Postoji mnogo raketnih sistema, kao što je, na primer, američki pokretni raketno-artiljerijski sistem HIMARS, koji se koristi u Iraku, s borbenim vozilom M142, ali on ima suviše lagan oklop i namenjen je isključivo za paljbu iz zaštićene pozicije.
TOS-1, naprotiv, ima čitav sistem za navođenje paljbe koji uključuje laserski daljinometar i balistički računar. Njegova masa dostiže 46 tona.
„Domet osnovnog modela TOS-1 bio je samo tri kilometra, zbog čega je uređaj morao da bude spreman da primi neprijateljsku vatru iz svih mogućih vrsta oružja“, navodi Roblen.
Obično se u sistemima ovog tipa koristi konvencionalna eksplozivna ili kasetna municija, dok ruski sistem koristi zapaljivu municiju — rakete kompleksa „Smerč“ i „Uragan“.
Američka armija u prenosnim višecevnim raketnim sistemima koristi termobarične projektile i krupniju municiju dostavljenu iz vazduha.
Modifikacija „Buratino“ je u ruskom naoružanju od 2001. godine. TOS-1A „Soncepek“ ima veći domet — do šest kilometara.
