Sabor je ocenio da je stanje u regionu, nažalost, jednako obremenjeno poteškoćama i stradanjima:
„U Hrvatskoj ustašoidni šovinisti harangiraju protiv Srpske pravoslavne crkve i srpskog naroda; u bosansko-hercegovačkoj federaciji na delu je stalni pritisak, sve do otvorene diskriminacije; u Crnoj Gori se sprema zakon koji ne samo da ne priznaje Crkvi status i identitet, nego joj preti otvorenim progonom, a njena vlast SPC proglašava za državnog neprijatelja broj jedan, valjda u duhu svog ’demokratskog i evroatlantskog opredeljenja‘“, navodi se u saopštenju Sabora.
Sabor je ocenio i da u Republici Makedoniji još traju montirani procesi protiv arhiepiskopa Jovana i Ohridske arhiepiskopije.
Konstatovano je da su, kako se navodi, odnosi SPC sa sestrinskim pravoslavnim crkvama izuzetno dobri, potpuno u duhu sabornosti i jedinstva Crkve, osim jednog, kako je navedeno, tužnog izuzetka — odnosa sa rumunskom Patrijaršijom, čiji episkopi i sveštenici već godinama, nekanonski i nebratoljubivo, vrše upade u područja jurisdikcije SPC u istočnoj Srbiji, posebno u Timočkoj krajini.
„Posle mnogih ranijih obraćanja i apela, nažalost, dosad bezuspešnih, Sabor je ponovo pozvao rumunsku Crkvu da smesta prestane sa ovom crkvorušilačkom praksom ili će u protivnom problem biti iznet pred sveti i veliki Sabor Pravoslavne crkve, a ukoliko i posle Sabora takva antikanonska aktivnost bude nastavljena, Srpska pravoslavna crkva će — sa iskrenim bolom, ali Crkve radi — biti primorana da prekine liturgijsko i kanonsko opštenje sa Rumunskom crkvom“, poručili su arhijereji.
Ističe se da su odnosi sa drugim hrišćanskim crkvama i zajednicama, kao i sa jevrejskom zajednicom i islamskom zajednicom Srbije, tradicionalno dobri i korektni, što se, nažalost, nikako ne može reći za odnose sa ekstremističkim krugovima u Rimokatoličkoj crkvi u Hrvatskoj i u Bosni i Hercegovini, kao ni za odnose sa takvim krugovima u Islamskoj zajednici Bosne i Hercegovine i u Islamskoj zajednici u Srbiji.
Odnos Crkve i države u Srbiji razvija se u znaku dobre volje i saradnje u uslovima odvojenosti Crkve i države.
Naročito je, konstatovano je, važna podrška Uprave za saradnju sa Crkvama i verskim zajednicama pri Ministarstvu pravde, kako SPC, tako i svim ostalim tradicionalnim crkvama i verskim zajednicama.
