odustati.
„Zbog demencije više nije u mogućnosti da prati suđenje“, izjavio je portparol suda Karl Kristijan Dojč.
Dva nezavisna psihijatra potvrdila su dijagnozu zaključujući da Cafke nije sposoban da prati diskusiju, niti da zadrži informaciju duže od „nekoliko minuta“.
Optužnica protiv Cafkea bila je fokusirana na jednomesečni period tokom 1944. godine kada je 14 vozova sa zatvorenicima, među kojima je bila i jevrejska devojčica Ana Frank, stiglo u logor Aušvic.
Ana Frank, koja je u logor dovedena sa roditeljima i sestrom, kasnije je sprovedena u logor Bergen-Belsen gde je i umrla u martu 1945. godine, samo dva meseca pre kapitulacije Nemačke.
Posle Drugog svetskog rata, sud u Poljskoj je osudio Cafkea na četiri godine zatvora, ali je on pušten 1951. godine. Međutim, tokom prvog saslušanja pred nemačkim tužiocima 2014. godine on je negirao da je ikada radio u Aušvicu.
Ipak, u kasnijim izjavama priznao je da je boravio u zloglasnom logoru, ali da je za gasne komore i krematorijume saznao tek kada se rat završio. Tužilaštvo je u optužnici navelo da je Cafke bio zadužen za lečenje pripadnika SS jedinice, ali ne i zatvorenika, ali je istaknuto da je bio stacioniran na putu ka gasnim komorama.
Cafke je četvrti bivši radnik iz logora smrti koji se našao pred nemačkim sudom. Za saučesništvo u masovnim ubistvima u Aušvicu ranije su osuđeni Džon Demjanjuk (2011), Oskar Gruning (2015) i Rajnold Haning (2016).
Oko milion i sto hiljada ljudi, mahom evropskih Jevreja, stradalo je u Aušvicu od 1941. do 1945. godine. Logor su 27. januara 1945. godine oslobodile sovjetske vojne snage, podseća agencija Frans pres.
