Ivan Jovović i Pantelija Dakić ubijeni su iz automatskog oružja, a njihovi drugovi Bogdan Bukumirić, Marko Bogićević, Dragana Srbljak i Đorđe Ugrenović su tada teško ranjeni.
Unmik je posle ovog zločina saopštio da je nepoznat broj ljudi iz žbunja otvorio vatru iz „kalašnjikova“ na pedesetak dece i mladih Srba iz Goraždevca, a kosovska policija je u istrazi saslušala 75 svedoka, pretresla je stotinak kuća, ali sve to nije dalo konkretne rezultate.
Ubistvo dece osudili su domaći i međunarodni zvaničnici, a zbog ovog tragičnog događaja održana je i sednica Saveta bezbednosti UN.
Ubistvo na reci Bistrici smatra se jednim od četiri najveća zločina nad Srbima od 1999. godine i dolaska međunarodne misije na Kosovu i Metohiji.
Vinovnici su ostali van domašaja pravde, kao i u slučaju ubistva žetelaca u Starom Grackom, ubistva porodice Stolić u Obiliću i ubistva putnika autobusa „Niš-ekspresa“ kod Podujeva.
U Goraždevcu danas živi manje od 1.000 Srba u potpuno albanskom okruženju.
