Intervencije za koje je najčešći izgovor bio „uspostavljanje demokratije“ ili „humanitarni razlozi“, postale su maniri Sjedinjenih Država od Drugog svetskog rata naovamo. Pritom, za takve operacije retko su imale mandate Ujedinjenih nacija. Prvi put posle Drugog svetskog rata ratovale su u Koreji, gde je od 1950–1953. poginulo skoro 37.000 američkih vojnika.
Godine 1956. Šesta flota vrši evakuaciju oko 2.500 američkih građana iz oblasti Sueckog kanala, a dve godine kasnije na teritoriju Libana iskrcalo se 3.200 američkih marinaca, kako bi „pomogli libanskoj vladi“. Godine 1961. CIA je u Zalivu svinja na Kubi pokrenula tajnu operaciju, čiji je cilj bio svrgavanje komunističkog režima Fidela Kastra, koja je umalo izazvala nuklearni rat između SAD i SSSR-a. Operacija nije bila uspešna.
Vijetnam
Rat u Vijetnamu (1955–1975) vodio se između Severnog Vijetnama, čiji su saveznici bili Sovjetski Savez, Kina i ostale komunističke države s jedne, i vlade Južnog Vijetnama, koju su podržavale SAD i druge antikomunističke države, sa druge strane. Prema različitim procenama, broj poginulih Vijetnamaca (vojnika i civila) kreće se između 800.000 i 3.100.000. Poginulo je i oko 58.000 Amerikanaca, a ostalo je i na hiljade invalida.
Grenada
Vojnom akcijom u jesen 1983. američke oružane snage su, uz simbolično učešće nekoliko karipskih ostrvskih država, zauzele ostrvsku državu Grenadu i tako svrgnule prosovjetski režim generala Hadsona Ostina.
Panama
Operacija „Pravedni cilj“ ili Američka invazija na Panamu — rat je počeo napadom Amerike na Panamu 20. decembra 1989. godine, a završio se 31. januara 1990. godine, pobedom SAD. U invaziji je učestvovalo više od 24.000 američkih vojnika, dok je na strani Paname učestvovalo otprilike 12.500 vojnika, ali je samo oko 4.000 njih bilo obučeno za borbu. UN su najoštrije osudile američku intervenciju u Panami.
Zalivski rat
Posle operacije „Pustinjski štit“ 1990. godine, pokrenute da bi se, kako je tvrdio Vašington, sprečila iračka invazija na Saudijsku Arabiju, SAD kreću u „Pustinjsku oluju“, predvodeći koaliciju 34 države pod mandatom UN sa ciljem da proteraju iračke snage koje su okupirale Kuvajt. Kopnene i vazdušne bitke su vođene u Kuvajtu, Iraku i u graničnim delovima Saudijske Arabije. Broj žrtava Zalivskog rata je kontroverzan. Procenjuje se da je na strani iračkog naroda, vojnika i civila stradalo između 25.000 i 100.000 ljudi.
Somalija
U operaciji „Obnovljena nada“ 9. decembra 1992, Amerika šalje više od 28.000 svojih marinaca, sa željom da se zaustave unutrašnji nemiri i svrgne general Muhamed Farah Aid. Bitka za Mogadiš i smrt 18 američkih vojnika koji su upali zasedu, ovekovečeni su u filmu „Pad crnog jastreba“. Svrgavanje Aida nije uspelo, a poražene SAD su se povukle iz Somalije. Godine 1995. američke snage su se privremeno rasporedile u Mogadišu kako bi osigurale povlačenje oko 8.000 „plavih šlemova“.
Haiti
Ujedinjene nacije su 1994. odobrile međunarodnu intervenciju pod vođstvom 15.000 američkih vojnika na Haitiju, gde je vojska tri godine ranije svrgla predsednika Žan-Bertrana Aristida.
BiH
Američki predsednik Bil Klinton 1995. naređuje operaciju „Namerna sila“, u kojoj su bombardovani položaji bosanskih Srba, neretko korišćenjem zabranjene bombe sa osiromašenim uranijumom.
Kosovo
U operaciji „Milosrdni anđeo“ 1999. NATO snage predvođene Sjedinjenim Državama 78 dana bombarduju SRJ bez mandata Saveta bezbednosti UN. U operaciji su korišćene zabranjene kasetne bombe i bombe sa osiromašenim uranijumom. Procene štete koju je imala SRJ kreću se od 30 do 100 milijardi dolara. Konačan broj žrtava zvanično nije saopšten, a srpske procene se kreću između 1.200 i 2.500 poginulih i oko 5.000 ranjenih.
Irak
Rat u Iraku, poznat i kao Drugi zalivski rat (2003–2010) predstavljao je seriju vojnih intervencija u svrhu okupacije Iraka od strane koalicije 48 zemalja, koju su predvodile SAD. Povod za rat bilo je, navodno, oružje za masovno uništenje koje je, navodno, imao irački diktator Sadam Husein. Kasnije se ispostavilo da za to nije bilo dokaza. Prema ocenama analitičara, stvarni razlog bila je želja Amerike da uspostavi kontrolu nad bogatim izvorima nafte u Iraku. Koalicija koja je okupirala Irak, svrgnula je Sadama Huseina 2003. godine, koji je potom i pogubljen. Procenjuje se da je u operacijama u Iraku stradalo više od 100.000 civila i skoro 5.000 američkih vojnika.
Avganistan
Vojni sukob između koalicije zemalja predvođene SAD i Britanijom počeo je 7. oktobra 2001. kao odgovor na napade 11. septembra 2001. godine na Njujork i Vašington. Cilj invazije bio je da se pronađe Osama bin Laden, da se uništi Al Kaida i ukloni talibanski režim koji joj je pružao utočište. Prema podacima Misije pomoći UN u Avganistanu, 2009. je stradalo 2.412 civila, 2010. godine 2.790 civila, a tokom 2011. godine ubijeno je 3.021 civila. Rat je imao manje uspeha u sprečavanju aktivnosti Al Kaide nego što se očekivalo. Od 2006. stabilnost Avganistana su ugrozili pojačana aktivnost talibanskih pobunjenika, rekordno visok nivo ilegalne proizvodnje droge i labava vlada koja ima ograničenu kontrolu u područjima izvan Kabula.
Libija
NATO snage predvođene Sjedinjenim Državama uz odobrenje SB UN preduzimaju marta 2011. vazdušne napade na Libiju. Intervencija je doprinela svrgavanju libijskog lidera Muamera Gadafija.
